Delikanlı

B. 27

Yalçın: Benim güzel kelebeğim. Çok mutluyum sen benimsin bende seninim.

Ufuk ağlıyordu sevdiği adamın kollarında Yalçın tedirgindi canını çok taktığını sanıp üzülmüştü ki,

Ufuk: Çok seviyorum seni kocam. Bu kadar güzel sevilmez ki be adam millete haksızlık! Yalçınım iyiki sen.

Yalçın: Canımın içi sevdiğim... Tek sen hep sen!

_______________________________________

Sevenleri sevdiğine verdikten sonra mevsim yazdan sonbahara dönmüş, bizim tatlı çocuklarımızın ve Ağır abimizin okul dönemi gelmişti.

Masal bu ya yada burası watpatt hepsi aynı üniversitede farklı bölümlerde mutlu mesut okuyup gidicekti ki....

- bu erken final istiyor demedi deme!
-yok haksızlık ediyorsun daha bebelerimiz olucak öyle diyor her yorumda.
- pekte bir ponçik bu yazar ha!
- ciddiyet iç ses!

Dedikleri gibi daha gidilecek çok yolumuz, doğurtacağımız çok bebemiz vardı. Minnak kaoslar filan gençler hazır mıyız? Başliyoruz!
.
.
.
.
Yavrum niye hemen küsüyorsun? Ben onu mu dedim?

Orkun aniden durup arkasına baktı. Kendince öfkeli, Hakanca yatırıp yemelik haliyle.

Ya ne dedin kocam?

Hakan saçlarını karıştırıp, boynu ile oynayarak zaman kazandı.

La tamam tamda onu dedim de senden sebep demedim! O itten sebep dedim yavrum.

Gelme dedin işte benim fakülteme!

Orkunum, güzelim, yavru kuşum benim. Gel o it olmasa gel gitme bile ama işte o it var.

Sen bana güvenmiyorsun hıçk...

Eyvah günün yaklaştı. Benim bebeğim haklı eşşeklik ettim affet güzelim.

Ya hıçk... Pışık evde miyav miyav... Sonra hıçk dışarda mahalle abisi! Yemem ben zaten çabuk bıktın ben anladım.

Gülüm o nasıl laf! Ömrümsün sen benim nasıl doyayım? Mahalle durumunu biliyorsun beni be sevdiğim.

Orkun gözyaşlarını silip çipil çipil gözleri ile baktı eşine.

Koca ayım seviyor yani beni hala, bıkmadı, çok aşık doğrumu?

Çocuk yerim şimdi gidemeyiz okula filan! Çok aşığım kocama utanmam haykırayım mı?

Yok yok ayıp sus. İnandım ben sana kocam. Hakan...

Hayır!

Hakan!

Ayağını yere vura vura adını söylüyordu şimdide.

Kavga yok söz verdin bana ama aşkım!

O Orçun iti ooo yengen en sevdiğiniz tost yeriz! Demeden önceydi gülüm. Bak aklıma geldi sinirlendim gene.

Orkun masum masum yanaştı eşine. Ellerini boynuna sarıp koltuğa doğru iteledi, oturmasını sağladı.

Aşkım belkide tost seviyordur pislik adam. Niye kızıyorsun ben onuda anlamadım.

Yavrum zehir gibi aklın var. Kurban olduğum bir bu piçliği basmıyor güzel aklın! Sen kavga etmeyim istiyorsan gelme ben gelirim olur mu bebeğim?

Tamam kocacım madem sen öyle rahat ediceksin tamam. Geç kalıyorum senin bir saatin daha var hadi aşkım.

Öp yoksa tövbe çıkartmam evden!