Κεφάλαιο 33

1.9K 187 25
                                    


"Και εγώ να σου τελειώσω αυτό που λέω. Που λες, του έκανε μάγια. Να σου πω πως?? Χρειάστηκε να γυρίσω όλοι την Αγγλία για να βρω πόδια βατράχου και- Ruby με ακούς?? Εγώ φταίω που σου μιλάω. Τρελός που σε ξαναβοηθάει." Και κάπως έτσι συνεχίστηκε η νύχτα. Ο Tom να μην με αφήνει να κοιμηθώ κάνοντας μου την μια στιγμή παράπονα και την άλλη να μου λέει διάφορες δικές του ιστορίες. 

----------------------------------

Θα τον σκοτώσω. Δεν την γλιτώνει αυτή την φορα. Θεέ μου δώσε μου δύναμη να τον αντέξω. 

"Με κοροϊδεύετε έτσι??? Τι εννοείτε πως δεν δικαιούμαι να έρθω???" φωνάζω έξαλλη όσο μπορώ δηλαδή γιατί βρίσκομαι στην βιβλιοθήκη. 

 "Μην με κοιτάζεις έτσι δεν ξέρω τίποτα. Εντολή του διευθυντή. Είπε πως έχετε μια εκδήλωση μαζί και δεν μπορεί να αναβληθεί γι'αυτό θα μείνεις πίσω." λέει ο Λευτερης προσπαθώντας να μου εξηγήσει τι γίνετε. Βγάζοντας ένα εκνευρισμένο ήχο περνώ τα βιβλία μου και βγαίνω άρον άρον από την βιβλιοθήκη. Εξαιτίας του δεν θα πάω στο Παρίσι για να πάρω το βραβείο μου. Θα τον δείρω μα τον Θεό. Από τότε που μπήκα μέσα στο laptop του έχει γίνει άλλος άνθρωπος. Δεν με έχει αφήσει ήσυχη. Ότι μπορεί το κάνει για να μου σπάσει τα νεύρα. Χώρισε ξεπίτηδες την Ελίζα και την άφησε ελεύθερη να με κυνηγάει σε όλο το πανεπιστήμιο φωνάζοντας πως εγώ έφταιγα. Θέλω τόσο πολύ να πάρω το κεφάλι του και να το χτυπάω στον τοίχο. Έχω καταντήσει να βρίσκομαι συνεχεια στην βιβλιοθήκη για να μην τον βλέπω. Okay, ούτε μια πλακα δεν μπορεί να δεχθεί. Όλο αυτό πρέπει να σταματήσει και θα σταματήσει τώρα. Δεν θα χάσω εγώ το ταξίδι μου εξαιτίας του. Αυτό παραπάει. 

"Στέφανε" λέω μέσα από τα δόντια μου όταν τον βλέπω χαλαρό να μπαίνει μέσα στο πανεπιστήμιο. Τώρα θυμήθηκε να έρθει?? "Για άκου να σου πω αγοράκι μου. Σαν να το παράκανες δεν νομίζεις?? Ανέχτηκα όλες τις ηλίθιες φάρσες που μου έχεις κάνει. Αλλα αυτό παραπάει. Τι εκδήλωση έχουμε να κάνουμε μαζί που δεν αναβάλλεται??" λέω σπρώχνοντας τον προς τα πίσω. "Τόσο πολύ σε πείραξε αυτό που έκανα?? Σκέψου δηλαδή να μην κάληπτα την camera τι θα γινόταν. Τόσο πολύ αναστατώθηκες που για να ηρεμήσεις ξεσπάς πάνω μου?? Εγώ στο ταξίδι θα πάω θες δεν θες. Και-" προσπαθώ να συνεχίσω αλλα με σταματάει αρπάζοντας σφιχτά τα χερια μου. 

" Στο ταξίδι δεν θα πας και κομμένη η συζήτηση." είναι το μονο που λέει πριν μου δόσει ένα πεταχτό φιλί. "Αα και μην νομίζεις πως θα την γλιτώσεις με 2-3 πλακίτσες αυτό που μου έκανες. Τα λέμε πριγκίπισσα" λέει με ένα ειρωνικό χαμόγελο όταν έχει απομακρυνθεί αρκετά από εμενα. Το ήξερα πως το "πριγκίπισσα" το λέει ειρωνικά. Δεν το πιστεύω. Θέλω να τον σφάξω. Αναπνοές Ruby. 

Between Love And HateWhere stories live. Discover now