Umudun Yolcusu (+18)

kıskançlık

"anlat bana her şeyii, geceden beri uyuyamadım zatenn" dedim sinirle. Elisa başını eğmiş elleriyle oynuyordu.

"Ne anlatacağım ki" dediğinde ayağa kalkıp sinirle etrafta yürüdüm "ne mi anlatacaksın, dün gece niye onun elinden tuttuğunu niye onunla kalacağını söylediğini anlatacaksın"

"Çünkü seviyorumm" dedi gözlerini kaçırıp çekinerek. "O mu yani, gerçekten onu mu sevdin. İnanamıyorum sana ya"

"Elimde olan bir şey değill, üzerime gelmee" tekrar koltuğa oturupp sakinleşmeye çalıştım.

"O olmazz elisa, mantıklı düşün." Elisayı üzerse asla kim olduğuna bile bakmazdım. Elisa benim kardeşim gibi.

"Ne olmazz yaa, seviyorum diyorum. Bir haftadır bende olmaz diyorum bu yanlış diyorum ama yapamadım aklımdan çıkaramadım"

"O hayal dünyanda onunla güzel anılar mı düşünüyorsun. Sana her günü zehir edecek ama bunu sende biliyorsun. Bile bile yine gidecek misin?"

"Ben onunla gideceğimm, umrumda değil. Ben onu çok seveceğim, ilgIileneceğim."

"O da seni el üstünde tutacak di mi?" Dedim alayla, cidden böyle mi düşünüyordu, çıldıracağım.

"O beni sevmese bile bana değer verirse, ona iyi gelirsem bana asla zarar vermez. Sana hiç zarar vermedi mesela."

"Bana en büyük zararı o verdi, istediğini almak için yapmayacağı şey yok. Buna öldürmek dahil"

Gözlerinde korku ifadesi geçerken yutkundu. "Beni tanımak istediğini söyledi"

"Olayın ciddiyetinin farkında değilsin, aşk cidden insanın gözünü kör ediyor."

"Ben öylece çekip gidersem hep bunun pişmanlığını yaşayacağım"

"Tam tersi, onunla kalırsan pişman olacaksın ama geç olacak o seni asla bırakmaz. Gitmek istesen bile"

"İstemiyorum, yanından gitmek istemiyorum zaten. Ben arya ve saye birlikte bir hayat kuracağızz"

Kendimi tutamayıp güldüm bu dediğine "sen cidden polyanacılık oynuyorsun şu an"

"Sevde bana yardımcı ol, destek olsan ne olur ki"

Ben hayatımda elisa gibi hassas bir insan daha tanımadım. Her şeye kırılıp üzülüyordu çok ince düşünüyor ve bu yüzden sayenin en ufak hareketinde kalbi paramparça olacaktı. O dengesiz hareketleri onu çok üzecek. Birde karşısındaki şizoafektif biriyse

"Ben senin iyiliğini düşünüyorum ve gerçekçi bakıyorum her şeye"

"O bana zarar vermez" dedi tekrardan. "Dün gece o kadar masumdu ki ve şefkatlii. Beni arzulasa bile dokunmadı sevdee."

"Kafası yerinde değildii" dedim sinirle, o aldığı ilaçlar onu sakinleştirip susturmuştu.

"İlaç kullanmaya devam eder o zaman, hem doktorada gidiyor zamanla belki biraz düzelirr"

"Belkilerle gidersen hiçbir yere varamazsın, o bile kendine güvenmiyorken sen onun düzeleceğini söylüyorsun"

"Umrumda değil onu yanlız bırakmayacağım, dün gece ona söz verdim." Gözleri doldu.

"Ona sarılırsam sakinleşir misin dedim, b-bana kimse sarılmadı bilmiyorum dedii sevdee. O sadece sevgi istiyorr, onu artık asla bırakamam. Hele ki zar zor ikna etmişken gitmeyeceğim"

Konuşamadım bunun üzerine, çok mu vicdansızdım. Sonuçta benim ablamdı, istesemde istemesemde.

"Bu sefer sen üzüleceksin amaa" artık onu ikna edemezdim, çoktan kararını vermişti.