The Richman's Hidden Daughter

Chapter 55

MITCH'S POV

Andito kami sa SyCorp para makipaglunch kay Tito Manolo. My sweetie's dad and my soon to be Daddy.

Hahaha! Ang landi ko.

Napag alaman ko kay Kuya Rafael na sina Tito pala ang may ari ng Sycorp, our favorite hotel and resto. Dito kami madalas ng mga kaibigan ko. Nakakabobo. Bat di ko narealize na sa kanila to e SYcorp nga. Hahaha.

''Iha, dito kamo kayo madalas ng mga friends mo?'' Si Tito.

''Yes Tito. The food service and ambiance here is good and you'll see the quality of foods when you taste it.'' Pamumuri ko.

''Alam niyo ba na ang anak kong si KD ang nag isip ng bawat menu names saka foods dito? Pati na rin ng ibang designs ng iba sa hotel rooms dito.'' Nakangiting kwento ni Tito.

''One time kasi tinanong siya ng Tita Steph niyo ng what if she will rise and manage a simple business. Yan yung mga idea niya na unti unti naming binuo. We also name this building to KD, siya talaga ang owner nito. Ayaw niya lang tanggapin kasi di pa raw siya ready.'' Tuloy na kwento ni Tito.

''Talaga tito? May talent pala si KD pagdating sa ganitong stuffs, kaya pala unique ang pangalan ng bawat menu at foods dito. Why dont she try to manage this Hotel and Restaurant? Sayang naman at ayaw niya pa itong hawakan.'' Tanong ni kuya.

''Sad to say ayaw niya pa talaga... Our princess is not that interested in running our company. We don't know. Maybe she's still a kid and not ready for this. Ayaw kasi nun na pinag uusapan ang business.'' Malungkot na turan ni Tito habang nakatingin sa plato niya.

''Baka Tito di pa lang siya ready. Pero time will come na marerealize niya na she need to handle your company. Give her some other time Tito. Saka andito naman kami. We can guide her.'' Sabi ko kay Tito para mawala ang lungkot niya. Tumango naman si Kuya bilang pagsang ayon.

Ayaw ba talaga ng Krystin ko na hawakan ang company nila? Bakit kaya? Sabagay bata pa naman ang sweetie ko para hawakan ang malaking kumpanya ng pamilya nila.

''Sana nga iha.. Alam niyo naman na ako at ang Tita niyo ay nagkaka edad na rin.. Nag aalala nga kami para sa anak naming si KD, she's too young. Wala naman siyang kapatid na mag aalaga sa kanya. Yung tita niyo nga madalas magkasakit na rin. Di natin masasabi ang buhay natin..''

'Tito, wag muna kayong mag isip ng ganyan. You're still stronger than a bull. You're like our Dad. Kahit nagkakasakit tingnan niyo naman, he can still run a business pa rin. We can help you naman po Tito. About KD, i can guide her naman. Di niyo po naitatanong we're close like a sister eventhough di pa namin alam na siya yung nag iisang anak niyo. Saka we are family di po ba.'' Sabi ko kay tito. Ofcourse i know i lied. I just did that to be more close to my sweeetie :) Napatingin naman si kuya Rafael sakin. Bakas sa mukha ang pagtataka sa mga sinabi ko kay tito.

''Talaga? Tutulungan niyo ako? Its good to know na magkaibigan pala kayo ng anak ko Mitchella. I know di mo naman din siya pababayaan. Kayo ng pamangkin kong si Brent na tanging kasama niya hanggang nagdalaga siya. Malaki ang tiwala ko sa batang yun. Di rin niya kasi pinabayaan si Kryslin at itinuring na parang kapatid.''

''Hay.. Kasalanan ko rin ito bat parang hindi interesado ang anak namin para imanage ang kumpanya. Kaya ngayon hinahayaan muna namin siya sa gusto niya. There are so many things happened since she was born. Things that complicate everything kaya nabago ang buhay niya.'' Malungkot pa ring sabi ni Tito.

''Stop thinking negative thoughts Ninong, i know that KD understands everything you did for her.'' Pagko comfort ni kuya kay tito. Napatigil lang si kuya ng may tumawag sa kanya kaya nag excuse muna siya saglit, importante daw kasi.