Skllav I Skllaves

Pjesa 41

Thjesht shfryu ne shenje frustrimi dhe deshperimi. Sikur te mos i mjaftonte fakti qe detyrohej te hante ne te njejten tavoline me te, tani i duhej te duronte edhe deliret e tij.

-Ajo eshte tek cdo fytyre femre. Por, por...tek ti nuk eshte. Ti je e vetmja qe nuk ka fytyren e saj.

-Prandaj me ke katandisur keshtu? Sepse nuk i ngjaj asaj?

-Jo. Une kujtova se edhe ti ishe ajo. Por ti nuk je ajo. Si ka mundesi qe nuk je ajo kur te gjitha jane ajo?

Perfundimisht dorezohej. Nuk e kishte idene me te vogel se per cfare e kishte fjalen. E vetmja qe gje i kishte ngelur ne mendje ishte fjala ajo. Kjo "AJO" e kishte lene me pasoja Feliksin.

Ne kete moment Feliksi po fliste me shume se c'kishte folur gjate 10 muajve. Por tani preferonte me shume ate Feliksin fjalepake sesa kete qe nuk e kuptonte dot.

-Ti do qe te jem ajo?

-Une po pres qe te behesh ajo. Sepse dso te behesh ajo.

-Po sikur te mos behem kurre?
y
-Do behesh. E di qe do behesh.

Vazhdonte me te veten.

- Po te mos ishte ajo, une nuk do te isha keshtu me ty.

-Ohh te lutem tani. Mos iu hidh te tjereve fajin. E verteta e vetme eshte qe ti je i keq. I pashpirt. Pike.

- Po te mos ishte ajo, une do te isha me i mire me ty. Ndoshta edhe do te te doja pak.

-Me ler te kuptoj. Eshte nje e vdekur ajo qe te ben ty te sillesh keshtu me mua?

-Po por ajo nuk eshte e vdekur. Eshte e gjalle.

E papare fare. Ky i hidhte fajin nje te vdekure per ligesine e tij kur ne fakt ai ishte fajtori i vetem pasi nuk ishte njeri fare. Ishte i paafte per te dashur njeri.

-Mire Feliks. Me vjen shume keq qe nje e vdekur qe eshte gjalle te ka bere qe tu marresh jeten shume te gjalleve e ti cosh tek te vdekurit. Mund te largohesh tani?

-Nuk dua. Do qendroj ketu me ty. Me ka marre malli per trupin dhe aromen tende, skllave e vogel.

-Jo. Ik qe ketu. Te kam thene qe nuk do me prekesh me me dore.

-Perndryshe cfare? Do vrasesh veten? Epo nuk e ben dot sepse edhe per kete te duhet leja ime.

Dukej sikur po rikthehej Feliksi i perhershem.

Por, ajo gje kishte ndodhur. Katrina McMara ishte nenshtruar. Oh Zot, ajo kishte humbur vetveten. Nuk kishte me asnje qellim. Nuk deshironte me te shpetonte nga ky ferr. Nuk kishte me asnje motiv per te buzeqeshur. Por edhe te vdiste nuk donte. Nuk donte me asgje.

Thjesht do te endej si nje njeri i zymte pa shpirt ne nje bote mizore qe e kishte shkaterruar.
Te ktheje ne shkretetire shpirtin e saj qe dikur lulezonte nga lulet me te bukura, qe dikur jetonte vetem me begatine e pranveres, ishte me te vertete nje krim makaber.

Nje krim qe edhe vete Feliksit, i dukej i tmerrshem.

Ishte zgjuar heret ne mengjes dhe ne shtrengimin e tij protektiv, mbante ate. Ngjarjet e nates se kaluar kishin filluar ti kujtoheshin ndonese jo shume te qarta.

Lutjet dhe lotet e saj per te mos e prekur ju kujtuan ama. Ju kujtua edhe vetja e tij qe nuk kishte ndaluar ndaj asgjeje.
Te kishte qene esell nuk do e kishte bere. Jo asaj qe aq shume deme i kishte bere. Feliksi kishte vertet nje shpirt te zi por asaj i kishte bere mjaftueshem dem. E kishte thyer ne shume copa. E tani po e bente pluhur fare.

Ishte hera e dyte qe ndjente nje pendese per kete femer. Hera e pare kishte qene per humbjen e femijes kurse e dyta kishte qene kjo.

"AJO GJENDET TEK CDO FYTYRE, POR TEK TI JO"

I kishte thene mbreme. Ishte e vertete. Tani qe po e shikonte, e vetmja gje qe shihte ishte nje vajza delikate me floke te arta e lekure te bardhe. Nje vajze paqesore dhe engjellore.
Ajo nuk do te kishte kurre fytyren e nenes se saj. Aq me pak shpirtin e saj.

Kishte bere gabim me te. Nuk duhej ta kishte shnderruar kurre ne nje femer te thyer e te torturuar. Jo ate! Jo Katrinen e bukur engjellore qe aq bukur dhe embel, i kish buzeqeshur.
Kishte bere gabim e tani nuk dinte si te dilte nga rruga e gabimeve. Edhe tani gabim ishte.

Oh Zot, sa pune i kishte hapur vetes me kete femer! Edhe njehere mallkoi ate moment qe kishte vendosur ta blinte. E nga ta kishte ditur ai se ajo gje do e sillte ketu.

Nga ta dinte ai qe ajo gje do te sillte pendese ne shpirtin e zi te tij qe pendesen nuk e kishte njohur asnjehere.