Jhoana's POV
Isang linggo na ang lumipas buhat ng umalis si Bea. Nakakamiss masyado ang damulag. Maayos naman kami; siya yung gumagawa ng paraan para makausap ako. Dalawang araw matapos siyang umalis, may na-receive ako sa apartment ko na iPad at may nag-install ng internet. Pinag-awayan namin kasi gumastos na naman siya para sa akin, pero syempre nagbati din kami agad dahil napaka-lambing niya. Ginagamit niya na card ang pagbalik niya sa States like namimiss niya ko ganon ang layo niya kaya okay lang daw na bilan niya ko.
Para akong may security guard pag gabi. Ayan, tulad ngayon, matutulog na ako pero magka-videocall kami. Bawal ko 'yon patayin. Kapag pumapasok siya, dun lang nag-eend yung call namin. Wala pa ding nakakaalam ng relasyon namin kundi si Ate Ella.
"Love, love," sabi niya kaya tumingin ako.
"Wala lang... bakit ang ganda mo?" Napailing na lang ako. Ganyan siya mangulit; tatawagin ako tapos kung ano-ano lang sasabihin.
"Ewan ko sa'yo, Beatriz. Matutulog na ako."
"Oh, it’s late na pala. I didn’t pansin. Good night! Sleep ka na, love. I love you," sabi niya sabay kiss sa camera ng phone niya. Kaya naman, namimiss ko siya masyado.
"Take care, Beatriz. I love you," sabi ko at pumikit. Papasok kasi siya later. Hindi ko alam pero hindi ako makatulog. Nakapikit lang ako at tingin ko hindi pa patay yung call. Naririnig ko yung pages ng notebook kapag nililipat niya. Pero hindi nagtagal, bigla siya nagsalita.
"Hi, love ko. You might not be hearing this, but I miss you so much. Konting tiis lang, I’m going home. I’m going to you because you are my home. I need to go, just sleep tight, baby," she said. Narinig ko yung kiss niya sa screen at pinatay yung call. Mamaya yon, after ng pasok niya, tatawag ulit.
Not gonna lie, I miss her so much—her pangungulit, her random trips, kisses, and hugs. I just sighed. Kaya yan, Jho. Mabilis lang ang isang taon.
Nagising ako ng 1 a.m. para mag-restroom. Sakto naman tumawag si Beatriz paglabas ko ng restroom. Saglit lang naman kasi ang pasok niya, 4 hours lang ata.
"Did I wake you up?" she asked. Umiling ako habang tinatanggal niya yung long sleeve niya.
"How’s your school?"
"Well, okay naman. I just need to finish my case study. You know what, baby, as much as I want to talk to you, you need to go back to sleep na. Past 1 a.m. pa lang diyan. I’ll make bantay nalang while studying." Pinatong niya yung iPad niya sa table. Naka-sports bra and boxer na siya.
"I love you," sabi ko bigla. Napa-ngiti naman siya.
"I love you so much," ngiti-ngiting sabi niya. Tapos non, natulog na ako.
Bea's POV
Jhoana is taking a bath now. 8 a.m. ang pasok niya, and 6:30 a.m. na. While here, 2:30 p.m. na, snack time.
"Loveeee," tawag niya sakin paglabas ng CR kaya bumalik ako sa pwesto ko.
"Yes po?" sabi ko.
"Kapag inaantok ka na later at wala pa ako, sleep ka na ha."
"Why? ‘Di ba until lunch lang naman class mo?" Bigla siyang humawak sa ulo niya.
"Are you okay, love?"
"Hmm, yep. Bigla lang ako nahilo but I’m okay. Don’t worry."
"You sure? I can talk to Mom para excuse ka niya."
"No, I’m okay, love." I sighed. Hindi naman ako mananalo sa kanya.
"Okay, okay. I’ll wait for you later. Update me, please."
"Opo. I have to go. I love youuu," she said and kissed the camera.
"I love you more. Take care, Jhoana Louisse," I said, and she nodded sabay wave ng kamay niya—sign na she will end the call.
Third Person POV
Naglalakad si Jho malapit sa campus pero bigla ulit siyang nahilo kaya napahinto siya.
"Hey, are you o—? Shit, Shaun! Help!"
"Bro, what happened? Bakit ba kasi natin siya lagi sinusundan?" Natatarantang sabi ni Shaun.
"Basta, help me na lang! Let’s bring her sa nearest hospital," agad-agad naman nilang sinakay si Jho sa kotse ni Shaun. Buti na lang at hindi traffic kaya madali silang nakarating sa St. Luke’s. Nasa emergency na sila.
"Sir, paki-fill up na lang po," sabi nung nurse. Pagkatapos punan ang form, tinawag ni Shaun si Thirdy.
"Bro, I need to go. Mayayari na ako kay Dad if hindi ako pumasok," sabi ni Shaun.
"Sige, sige. I owe you a lot. Please wag mo sabihin muna sa iba about this," tumango si Shaun at tinapik yung shoulder ni Thirdy bago umalis.
Maya-maya, lumabas yung nurse. "Sir, pasok po kayo." Sumunod naman si Thirdy.
"Ah, Doc, ano po nangyari sa kanya? Bakit po siya hinimatay?" tanong ni Thirdy.
"Kaano-ano po kayo ng patient?"
"Ah, kaibigan po niya ako."
"Sorry, but let’s wait for her to wake up. Just call immediately when she’s awake." Tumango na lang si Thirdy kasi hindi din naman sila close ni Jho. Binantayan niya si Jho hanggang sa napansin niyang gumalaw ito.
"Hey."
"Anong ginagawa ko dito?"
"Nawalan ka ng malay kanina kaya dinala kita dito. Wait, tatawag lang ako ng doctor," agad-agad lumabas si Thirdy para tawagin ang doctor.
"Good morning, Ms. Maraguinot."
"Good morning din po, Doc. Ano po nangyari? Bakit po ako nandito?"
"Dinala ka dito ni Mr. Ravena, and sabi niya nawala ka daw ng malay. It’s natural. Base sa blood test mo, you are pregnant. It’s accurate kasi blood test ito. But to be sure and para makita mo din mismo, you can take this pregnancy test. I already recommended you to an OB-Gyne para macheck din how many weeks you are pregnant. You can discharge now, just pay the bills on the cashier and go with the OB na," sabi nung doctor at lumabas. Hindi naman nakapagsalita si Jho.
"T-thank you, Doc," sabi ni Thirdy. Tinitigan niya si Jho na nakatulala.
"Do y-you need anything, like food?" Umiling si Jho at umiyak.
"Hey, baka makasama sa’yo. By the way, I’m Thirdy Ravena," sabi ni Thirdy.
Lumipas ang oras, nagpunta din sila sa OB at nalaman nilang turning 4 weeks na ang tiyan ni Jho. Sinagot lahat ni Thirdy yung bayad. Ayaw sana ni Jho pero ipinilit ni Thirdy.
"T-thank you, but may pakiusap sana ako sa’yo. Wala muna sanang makakaalam. Please, sa’tin lang muna." Tumango naman agad si Thirdy.
"Hindi mo ba sasabihin kay Bea?" Palabas na sana sila ng room galing OB nang biglang...
"Jhoana? Anong ginagawa mo dito? At sino yang kasama mo?!"
"Ma..."
----
A/N: I apologize for any typo and grammar errors you may have noticed. :D
Magulo ba? Nagtataka siguro kayo paano napunta mama ni Jho sa manila next chapter yon 😆
Bahala na ulit kayo di ako nagproofread😭😆
