Between Love And Hate

Κεφάλαιο 41

  Αφού βάλω τον Στέφανο για ύπνο βγαίνω λίγο στην βεράντα για να δω την θεα έξω. Φυσικά και δεν έχει κόσμο αφού αύριο είναι καθημερινή και όλοι έχουν πάει για ύπνο. Κανε Θεέ μου όλο αυτό να τελειώσει γρήγορα γιατί αρχίζει να με κουράζει. Φανταστείτε είμαστε ακόμα στην αρχή. Και με αυτές τις σκέψεις πάω και εγώ για ύπνο. 

-------------------------

Τι γίνεται ρε παιδιά?? Που βρίσκομαι?? Νομίζω πως είμαι σε ένα πλοίο έτοιμο να βουλιάξει. Έχει πολλές αναταράξεις εδώ. Προσπαθώ να πιαστώ από κάπου αλλα δεν μπορώ. Ο Στέφανος?? Που είναι ο Στέφανος?? Ανοίγω απότομα τα ματια μου. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι συμβαινει κοιτάζω έντρομη το κενό. Αφού αρχίζει να δουλεύει ο εγκέφαλος μου κοιτάζω γύρω μου για να δω τι γίνεται. Οι δίδυμοι σαν τους τρελούς χοροπηδάνε πάνω στο κρεβάτι, ο Στέφανος ντύνεται χαλαρός σαν να μην συμβαινει κάτι και ο Αλεξ με ένα σατανικό χαμόγελο να κρατάει ένα άδειο κουβα από πάνω μου. Για αυτό νόμιζα πως ήμουν σε πλοίο, οι δίδυμοι φταίνε και το νερό?? Κοιτάζω το σώμα μου και βλέπω πως είμαι βρεγμένη από πάνω μέχρι κάτω. Θα τους σκοτώσω. 

" Αφού την ξυπνήσατε, φύγετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε γιατί δεν σας βλέπω καλά" λέει ο Στέφανος και κουμπώνει τα τελευταία κουμπιά του πουκαμίσου του. Περίεργο και φοράει πουκάμισο. Σαν τα πεντάχρονα που εκτέλεσαν την σκανδαλιά τους βλέπεις και τους τρείς να τρέχουν έξω από το δωμάτιο. Ξεφυσάω και προσπαθώ να ηρεμήσω κάπως. Δεν το λες και το πιο συνηθισμένο ξύπνημα που θα μπορούσε να είχε κάποιος. Τώρα που το σκέφτομαι τα φυσιολογικά ξυπνήματα μου είναι μετρημένα στο ένα χέρι, τόσο λίγα. Σηκώνομαι πάνω και πηγαίνω προς του.

"Πολύ ωραία ντιθικαμε σήμερα. Το καλο που σου θέλω να είναι για να με κανεις να σε ερωτευτώ παραπάνω και όχι για να εντυπωσιάσεις τις τρελες που υπάρχουν στο πανεπιστήμιο" λέω και τον πλησιάζω ακόμα περισσότερο. Δεν μπορώ να τον αγκαλιάσω αφού θα τον βρέξω. Ας είναι καλά ο "γλυκός" μου Άλεξ και οι πλάκες του. Είμαι σίγουρη πως αυτός τους έπεισε να με ξυπνήσουν έτσι. 

"Μονο για εσένα πριγκίπισσα" λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο. Σοβαρά στο μέτωπο?? Τον κοιτάζω εξεταστικά και προσπαθώ να καταλάβω τι έχει. Να το πάλι αυτό το βλέμμα. Είναι το ίδιο που είχε πριν λίγες μέρες. Τι έγινε πάλι?? Μια χαρά ήμασταν αυτές τις μέρες. Δεν δείχνω την ενόχληση μου και πάω προς το μπάνιο. Προσπαθώ να μην πάθω κανένα καρδιακό όταν έρχομαι αντιμέτωπη με το είδωλο μου στο καθρέφτη. Τι μαλλί είναι αυτό?? Μετά από μια ώρα προσπαθώντας να σάσο το θάμνο που είχα στο κεφάλι μου και να βρω κάτι να φορέσω βγαίνω από το δωμάτιο μου και τους βλέπω όλους πάνω στα κινητά τους και να με περιμένουν. Τι κοινωνικοί !!