Κεφάλαιο 14

2.3K 225 51
                                    

Πριν να γυρίσω να φύγω όμως το μάτι μου πέφτει πάνω στο καναπέ. Το κασκολ. Ξέχασε το κασκολ του. Πηγαίνω με γρήγορο βήμα ως το καναπέ και παίρνω το κασκολ στα χερια μου. Αυτός είναι. Είναι το ίδιο κασκολ που έχω δεί να φοράει. Άρα στα αλήθεια ο δολοφόνος κοιμήθηκε στο σπίτι μου.

--------------------------------------------

Έχει εδώ και λίγη ώρα που κοιτάω το κασκολ και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι ο δολοφόνος ή μάλλον ο Στέφανος έχει κοιμηθεί στο σπίτι μου. Στέφανος. Ωραίο όνομα. Από τις σκέψης μου με διακόπτη η Ελένη. 

"Θωρείς τι μάρκα ένει ?? Έλα κόρη να πάεις να ξαπλώσεις τζε άιστω κασκολ του αθρώπου. Κύριε λέισον μαζί σου. Ο θεός να μου διά δύναμη να σε αντέξω." λέει τραβωντας με από το χέρι. Εγώ σαν υπνωτισμένη υπακούω και πηγαίνω προς το δωμάτιο. "Άτε έλα ξάπλωσε έσσις τζε το laptop δαμέ διπλα σου να παίξεις κανένα farm ville να περάσει η ώρα τζε σε λίο να πάεις να πέσεις.. Εντάξει?? Άτε ετζέ είσαι μωρό να σε νανουρίσω τζιόλας. Πάω κάτω στην Αθηνά να παίξουμε playstation. Αν θέλεις τίποτε πόθκια έσσις να παέις να το πάρεις. Βασικά, πιάσμε τηλέφωνο.. εντάξει?" είναι τόσο γέλια η συμπεριφορά της, δεν είναι συνηθισμένη στο να φροντίζει τον άλλον και δεν ξέρει τι να κάνει. 

"Εντάξει Ελένη ηρέμησε.. θα είμαι μια χαρά, μάλλον θα κάνω κανένα remix, ήδη είμαι αδικαιολόγητη που τόσες μέρες δεν έχω ενημέρωση το blog μου." της λέω προσπαθώντας να βολευτώ στο κρεβάτι. 

"Την έννοια σου είχαν. Τέλος πάντων ατε πάω. Bye." λέει πριν κλείσει την πόρτα και φύγει. Δεν δίνω σημασία στα λόγια της και ανοίγω το laptop. 

Μετά από 3-4 ώρες έχω περίπου τελειώσει το remix που έχω φτιάξει, έχουν μείνει μονο 2-3 μικροαλλαγές, πραγματικά αυτά τα προγράμματα κάνουν θαύματα. Πρώτη φορα χρειάζομαι τόσο πολύ ώρα να κάνω ένα remix. Όχι μονο έπρεπε να επιλέξω ένα πρόγραμμα (ανάμεσα στα πολλά που είχε) έπρεπε να κάτσω να μάθω πως δουλεύει. Έχω κουραστεί τόσο πολύ, καλύτερα να το αφήσω εδώ και να το τελειώσω αύριο. Αφήνω το laptop διπλα μου και σκεπάζομε καλύτερα. Το κεφάλι μου ακόμα με πονάει λίγο αλλα ελπίζω αύριο να είμαι καλά. Πριν κλείσω τα ματια μου φέρνω ξανά στην μνήμη μου εκείνα τα ματια.

**************************

Πάλι καλά το επόμενο πρωί σηκώνομαι φυσιολογικά χωρίς κυπριακά τραγούδια και την αγριοφωνή της Ελένης. Σήμερα έξω έχει ένα υπέροχο ήλιο που σου μεταδίδει τόση πολύ ενέργεια. Σίγουρα μετά θα πρέπει να βγω έξω. Αφού πάω στο μπάνιο και κάνω την καθημερινή μου ρουτίνα πηγαίνω προς την κουζίνα για να φτιάξω πρωινό. Η Ελένη μάλλον ακόμα να σηκωθεί ή μπορεί να κοιμήθηκε στην Αθηνά, πρέπει να την ρωτήσω τι μέρα θα φύγει. Την έχω συνηθίσει εδώ να περιπλανιέται στο σπίτι να γκρινιάζει για τα πάντα και να με βρίζει με το παραμικρό. Φτιάχνω ένα τοστ και βάζω λίγο χυμό πορτοκαλι και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο. Δεν πάει άλλο πρέπει να ενημερώσω το blog μου. Ανοίγοντας το blog μου εκατοντάδες μηνύματα για το τι κάνω, που είμαι, αν είμαι καλά βγαίνουν στην οθόνη μου. Μετά από την "πλακίτσα" του dark το blog μου έχει αποκτήσει περισσοτερους αναγνώστες. Λοιπόν ώρα να ξεκινήσουμε.

Between Love And HateWhere stories live. Discover now