"aşkım, sayeyle ne konuştunuz" dedi alara merakla "eskileri açtı, anne babasıyla ilgili, merak edip etmediğimi sordu. Biraz konuştuk eski fotorafları gösterdi" dedim kısaca ôzetleyerek.
Diğer konuştuklarımızı tabikide söylemeyecektim.
"Hmm, yani aranızdaki buzlar eriyor gibi ha" yüzü ifadesizdi, ne düşündüğünü ne hissettiğini anlayamadım.
"Geçmişi değiştiremem güzelim, ben ona destek olmak istiyorum. Onun ailesinden bir tek ben kaldım."
"Buna zorunlu değilsin, eğer içinden geliyorsa yap. Seni engellemeyeceğim korkma"
"Biliyorum engellemeyeceğini, onu gôrmek istemiyorsan karşılaşmamınızı sağlarım"
"Aşkım, buna gerek yok. Evet haz etmiyorum ondan bizi 6 yıl ayrı kalmamıza sebep oldu çünkü ama şu an için geçmişi unutmaya karar verdim. hep karşılaşacağımızı biliyorum artık"
"Seni seviyorumm aşkım, bu kadar anlayışlı bir sevgilim olduğu için şanslıyım. Senin desteğin olmasaydı ben asla değişemezdim" dedim tebessüm ederek.
Alara benim en büyük şansımdı, her zaman beni destekliyordu. Güveniyordu. Arkamda değil yanımda duruyordu
"Aynı şeyi senin için söyleyemeyeceğim" dediğinde gülüşüm solmuştu. Yutkundum seslice
"Yanlış anlama aşkım, seni çok seviyorum. Hep sevdim, seni asla unutmadım, bir an bile olsa. fakat geçmişte bıraktığın izler o kadar derin ki bir türlü kapanmıyor. Hep kendini hatırlatıyor ve yine sana kırılmama sebep oluyor."
"Beni hâla affedemedin di mi?" Cevabını tahmin edebiliyordum zaten "bilmiyorum, affettim desemde unutamıyorum sadece."
"Seni asla bir daha bırakmam" tebessüm etti hafifçe "peki sabahları korkuyla uyanmamı nasıl engelleyeceksin"
"Nasıl yanii?" Dilini dudağında gezdirip yüzünü elleri arasına aldı.
"Her uyandığımda kalbim bir an için hızlanıyor, yine gittiğini sanıyorum. Yatakta değilken ilk işim seni aramak oluyor evin içinde. Kendime engel olamıyorum"
"Gitmeyeceğim hiçbir yeree güzelim, asla seni bırakmayacağım bir daha"
"Sevde sana güvenmiyorum benn" boğazımda bir yumru oldu, gôzlerim doldu. Başımı eğdim gôrmemesi için
"Güven bir seferliktir, bir kere harcadın mı biter" parmağımla göz yaşımı sildim, aşık olduğum kadından bunları duymak acı veriyordu
"Buna rağmen benimlesin ve mutlusun" ayağa kalkıp yanıma geldi, elleriyle yanaklarımı tutup dudağımı öptü.
"Çünkü senin yanında mutluyum, sensizliğe hiç alışamadım ki. Seni çok seviyorum aşkım"
"Bana tekrar güvenemez misin" sesim kısık çıkmıştı, onun yanında en savunmasız halime bürünüyordum. Eski sevde oluyordum. Sevgiye ilgiye ve korunmaya muhtaç olan sevde.
"Deniyorum, inan bana uğraşıyorum sevgilim. Bana olan sevginden sadakatinden şüphem yok ama beni bir daha bırakmayacağını söyleyemiyorum. Bu konuda sana güvenemiyorum"
"Yapmayacağım, asla yapmam" benim panik halimi görüp bu sefer uzunca dudağımı ôptü.
"Hâlâ kendini tehlikeli işlere atıp nasıl böyle diyebiliyorsun kii. O kadar düşman edinip insan yaralıyorsun. Eğer bir gün seni benden alsalar ne yapacağım o zaman. Sôzünü tutmamış olacaksın"
Şimdi belli olmuştu bu konuyu niye açtığı, alara ne kadar saye konusunda bir şey demesede içten içe üzülüyordu ve benim artık kimseye zarar vermememi istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Yolcusu (+18)
RomanceBu hikayede akran zorbalığı ve yetişkin içerik bulunacaktır. İki liseli kızın arasındaki olaylardan ilerleyecek. Nefretle başlayan bir ilişki
