BLONDE

Part 19

نگاهش به اون چنگال بود...که چند دفعه از روی بشقاب بلند میشه و سمت لباش میره...

شاید داشت میشمرد...از وقتی اومده بود ژاپن هر روز کمتر از دیروز غذا میخورد...

با اینکه هر صبحونه هر وعده ی ناهار و شام...طبق علاقه ی اون‌چیده میشد...

نیم رخش...وقتی فنجون قهوه رو بین انگشتاش گرفته بود و نور خورشید به موهاش میتابید دیدنی بود...

سیگاری بین لب هاش گذاشت و همونجور که پا روی پا مینداخت روشنش کرد...

جیمین با بوی تلخ سیگار به خودش اومد...فنجونش رو روی میز گذاشت و بلند شد...

سمت اون پنجره های تمام قد رفت...صبح زیبایی بود...

بوی رز و تازگی اتاق باعث میشد مغزش برای چند دقیقه ای خالی بشه...مثل یه صفحه ی روشن خیلی...

دستشو روی شیشه ی سرد گذاشت...

انعکاس ضعیفی از خودش رو روی شیشه میدید...

کف دستش از سرما داشت بی حس میشد که نشستن دست بزرگ و گرمی روی دستش باعث گرما شد...نفس عمیقی کشید...

نگاهش روی دستی بود که دست کوچیکشو کامل پوشونده...و بوی عطر تلخ و سیگار...

حس گرمای نفس هاش...

__کی برمیگردیم؟

جونگکوک لبخند محوی زد

__هر وقت با منی دلت میخواد سریع بدویی و برگردی خونت...

دستشو روی کمر جیمین کشید و آروم برش گردوند...

به شیشه ی پشت سرش تکیه اش داد و به چشمای کشیده اش خیره شد...

__آهنگی هست که...برای من نوشته باشی؟

تن صداش آروم و جاری بود...مثل اشعه های خورشید...یا عطر رز های داخل اتاق...به وجود اومد و محو شد...آهنگی که برای اون نوشته باشه؟؟؟

شاید تمام آهنگایی که تا الان نوشته...تمام آهنگ هایی که نوشته و ساخته شدن...یا حبس شدن توو تاریکی و سیاهی کشوی میزش یا...پاره شدن و سرنوشتشون به سطل زباله رسیده...

تمام اون کلماتی که توو ذهنش نقش میبست...تفسیر و تحلیل رفتار های اون...موقعیتش...ظاهرش...حرفاش...

بودند...

این واقعیت باعث میشد به این موضوع پی ببره که دنیاش حول و محور اون مرد میچرخه...