Between Love And Hate

Κεφάλαιο 27

"Κόρη ξέρω ποιός εν μεσα στο laptop σου τζε εν θα το πιστεψεις." λέει ξεψυχισμένα. Γιατί θεέ μου όλα σε εμενα?? Τι της λες τώρα?? Σκατά.

--------------------------------------------

Εντάξει δεν με λες και το πιο θρήσκο άνθρωπο πάνω στην γή. Αλλα γιατί Θεέ μου?? Δηλαδή ότι τώρα η Ελένη θυμήθηκε να μου πει ποιος είναι μέσα στο laptop μου και την ίδια στιγμή ο Στέφανος είναι μέσα, να πιστέψω πως είναι τυχαίο?? Ο Θεός απλά γελάει μαζί μου, δεν γίνετε αλλιώς. Έχουμε παγώσει όλοι και κοιτάζουμε την Ελένη που δεν φαίνεται και πολύ χαρούμενη.

"Τι σκατά κάμνετε δαμέ??" ρωτάει και μπαίνει μέσα.

"Η φίλη σου από εδώ κάηκε και την αλείφω με γιαούρτι" απαντάει φυσικά ο Tom. Που να ήξερες καλε μου.

"Καλά τα εκαταφερατε πάλε. Tom μπορείς να βγείς λίγο έξω σε παρακαλώ?" ρωτάει η Ελένη και κάθεται σε μια καρεκλα στην γωνια του δωματίου.

"Εμμ όχι-" παώ να πω αλλα ο Tom όπως πάντα θα πετάξει την ηλιθιότητα του.

"Κανένα πρόβλημα, εσύ όμως τρίψε την με το γιαούρτι γιατί θα αρχίσει να ξεφλουδίζει και ποιος την ακούει μετά. Χάρηκα που τα είπαμε Στέφανε. Τουλάχιστον τώρα δεν θα κάνω τον άντρα, δεν μου πάει κιόλας." λέει και ετοιμάζεται να φύγει. Ο χρόνος σταματα και η Ελένη με κοιτάζει με ένα βλέμμα που αν μπορούσε θα με σκότωνε, ο Tom τελείως στο κόσμο του κοιτάζει τον Στέφανο - αυτό μας έλειπε τώρα να αρχίσει να του αρέσει- ο Στέφανος από την άλλη είναι ξαπλωμένος στην καρεκλα του, λες και το απολαβάνει. Και εγώ μέσα στην μέση, να τους κοιτώ άλλους προσπαθώντας να μην χάσω ούτε μια τους αντίδραση.

"Ποιού εμίλησες?" ρωταει η Ελένη συλλαβιστά.

"Παιδιά-" και ναι, για ακόμα μια φορα ο Tom θα με διακόψει.

"Του Στεφανου καλε, έλα να του πεις ένα γεια. Άντε εγώ να φεύγω γιατί με περιμένουν." λέει και σηκώνεται να φύγει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Δεν θα τελειώσω με αυτή την υπόθεση?? Θα τον κανονίσω καλά. Βλέπω την Ελένη να πλησιάζει το laptop και να βλέπει τον Στέφανο που ακόμα δεν έχει κουνηθεί και πει τίποτα.

"Τι στο θκιάολο γίνεται?" ακούω την Ελένη να γρυλίζει μέσα από τα δόντια της.

"Ελένη άκου-" δεν προλαβαίνω να πω κάτι αφού η φωνή του Στεφανου με διακόπτει. Τι γίνεται παιδιά?? Θα με αφήσει κάποιος να μιλήσω σήμερα??

"Γεια σου Ελένη" λέει ο Στέφανος χαλαρός όπως πάντα.

"Ήντα γεια σου ρε γύφτε. Είπες να αποκαλυφθείς??" γρυλίζει από διπλα μου η Ελένη. Ο Στέφανος φαίνεται να μην νοιάζεται γι'αυτά που λέει η Ελένη και μένει ατάραχος στην θέση του. Δεν θα πεί κάτι? "Έλα σου πω για να ξεκαθαρίσουμε. εν ξέρω τι έσσις μέσα στο παραπληγικό μυαλό σου αλλα μακριά που την φίλη μου. Επαρακολουθουσες την για τόσο τζερό, ποσο ψυχάκιας παίζει να είσαι?? Για να μεν έχουμε λοιπόν προβλήματα, μείνε μακριά μας. Τζε τολμά να μας κοντέψεις, εν ξέρω τι ένα γίνει. Είσαι το ίδιο ψυχασθενής με τον αρφό σου. Άτε στο θκιάολο τώρα." λέει και την βλέπω να πληκτρολογεί τόσο γρήγορα που είμαι σίγουρη στο τέλος δεν θα έχω πληκτρολόγιο. "Εσύ μεν μιλήσεις γιατί εν πάνω σου που ένα ξεσπάσω. Αύριο έχουμε πολλά να πούμε. Καληνύχτα" λέει και φεύγει νευριασμένη από το δωμάτιο. Εμμ Okay. Τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε και χειρότερα, έτσι δεν είναι?? Κοιτάζω διπλα μου το laptop και το βλέπω κλειστό. Επιλέγω όμως να μην κάνω κάποια χαζομάρα και να εκνευρίσω περισσότερο την Ελένη, έτσι προσπαθώ να κοιμηθώ. Αύριο είναι μια μεγάλη μέρα.