Umudun Yolcusu (+18)

gelgitler

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn

"oofff" elimi alnıma koyup yatağımda dönerken kendime küfürler ediyordum "salakk, tam bir salaksın" niye yaa, niye bir kerede gerçekten ona tavrımı koymuyordum.

Öpse karşılık verirdim, sarılsa itmezdim ama ona çok kızgındım. Hatırladıkça deliriyordum.

Beni 5. Kez ararken numarasını engelleyip kenara fırlattım telefonu. "Sanane amk asistanından, niye gidiyorsun şirkete. "

"Aaağ çıldıracağım" yaptığım mallıklar beni delirtiyordu. onunlayken doğru düşünemiyordum, uzakken nefretim tazeleniyor

"Şimdi onu affettiğimi düşünecekk" yaa neden o Allahım, dünyada insan mı kalmadı. Niye onu kalbime kazıdın kii.

Ondan başkasıyla olamıyordum, denedim. Başkasıyla konuşmayı sevgili olmayı ama yapamadım.

Ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi bilmiyordum, sadece bazen yanındayken unutuyordum ve sonrasında yine nefret etmeye başlıyordum.

Üstelik daha neden gittiğini bile bilmiyordum, inat etmiştim onlara nedenini söylemeyecektim.

"İki güzel lafına hemen yumuşuyacak kadar nasıl salak olabilirsin." Ben çok trip atardım ama çok çabukta affederdim.

"Konuşmayacağım onunla artık, defolsun hayatımdan. İstemiyorumm yaa" evet kaçıyorsam kaçıyorum. Onu görmek istemiyordum.

"Kim defolsunn, aaa buseden mi bahsediyorsun aşkım. Evet o defolsun bencedee" telefonumdan gelen ani sesle kalp krizi geçirirken yerimde irkilmiştim.

Onu normalden engellemiştimde başka bir uygulamadan engellemeyi unutmuştum ve sonuç yine gôrüntülü aramış.

"SEN BENİ DELİRTMEK Mİ İSTİYORSUN" telefonumu sinirle alıp ona baktım, duru güzelliğiyle sıfır makyajla karşımda duruyordu.

Saçlarını kalemle tuttururken bazı tutamlar öne yüzüne doğru düşmüş, tertemiz pürüssüz yüzü, dolgun dudaklarıyla ve yeşil gözleri gercekten bir an afallamıştım.

"Beni engellemişsin" telefonu kapatamıyor olmak beni drlirtiyordu, sürekli böyle mi yapacaktı.

"Evett, konuşmak istemiyorumm çünku ve vazgeçtimm şirkete gelmeye, kimi çağırırsam çağır asistan olarak gelmiyorum"

"Tamam o zaman, ben çağlayı ararım birazdan. yarın işe başlar" içimdeki kıskançlık ve öfke daha artarken elimin altındaki yastığı sıkıyordum "siktir git, kapat telefonu"

Ağlamak istiyordum, gercekten şu an sevdeye katlanmakta çok zorlanıyordum.  Aslında sinirim kendimeydide.

Ona olan ani çıkışımla şaşırırken sessiz kaldı. "Sana kapat şunu dedim" dişlerimin arasında sinirle konuşuyorken onun kafası karışmıştı.

"Bir şey mi oldu" dedi sakince "daha ne olsun am*na koyayım yaa, affedemiyorum senii. Bana yaptığınızı unutamıyorum. Asla da unutmam"

Kalbim ve nefesim hızlanmaya başlarken sinirden ellerim titriyordu. "Nefret ediyorum sendenn"

Sinirden gözlerimden yaş aktığında kamerayı çevirdim, onun için ağladımı düşünsün istemiyordum. Ben kendi aptallığıma ağlıyordum.

"Bana sinirli olmakta haklısın alaraa, bunu telafi edeceğim." Keşke dün gece gerçekten buseyi öpüp birlikte olsaydım.

Buse kapıyı çaldığında ona kısaca durumu anlattım, onunlla birlikte olmayacağımı zaten biliyordu ve bana yardım etmeyi kabul etti. Sadece sevdeye oyun oynamıştık.