Darling! [norenmin]

36 - Yours should be Ours

What if we rewrite the stars?
Say you were made to be mine
Nothing could keep us apart
You'd be the one I was meant to find

-Rewrites the stars

"ဒေါက်တာနာ!!!!"

ရန်ကျွင်က နာဂျဲယ်မင်ကိုမြင်မြင်ချင်း အိပ်ယာပေါ်မှခုန်ထ၍ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ သူ့ကို အဆောက်အဦးထဲက ဆွဲထုတ်ခဲ့သူမှာ နာဂျဲယ်မင်ဖြစ်ကြောင်း သိရသောအခါ ပျော်ရွှင်မှုဖြင့် တက်ကြွနေခဲ့သည်။ ဘယ်လောက်ထိလဲဆို ဂျဲယ်မင်ရဲ့ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လည်ဆွဲယမ်းကာ တန်ဂိုအကပင် ကလိုက်ချင်သည်။

ဂျဲယ်မင်က ခုံတစ်လုံးဆွဲယူကာ ကုတင်ဘေးတွင်ထိုင်၍ ရန်ကျွင်ကို အစုံအဆန်ကြည့်သည်။ ယခုလို လက်လက်ထနေနိုင်သဖြင့် တော်တော်လေး ကျန်းမာနေပုံရသည်။

"လူတစ်ယောက်ကို ကယ်တင်တာက သေမင်းဆီကနာမည်တစ်ခု လုယူလိုက်တာနဲ့ အတူတူပဲတဲ့။ မင်းငါ့ကိုကယ်ခဲ့တယ် အခုချိန်ကစပြီး မင်းတာဝန်ဖြစ်သွားပြီ တာဝန်ယူတော့"

လက်နှက်ဖက်ဆန့်တန်းထားသော ရန်ကျွင်က ပွေ့ဖက်ခံချင်သကဲ့သို့ ဂျဲယ်မင်ကို တဖျတ်ဖျတ်ကြည့်သည်။ သို့သော် သူပြန်ရခဲ့သည်မှာ ဘယ်သူပေးသွားမှန်းမသိသော ပန်းသီးခြင်းထဲမှ ပန်းသီးတစ်လုံးသာ ဖြစ်သည်။

ပန်းသီးစားတာက ကျန်းမာရေးကောင်းစေတယ်။ ဒေါက်တာနာက ငါ့ကိုဂရုစိုက်တယ်။ ဤသို့ဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုနှစ်သိမ့်ကာ ပန်းသီးကို အင်္ကျီလက်ဖြင့်သုတ်၍ စားလိုက်သည်။

"စဥ်းစားကြည့်! မတော်တဆသာမဖြစ်ခဲ့ရင် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့စိတ်ထဲမှာ ငါ့ကိုအရေးပေးပြီး ဂရုစိုက်နေမှန်း သိရမှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒီတစ်ယောက်က Tsudereဆန်တော့ ပါးစပ်ကဖွင့်ပြောမှာလည်း မဟုတ်ဘူးလေ"

ရန်ကျွင်က စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသည်။ နာဂျဲယ်မင်တစ်ယောက် သူဖော်ပြခဲ့သောခံစားချက်များ၊ အပြုအမူများမှ လွယ်လွယ်ကူကူ ​ရှောင်ထွက်သွားလို့ မရစေရ။ ဝန်မခံမချင်း ဖိအားပေးသွားမည်။ အဆုံးသတ်တွင် အဖြေပြန်ရရမည်။

ဂျဲယ်မင်ကတော့ ပါးစပ်ပိတ်နေခြင်းက အကောင်းဆုံးခုခံမှုဟု လက်ခံထားကာ အသံမထွက်ခဲ့ပေ။