XLIV: We're Okay

227K 4.2K 364
                                    

IKAAPATNAPUTAPAT

The sun rise is beautiful. The city bathed in its holy light. The strong arms on my waist seemed so sureal. My, my, so sureal.

"Uuwi na tayo mamaya. The day after tomorrow is Justine's birthday. But before that, she said something about a family day?" Dinukdok ni Ishmael ang kanyang baba sa aking balikat. Nakikiliti ako sa kanyang hininga sa aking leeg.

"Who'll you bring....." Tumagilid ang ulo ko.

Mas dinukdok niya doon ang ulo at humigpit ang yakap sa akin mula patalikod. May sinasabi si Ishmael na hindi ko maintindihan. Pumapasok ang kanyang kamay sa kumot na nakatapis sa akin. Sumandal ako sa kanyang dibdib at tinanggap lahat ng kanyang binigay.

Nagshower ulit ako matapos noon at lumabas nang nakabihis na.

"Ready?" Tumayo si Ishmael mula sa kama.

Pinagmasdan ko ang kanyang tayo at ayos. He wore his white shirt and denims perfectly. Walang nabawas na tikas. His eyes were clear like water. Something crumbled down at malaya kong binabasa ang kanyang mga saloobin.

Tumango ako. Bumaba kaming magkasalikop ang mga kamay. Paano kung hindi ito totoo? Paano kung panaginip lang? I'd be happy then dahil may chance. Iyon lang 'yon. I don't wanna feel mixed feelings. I don't want the grey side. I want the fullest.

We strolled the city. Pinasok namin ang mga boutique na malaya sa oras at tao. It should've been that night but I wouldn't exchange this for any other way.

Kinakausap ni Ishmael ang saleslady sa kung ano ang mas babagay sa akin. Umo-oo lamang ako at humihigpit ang hawak sa kanyang braso. Dumukdok ako doon. What is he thinking? What does he feels?

"Ayaw mo ba? You want another design?" ani Ishmael nang umalis na ang saleslady. He's not holding back unlike any other times. Tinalo niya ang lahat ng santo dahil sa kanyang mga mata. Its heavenly.

Umiling ako at ngumiti ng bahagya. Hinila ko na siya paalis sa boutique dahil hindi naman ako nagpapabili. Naglalakad lang kami sa tahimik na lungsod. Maraming puno, maraming turista.

"Balik na lang tayo sa flat mo." Pumula ang pisngi ko habang pilit na iniiwasan ang kanyang tingin.

We went to different spots,  then kumain sa isang restaurant.

"Ikaw na bahala." sagot ko nang tanungin niya ung anong gusto ko.

Ang buka ng kanyang bibig ang tanging rumerehistro sa aking utak. Lips. Mouth. Broad shoulders. Suko na ako. I wanna be happy too. He did too. Time and destiny just showcased a perfect timing. Hindi naman kasi makukuntrol ang bagay-bagay sa gusto mong oras at araw. Hindi ikaw ang may hawak ang ballpen at papel. I missed this time and a lifetime could not quench that. Nababaliw na nga ako dahil sa tinatagong tibok ng puso. If was set free now, and I don't care if gets bruised again. The keyword is I tried.

"Don't stare at me like that in public." Tumaas ang kilay sa akin ni Ish dahil sigurado sa pagtitig ko.

Mabilis akong umiling at tumingin sa iba. Was I staring at him too much? I couldn't help it.

"Ganoon mo ba 'ko kagusto?" Tumaas ang isang gilid ng kanyang labi.

Nanlaki ang mga mata ko at tumingin sa paligid kung may nakarinig. Tumagilid ang labi ko.

"I want you like that. I should get to you. You don't know how I loved it when you crave me. Crave me, be lost without me as I am to you, Justice." bulong niya habang kumakain.

The MayorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon