Umudun Yolcusu (+18)

yaşanmamış bir hayat

Çok derin yazmasamda psikolojik ve şiddet içeriği vardır

"nerdeydin söylene, nereye gittin" adamın öfke dolu konuşması kadının irkilmesine sebep oldu amaa bunu dışına yansıtmadı.

"Pazara gittim bey" dedi elindeki eşyaları göstererek. Oğlu evde değildi, onunla yanlız kalmak onu korkutuyordu.

"Bu saatte ne pazarı lan, çocuk mu kandırıyorsun" dedi tükürürcesine.

"Yalan söylemiyorumm, hastasın diyee çorba yapacağım" dedi. merhamet etmesini umuyordu.

"Benden izin aldın mı lan gitmeden öncee, bir saattir sana sesleniyorum su için"

"Uyuyordun, uyandırmak istemedim" şalını başından çekip masaya koydu.

"Dua ett ayağa kalkamıyorum, bunun hesabını sonra ödeteceğim sanaa" kadın yutkundu, korku içini sararken başını salladı sadece.

Şu an onu sinirlendirecek bir şey söylerse yine ölmekten beter edecekti.

"O kızınıda al buraya getir yoksa yemin ederim ölmekten beter ederdim onu"

"Gelmesini söyledim aradımda fakat reşit olduğu için elimizden bir şey gelmiyor." yalandı, fakat gercegi söyleyemezdi de. Sevdeden kardeşine iyi bakmasını ve ne olursa olsun teslim etmemesini istemişti.

"Sikerim lan reşitini, adamm sürekli arayıp duruyorr. Parayı verdim kızı niye vermiyorsunuz diyee. Daha fazla oyalayamam git kızını ikna et getir."

Konuşurken kadına gelen tükürükle midesi bulandı, tiksiniyordu ama katlanmak zorundaydıda.

"Kendi isteğiyle gelmez beyy" adam sertçe ellerini yumruk yaparken karnını tuttu. Borçlandığı için bıcaklanmıştı ve hâlâ tehtid ediliyordu. Tek çare kızını o adama verip geri kalan parayı almak.

"Getireceksin lan, seni de o iki kızınıda öldürürüm duydun mu benii? Yoksa dediğimi yaparım"

" bunu asla yapmamm bey" dedi tedirgin olup. O işkencelerine katlanırdı ama diğerini yapamazdı.

"O zaman siktir git getir kızını, eğer ki getirmesenn ne olacağını biliyorsun"

Kadın sogukkanlıkla durdu karşısında, ısrar edip direnirsee bu sefeer daha kötü şiddet görürdü.

Ama yapamazdı dediğini, bir koca nasıl eşinden baskasının yatağına girmesini ister.

İstemese bile zorla yaptırırdı.

Midesi bulandı, böyle yasamaktan nefret etmişti, boşa giden bir hayatı vardı. "Ben sana çorba yapayım" dedi sessizce salondan ayrıldı.

Yaşadığı şeylerr artık bir yumru gibi göğsünde duruyordu, aldığı her nefeste ağırlık incitiyordu onu.

Ve bunu kimsenin bilmemesi yükünü daha daa ağırlaştırıyordu.

Göz yaşlarını hep olduğu gibi içine attı, sessizliği çığ gibi büyüyordu. Kimse onu fark etmiyordu. Kendi öz Kızları bile

Kızlarına yapacağı tek iyilik bağlarını sonsuza tek koparmak olacaktı, aynı kaderi yaşattırmayacaktı onlara.

25 yıl önce

"Tahirr ben evlenmek istemiyorum, yarın beni almaya gelecekler"

"Korkma izin vermem bunaa" dedi adam kadının gözlerine bakıp.

Daha bir haftadır tanışıyorlardı, tesadüf eseri kuyuya inip su alırken görmüştü.

Ama kadın onun sözlerine kanacak kadar sevgisiz büyümüştü. İki güzel sözü aşk sanacak kadar masumdu...