Between Love And Hate

Κεφάλαιο 54

Νιώθω τα πάντα να ξυπνάνε μέσα μου και το μονο που θέλω να κάνω είναι να ξυπνήσω και να αρχίσω να χαστουκίζω τον Στέφανο. Αν νομίζει πως πέρασα όλο αυτό για να το σκάσει για ακόμα φορα είναι πολύ γελασμένος. Εκκωφαντικός ήχος από μηχανήματα που αρχίζουν να δουλεύουν ακούγεται και εγώ αρχίζω να παίρνω ξανά ανάσες!!

----------------

Σε πολλά βιβλία έχουν γραφτεί θυσίες που έγιναν για την αγάπη. Η αντίδραση μου απέναντι σε αυτές τις σκηνές ήταν πάντα η ίδια. Τις περισσότερες φορες αναρωτιόμουν πως γίνεται κάποιος να είναι τόσο ηλίθιος και εγωιστής την ίδια στιγμή. Εγωιστής διότι δεν σκέφτεται τα δικά του άτομα που νοιάζονται για αυτόν και ηλίθιος επειδή πράττει απερίσκεπτα χωρίς να έχει σκεφτεί τα αποτελέσματα τον πράξεων του. Έλα όμως που ότι κοροϊδεύουμε στην ζωή μας στο τέλος γίνεται! Αν μου έλεγε κάποιος πριν χρονια πως θα ερχόταν η στιγμή που θα θυσίαζα τον εαυτό μου για κάποιον θα τον έβγαζα τρελό. Περιφρονούσα πάντα την έννοια "αγάπη". Σιγά που θα βρεθεί ένας άντρας που θα με κάνει να χάσω τα μυαλά μου,έλεγα. Εε μπορείτε ελευθερα να με μουτζώσετε όλοι! Αν με ρωτάτε αν μετανιωσα ότι έκανα μέχρι τώρα θα απαντήσω με σιγουριά πως θα τα έκανα ξανά και ξανά. Η τελευταία μου κίνηση όμως μπορεί να ερμηνευτεί με διαφορους τρόπους. Ο κυριότερος λόγος είναι να δείξω σε όλους πως αυτή η προβληματική σχέση είναι τόσο δυνατή και έντονη που κάνει και τους δυο μας να χάνουμε τα μυαλά μας και να πράττουμε απερίσκεπτα και επιπόλαια. Δεν είναι η πρώτη φορα που κάνουμε κάτι τρελό, άσχετα αν αυτή την φορα ξεπέρασα κάθε όριο. Αλλα ένας άλλος λόγος είναι να δείξω ποσο σημαντική είναι η ζωή στον Στέφανο. Πόσες φορες μέσα στο διάστημα που γνωριζόμασταν προσπάθησε να κάνει κακό στον εαυτό του?? Μπορεί να μην τις ξέρω όλες αλλα μονο και μονο με το να το σκεφτώ νιώθω την καρδια μου να σταματα και μετά να αρχίζει να χτυπα με ταχύτητα. Το ότι θυσίασα όλη μου την ζωή για αυτόν χωρίς να με νοιάζει κανένας και τίποτα , το λιγότερο που μπορούσε να κάνει ήταν να το σεβαστεί και να το εκτιμήσει. Ακούγοντας τον όμως να μιλάει στον Άγγελο με ένα απαθές τόνο στην φωνή του λες και δεν έγινε τίποτα το σπουδαίο αυτό με εξόργισε αφάνταστα. Και τελείως νεκρή να ήμουν πάλι θα έβρισκα ένα τρόπο να τον βρω και να τον χτυπήσω στα μούτρα. Όσο πιο πολύ σκέφτομαι την αναισθησία του τόσο πιο πολύ νιώθω ότι θα εκραγώ.

"Την επαναφέραμε" ακούω μια γυναικεία φωνή ξαφνικά με συνοδεία διαφορων εντονων ήχων.