XLII: Oo

210K 3.9K 352
                                    

Warning: +18
* * * *

IKAAPATNAPUTDALAWA

Papalubog pa lamang ang araw ngunit naaaninag ko na ang mga pumaparadang sasakyan sa parking lot. Alam kong mas simple ang buhay ni Ishmael dito kaysa sa kabilang dulo ng mundo ngunit hindi rin maipagkakailang may kaya rin dito.

"Saan po kayo pupunta ni daddy? Aalis kayo? Bakit hindi ako kasama?" Nakatingin sa akin si Justine mula sa aming repleksyon sa salamin as I was fixing her sky blue dress.

Ngumiti akong pagkatamis-tamis dahil sa kawalan ng sasabihin. Inayos ko ulit ang nakalugay niyang buhok tapos ay nilagyan ng ribbons. Sinagot ko siyang sa groceries lamang. Tumagilid ang ulo niya sa akin ngunit hindi na nagtanong pa.

Nang matapos ako sa gawain ay malaya ko siyang pinatayo sa gitna ng silid. Her light blue dress matched her skin alot, made the room even brighter! White na ribbons din ang nilagay ko sa kanyang ulo saka sinuotan siya ng puting sandals.

"Ready, baby?" tanong ko, napapakagat sa labi dahil kahit saang anggulong tingnan ay Ishmael na Ishmael.

Should Justine really belong to her father? Ititigil ko na ba ang mga araw na inilaan para sa akin? But I don't want to. Ayoko dahil ito lang ang pagkakataon ko tapos ay sasayangin ko pa.

"Ready! 'Wag kayo magtatagal ni daddy ha? Groceries lang po ha? 'Wag nang kiss-kiss ha?" aniya habang pababa na kami.

Kahit hindi siya nakatingala ay pumula ang pisngi ko at bumilis ang takbo ng puso. I really don't wanna leave Justine alone in here. Pinabayaan ko siyang umakyat sa kanyang daddy tapos ay marahang nag-eexplain si Ishmael sa kanya.

Their sharp dark eyes were very much alike. Pagbaling ng tingin at pagsalubong ng kilay. It has the same ferocity and genuineness. Simple lang pero kayang magtulak sa'kin sa pagbibigay ng kahit ano.

I know stooping down that level last night is what made Ishmael a little bit distant. Nararamdaman ko ang kanyang hesistance at pagiiwas ng tingin sa akin. What does that mean then? It was he who told me that my days are counted, na babalik din ako sa normal at uuwing luhaan. But when it was thrown back to his face, he'd been raging! Nitong mga nakaraang araw ay matamis ang mga nalalasahan kong salita mula sa kanya. That too, what does that mean?

"Love you, daddy." Nakangiti si Justine at kumakaway habang papasakay na kaming kotse.

"As do I, baby." Umakto si Ishmael na para bang may sinasalo sa kanyang puso.

Gumuhit ang ngiti sa aking labi kahit na wala naman akong 'I love you'. I found it heart-warming ngunit nang tumungo sa Solana kung saan nag-uumpisa na ang party ay pababa ang arko ng labi ko. I tried to smile for Justine still.

"Be a good boy and a good girl!" Pahabol niya pa bago ko naisara ang pinto. Halos madinig ko sa loob ng kotse ang kanihalakhak mula sa kanyang pigura na nakatawa. Sumulpot na rin naman sina Betty at Macoy sa kanyang likod at mukhang niyaya na siya sa party.

"Sigurado ka bang hindi ka man lang magpapakita kahit sa Mama mo, Ishmael?"

Smooth ang tunog nang nabuhay na engine. The party looked very inviting. Mga lugar para kay Ishmael ngunit narito siya sa loob ng kotse at tatahakin namin ang malayong daan kahit na papalubog na ang araw. Kinagat ko ang labi.

"No. She'll cause a scene and then history follows." tipid niyang sagot bago inatras ang kotse.

Nabaling na ang tingin ko sa daan nang may masikip na dibdib. The lights were still amazing as the whole city would be. Binuo kami ng katahimikan ni Ishmael.

The MayorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon