Κεφάλαιο 44

1.5K 158 66
                                    

"Έχουμε πρόβλημα με τον δημιουργό των τραγουδιών της Rubys" λέει ο Κύριος Χάρης και βλέπω τον Max από διπλα μου να αγριεύει αυτόματα. Μια φορα να χαμογελάσω και εγώ χωρίς να γίνει κάτι μετά δεν γίνεται.

----------------------------

Για αρκετά λεπτά το μονο που κάνουμε είναι να κοιτιόμαστε και να περιμένουμε ποιος θα μιλήσει πρώτος. Μάλλον επειδή κανένας δεν σκέφτεται να ανοίξει συζήτηση ας αρχίσω εγώ. 

"Τι πρόβλημα δηλαδή??" όσο και προλαβαίνω να μιλήσω όταν ο Max απλώνει το χέρι του και βάζει το σώμα του μπροστά από εμενα με αποτέλεσμα να μου κοπεί η οπτική επαφή με τον Κύριο Χάρη. 

 "Είδε την Ruby??" ρώτησε αμέσως μετά και εγώ στροβιλίζω τα ματια μου ειρωνικά. Έπρεπε να μιλήσω εγώ για να ξυπνήσουν όλοι τους?? 

"Σήμερα το πρωί, όσοι ώρα εσείς χαζολογούσατε έξω από τα γραφεία.." λέει και αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι παίζει μεταξύ εμενα και του Max. Εγώ απλά περιμένω να δω ποτε θα μου απευθύνουν τον λόγο. 

"Ποτε ήρθε?" είναι η επομενη ερώτηση που ακούγεται και εγώ απλά παραμένω θεατής. Τι γίνεται παιδιά? Να πάω να πιώ κανένα καφεδάκι και να έρθω ?? 

"Δεν περιμέναμε να έρθει στην εταιρία σήμερα. Είχαμε κλείσει ραντεβού αύριο, ξέρεις, να τον αφήσουμε να ξεκουραστεί" απαντάει ο Κύριος Χάρης ξεφυσώντας. Πολύ βαρή το κλίμα βρε παιδί μου. "Θέλει να της μιλήσει" ακούμε μετά από λίγο να λέει ο Κύριος Χάρης τόσο σιγά που όσο και άκουσα τι είπε "Η τουλάχιστον να ακούσει τις μουσικές της ικανότητες από κοντά" συνεχίζει προλαβαίνοντας τον Max πριν μιλήσει. 

"Εγώ πάω στο studio. Σε 5 λεπτά θέλω αυτόν τον κύριο μέσα να με ακούει. Αν θέλετε έρχεστε και οι υπόλοιποι." λέω αφού όλοι αυτή η κουβέντα άρχισε να με κουράζει. Αν θέλει να πειστεί ο κύριος ότι αξίζω τα τραγούδια που μου γράφει τότε ας του το αποδείξω. Φεύγω από το γραφείο που βρισκόμαστε και περνώντας 5-6 πόρτες που ακόμα δεν έμαθα τι είναι φτάνω στο studio ηχογράφησης. Συνηθισμένα ο γνωστός ηχολήπτης θα κάθεται εκεί παίζοντας με το κινητό του αφού δεν ξέρει τι να κάνει. Γνέφοντας με το κεφάλι μου για χαιρετισμό μπαίνω μέσα στο ειδικά διαμορφωμένο δωματιάκι και περιμένω τους υπολοιπους να έρθουν. Μέχρι να συνδέσω τα ακουστικά ακούω και τους υπολοιπους να μπαίνουν μέσα. Προσπαθώ να σκανάρω με το βλέμμα μου ποιος μπορεί να είναι ο συνθετης των τραγουδιών μου αλλα δεν βλέπω κάποια νέα φυσιογνωμία. Ο φωτισμός είναι ήδη χαμηλός και δεν μπορώ να παρατηρήσω κάποια άτομα που βρίσκονται στην άκρια του δωματίου. Μάλλον εκεί θα βρίσκετε. 

Between Love And HateWhere stories live. Discover now