Between Love And Hate

Κεφάλαιο 49

   Καληνυχτίζω την Ελένη μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο μου και χωρίς να έχω δύναμη για να αλλάξω ρούχα και να ξεβαφτώ ξαπλώνω μπρούμυτα πάνω στο κρεβάτι και πέφτω κατευθείαν για ύπνο. 

-------------------

2 εβδομάδες μετά....

Γεια σου, Κόσμε! 

Με αφορμή την τελευταία εργασία που έπρεπε να κάνουμε για το πανεπιστήμιο και τα τελευταία κουτσομπολιά που ακούγονται σκέφτηκα να γράψω αυτό το κείμενο. Πρόσφατα διάβασα ένα από τα πολλά βιβλία που έχει γράψει ο Jiddu Krishnamurti. Ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές και θρησκευτικός διδάσκαλος όλων των εποχών. Παράξενο θα μου πείτε αφού εγώ σπουδάζω μουσική και ο Jiddu δεν έχει καμια απολύτως σχέση. Κάνετε λάθος όμως, όπως έκανα και εγώ όταν μου πρωτο ανακοίνωσε ο καθηγητής μου το θέμα που θα έπρεπε να ετοιμάσω για το τέλος του έτους. Μέσα από αυτό το βιβλίο άρχισα να σκέφτομαι και να βλέπω την ζωή με άλλο μάτι. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σοφές φράσεις που έχει πει και μου έχουν χαραχτεί στην μνημη, βοηθώντας σας να ανοίξετε και εσείς τους πνευματικούς σας ορίζοντες.

«Η πιο υψηλή μορφή ανθρώπινης νοημοσύνης είναι η ικανότητα να παρατηρείς χωρίς να κρίνεις». Κι εννοεί «να παρατηρείς» τόσο μέσα σου όσο και έξω, χωρίς να κρίνεις ούτε τον εαυτό σου ούτε και τους άλλους.  Τίποτα καλό δεν βγήκε από τη συνήθειά μας να επικρίνουμε εμάς, τις ίδιες ή τους άλλους. Ας παρατηρήσουμε, λοιπόν, τι σκεφτόμαστε, τι νιώθουμε, πώς συμπεριφερόμαστε χωρίς όμως να κατηγορούμε τον εαυτό μας. Μια λάθος κίνηση μπορεί να μας βοηθήσει την επόμενη φορά να διαχειριστούμε τα πράγματα αλλιώς, αλλά όχι αν φορτώσουμε τον εαυτό μας με τύψεις κι ενοχές ή αν βιαστούμε να απορρίψουμε τη συνάδελφο, τη φίλη ή τον σύντροφό μας σε μια κακή στιγμή...

«Πρέπει να κατανοήσουμε ολόκληρη τη ζωή, όχι μόνο ένα μικρό μέρος της. Γι' αυτό χρειάζεται και να διαβάζουμε, και να κοιτάζουμε τον ουρανό, και να τραγουδάμε και να χορεύουμε, και να γράφουμε ποίηση, και να υποφέρουμε και να κατανοούμε. Γιατί όλα αυτά συνθέτουν τη ζωή». Ναι, η ζωή δεν έχει χρώμα είτε μαύρο είτε άσπρο. Έχει μια ολόκληρη παλέτα με χρώματα. Κάποιες μέρες μας (ή και περίοδοι ολόκληρες) μπορεί να είναι ζωγραφισμένες με πιο σκούρες αποχρώσεις, μα σίγουρα υπάρχουν ή έχουν υπάρξει και άλλες, χρωματισμένες με πιο ζωντανούς τόνους. Καθετί έχει ρόλο του και το σκοπό του. Μπορεί τις περισσότερες φορές όταν είμαστε μέσα σε μια δύσκολη κατάσταση να σηκώνουμε με δυσπιστία το φρύδι στην απάντηση «όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο», μα αν το κατανοήσουμε αυτό, θα κάνουμε ένα (μεγάλο!) βήμα προς την ευτυχία.