Between Love And Hate

Κεφάλαιο 18

"Και εγώ αυτό πιστεύω. Είμαστε καλό δίδυμο" λέει και έρχεται αρκετά κοντά μου. Εε ρε μανία που την έχει αυτός ο άνθρωπος. Είναι έτοιμος να με φιλήσει ή είναι η ιδέα μου?? Δεν με βλέπω να την γλιτώνω τώρα.

--------------------------------------

Ο Στέφανος έρχεται αρκετά κοντά μου και εγώ έχω πάρει την απόφαση μου να τον αφήσω να με φιλήσει. Έτσι και αλλιώς θα καταλάβω αν είναι αυτός που με φίλησε στο club. Περιμένω να με φιλήσει αλλα καταλήγει να κάνει κάτι που με ξαφνιάζει εντελώς. Με αγκαλιάζει. Φίλε τόσες φορες προσπάθησες να με φιλήσεις και εγώ δεν σε άφησα και τώρα που σε άφησα με αγκαλιάζεις?? Εε δεν πάμε καλά. Με αγκαλιάζει αρκετά σφιχτά που νομίζω πως σε μια στιγμή σταματάω να αναπνέω.

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" ακούω τον Λευτέρη να τσιρίζει σαν να είναι κανένα κορίτσι που μόλις έχει δει κατσαρίδα. Αυτόματα φεύγω από την αγκαλιά του Στεφανου και κοιτάζω τον Λευτέρη που έχει ανασηκωθεί από τον καναπέ και κοιτάζει τον τοίχο απέναντι του με γρήγορη ανάσα. Μάλλον εφιάλτη θα έβλεπε. Σηκώνομαι πάνω και πάω κοντά του. Παλιά που ήμασταν Κύπρο και κάναμε sleepover έβλεπε συχνά εφιάλτες αλλα μετά που ήρθαμε Ισπανία δεν ξανά είδε. Έτσι μου έλεγε αλλα μάλλον ψέματα θα μου είπε. Κάθομαι κοντά του και τον χαϊδεύω απαλά στο κεφάλι, πάντα αυτό έκανα και τον βοηθούσε. Γυρίζει τον βλέμμα του σε εμενα και τον βλέπω πως ξαφνιάστηκε, μάλλον θα ξέχασε πως κοιμήθηκε στο studio. Πάντα όταν είχε εφιάλτες ερχόταν σε εμενα, τώρα γιατί?? Τον βλέπω πως σιγά σιγά ηρεμεί, πως μπορούσε και ηρεμούσε τις προηγούμενες φορες που ξύπναγε?? Πρέπει να τον ρωτήσω αλλα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. 

"Είσαι καλά?" ρωτάω τρυφερά τον κολλητό μου. 

"Μια χαρά. Εμμ ευχαριστώ, ξέρεις έχει καιρό να το πάθω δεν ξέρω.. γιατί.. γιατί" προσπαθεί να βρει κάτι να πει αλλα τον βγάζω από την δύσκολη θέση.

"Δεν πειράζει, φτάνει που τώρα που το έπαθες ήμουν εδώ κοντά σου." λέω και τον χαϊδεύω απαλά στο κεφάλι. Τον βλέπω πως καταλαβαίνει και ο ίδιος ότι ξέρω πως δεν είναι η πρώτη φορα που το παθαίνει αλλα δεν λέει κάτι παραπάνω. 

"Λοιπόν θα μου βάλετε το τραγούδι?" λέει ενθουσιασμένα για να αλλάξει θέμα. Ο Στέφανος δεν καθυστερεί ούτε λεπτό και βάζει το τραγούδι να παίζει. Εγώ σηκώνομαι και πάω κοντά του. Παίρνω το laptop μου και ανοίγω το blog μου, πρέπει να τους πω για το τραγούδι. Θα ενθουσιαστούν σίγουρα. Τόσες πολλές ειδοποιήσεις και μηνύματα που πραγματικά αν αρχίσω να απαντάω τώρα θα τελειώσω σε 3 μέρες. Ποιος να μου το έλεγε .. εγώ η Ruby να έχω τόσο κόσμο να παρακολουθεί το blog μου και να αγαπάει την μουσική μου. Απίστευτο.