Umudun Yolcusu (+18)

yüzleşme

Aradan tam 3 saat geçmişti, için daralıyor yerimde duramıyordum resmen.

"Aşkım otur artık" ellerimi saçlarımdan çektim ve kafamı iki yana salladım. "Yanlış olmalı, böyle bir şey olamazz. İmkansızz"

"Biliyorum şaşırdın ama öyle olsada olmasada ne değişecek."

"Çok şey değişecek, benim hayatımı mahfeden adama ben yıllardır baba bildim. Bu seferde gerçek ailemi mi arayacağım."

"Aşkım, biraz sakin ol. Kimseyi aramak zorunda değilsin. Öncelikle şunu unutma onlar zaten artık senin ailen değil."

"Değil zaten kimseyi istemiyorum hayatımda. Sadece seni istiyorum"

" ben her zaman seninleyim, bu bir şey değiştirmeyecek. O yüzden sakinleş"

"Öyle olmuyor iştee alaraa" delirecektim, böyle bir şey nasıl mümkün olabilir. "Peki ya annemm, annem benim gerçek annem mi"

"bunu bilemeyizz" ayağa kalkıp ellerimi tuttu, yanaklarımı okşayıp narince öptü. "Ne yapacaksın, gidip soracak mısın?"

"Bilmiyorum, ne yapmam lazım" ilk defa ne yapacağımı bilmiyordum gercekten, hiçbir şey olmamış gibi mi ilerleyecektim.

"Eğer kafanı sürekli kurcalayacaksa git sor, DNA testi yaptır." Dilimi dudağımda gezdirirken başımı salladım.

"Tamamm, yapacağım." Dedim sessizce. Alara bana sarıldığında karşılık verdim hemen. "Seni üzgün görmek istemiyorum"

"Üzülmüyorum aslında, sadece bunca yıl her şeyin yalan olması şaşırtı. Buna sinirleniyorum."

"İyisin o zaman şimdii hmm" tebessüm ettim ve boynunu öptüm. "Sen yanımdaysan iyiyimdir."

Biz sarılırken arkadan aryaa ağlamaya başladı, yatakta oturur pozisyona geldiğinde hızla yanına gidip kucağıma aldım.

"Ne olduu tatlım" bana sarılıp kafasını omuzuma koyarken alarada yanıma geldi "korktumm"

"Korkmaa bebeğim burdayız" sesizleşip omuzumda durmaya devam etti "tuvalete gidelim mi?" Başını salladığında kucağımda onu lavaboya götürdüm.

Birlikte aşağı indiğimizde sude ve elisa salonda oturmuş konuşuyorlardı.

"Sedee acıktımm" birlikte mutafağa girerken öğleden kalan yemeği ısıttım, yemeğini yerken ben ne yapacağımı düşünüyordum.

"Sedee, payka gidecek miyiz?" Gülümseyip başımı salladım "gideriz tatlım"

"Doydum sedee, hadi gidelimm" dedi heycanla. Onun bu tatlı hali moralimi yükseltirken elini tutup odaya girdik.

Alarayla birlikte üçümüz hazırlanıp dışarı çıktık, avm'de gezdik alışveriş yaptık sinemada film izledik oyun parkına gittik.

Gecenin sonunda arya kucağımda uyuya kalmıştı, bu sefer alara arabayı sürerken ben arkaya geçip başımı yaslamış kucağımda uyuyan aryayla düşüncelere dalmıştım..

Öğrendiğim şeyi boşversem hep kafamı kurcalayacaktı, çünkü bu sefer öz babamı merak ediyor olacaktım. Ya da o benim annem miydi? Öyleyse öz annemide bulmam gerekiyordu.

Gerçi bulmam gerekiyor muydu onu bilmiyorum ama ben dayanamazdım ki.

Sadece merak ediyordum, onlara ihtiyaç duyduğdan değil.

"Ne düşünüyorsun" dedi alara sessizce "yarın gidip sormaya karar verdim" diye mırıldandım. "Yarın annemle buluşacağım"

"Bende yanında olacağım" dedi net bir sesle, itiraz etsem kabul etmeyecekti o yüzden bir şey demedim.