KMG- 7. Bölüm: "Geri Zekalılar..."

16.7K 1.3K 71
                                    

/DÜZENLENDİ/

KMG- 7. Bölüm: "Geri zekalılar..."

Şarkı söylüyordum. Normalde şarkı söylemekten nefret ederdim, çünkü sesim güzel değil. Ancak bugün içimden hiç durmadan şarkı söylemek geliyordu ve kendimi engelleyemiyordum. Şarkıdan şarkıya atlıyor, kimi zaman yabancı şarkıları bile bildiğim kadarıyla mırıldanıyordum -ki ben genelde yabancı şarkı dinlemezdim. Bu enerjimin özel bir sebebi yoktu. İyi günümdeydim sadece. Fakat Beril ve kulakları pek iyi bir gün geçirmiyordu sanırım.

"Sus artık Ayça!"

"Niye yahu?" dedim gülerek. "Canlı konser veriyorum şurada, hem de beleşe! Ne demişler? Nerede beleş, oraya yerleş. Beleş olan şeyin ne olduğu önemli değil, beleşse alacaksın onu. Lazım olur bir gün."

"Beleş falan istemiyorum! Hatta para vereyim, ama sus lütfen."

"O kadar mı kötü ya?.." diye mırıldandım. Ona sormamama rağmen, "Evet!" diye cevapladı.

"Ayçağğ!"

"Adağğ!" Ada'nın, evin başka bir bölgesinden bana 'böğürmesiyle' Beril ile konuşmayı bırakıp Ada'ya aynı şekilde karşılık verdim.

"Ayçağğ!"

"Ada-" Bir kez daha 'böğürecekken' yaptığımız şeyin saçmalığını fark edip kendimi durdurdum. "Ne var Ada?!"

"Cips alsana bana!"

"Allah Allah, niye alacakmışım? Almayacağım tabii ki!"

"Ayıp ediyorsu-" Bir patırtı duyuldu. Bir şey merdivenlerden düşmüştü ve sanırım o şey Ada'ydı!

"Ada!"

Saniyelik bir anda Beril ile bakıştık ve aniden yerimizden kalkıp kapıdan çıktık ve merdivenlerden aşağı indik. Ada merdivenlerin sonunda boylu boyunca yatıyordu ve gözleri kapalıydı. Ona bir şey olduğu korkusuyla yanına çöktüm ve önce bir yeri kanıyor mu diye kontrol ettim. Sonra hafifçe tokat attım ve uyanmayınca, "Uyansana be!" dedim, sesim titremişti.

Beril ne yapacağını şaşırmış bir şekilde yanımda duruyordu.

Ben onu görmezden gelerek Ada'ya seslendim. "Bak uyan bir sürü cips alacağım sana! Bir sürü alacağım ya!"

"Söz mü?" dedi gözleri kapalı bir şekilde.

"Evet!"

"Almayan ne olsun?" Tek gözünü açmış, bir bana bir Beril'e bakıyordu.

"Ya Ada altıma sıçrıyordum! Ne yapıyorsun?!"

"Korkuttun bizi Ada!" dedi Beril de arkamdan bana destek çıkarak.

"Alt tarafı düştüm be, ne olacak sanki? Azıcık belim acıdı, bir de kafamı vurdum ama iyiyim yani." Bir eliyle belini tutup diğer eliyle yerden destek alarak ayağa kalktı ve bize bakarak güldü. "Cips meselesinde anlaştık sanırım canım arkadaşım."

"Anlaşmadık." dedim kollarımı göğsümde birleştirerek ve merdivenlerden yukarı çıkmak için bir adım attım ancak Ada beni durdurdu ve gelip sarıldı.

"Anlaşmışızdır ya! Hem bak ben seni çok seviyorum!"

"Yağcısın sen!"

"Anlaştık mı arkadaşım? Hem söz verdin!"

"İyi be, iyi! Yılışma hemen!" dedim. Ondan uzaklaşmaya çalıştım ama pek başarılı olamadım. Beril de Ada'ya uyarak gelip sarıldı. Onlardan kurtulmaya çalışırken bir yandan istemsizce gülüyordum.

"Geri zekalılar..." dedim onlar da bana katılıp gülmeye başlayınca. "İyi ki varsınız lan."

***

Bu bölüm çok kısa oldu, kusura bakmayın ancak bu bölümler biraz boş geçiyor gerçekten, bunun için özür dilerim. O yüzden pek uzatmak istemedim kısa olsun, hemen daha çok olay olan bölümlere gelelim diyorum. Umarım beğenmişsinizdir, kısa da olsa. İyi akşamlar dilerim!

Kafan Mı Güzel?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin