The Lost Princess

Kabanata 41

Jana's POV

"Leave us alone", sabi ni Hans habang nakatitig sakin.

Dug dug dug

Ang lakas ng tibok ng puso ko.

"B-bakit kailangan pang iwan nila tayo eh pwede naman na mag-usap tayo na n-nandito sila eh", kinakabahang sagot ko.

"Aysus! Oh ano pang ginagawa natin dito guyz? Tara na! Baka makaistorbo pa tayo eh", nakangising wika ni Bryan saka sila nagsilabasang lahat.

"Come here", utos ni Hans sabay tapik sa tabi nito sa kama.

"B-bakit ha? A-anong gagawin mo?", natatarantang wika ko saka awtomatikong mapahawak ako ng mahigpit sa damit ko.

"Pfffftttt. Ikaw ang berde ng utak mo. Uupo ka lang dito sa tabi ko eh. Baka nga ako ang pagsamantalahan mo jan eh",natatawang tukso nito.

"A-ano?! Heh! Mahiya ka nga!", namumulang saway ko rito saka dahan dahang humakbang at naupo sa tabi nito.

"Iyong sinabi mo kanina. Totoo ba iyon?", pagkuway tanong nito sa akin habang nakatitig sa mata ko.

Hindi ko naman masalubong ang mga mata nito sa sobrang kabog ng dibdib ko.

"A-anong s-sinabi? W-wala akong matandaan eh", pagsisinungaling ko habang ang mga mata ko ay nakapako sa sahig.

"Pfffttt"

"Anong nakakatawa ha?!", nakairap na tanong ko.

"I miss you", pagkuway sagot nito kaya naman mabilis na pumula ang magkabilang pisngi ko.

"Hmmmmm"

"Anong hmm?",kunot noong tanong nito.

"I-ibig sabihin o-okay...", nahihiyang sagot ko.

"Ganon nalang yun? Wala bang I miss you too?", naiinis na tanong pa nito.

"Bakit ka namimilit sa ganon ang gusto kung isagot eh. Ikaw kaya jan! Nakakahiya kaya!"

"Bakit ako mahihiya eh totoo namang miss na miss na kita! At saka kanina pa ako nagtitimping halikan ka!"

"A-anong?! Ang landi mo talaga?!"

"Eh ganoon kita kamahal eh!"

"Ganyan ba ang mahal kung makasigaw ka wagas!"

"Wala akong pakialam! ipagsisigawan ko pa sa buong mundo kung gaano kita kamahal?!"

Napipi ako sa sinabi nito kaya hindi ako nakasagot. Napakagat labi nalang ako pero mali ata iyon dahil doon tumutok ang mga titig nito. Napalunok nalang ako ng sunod sunod.

Shocks!

Dahan dahan niyang nilapit ang mukha nito sa akin. Halos maduling na ako sa lapit nito kaya napapikit ako.

Nang malapit ng magdikit ang mga labi namin ay...

Knock knock

Mabilis pa sa alas kwatro ko siyang naitulak kaya naman nahulog ito sa kama.

Bogsh

"Shit", malutong na mura nito.

"Sorry", mahinang sabi ko.

Kasabay non ay ang pagbubukas ng pinto at niluwa non si Brayan.

"Boss!"

"What?!", galit na sagot ni Hans habang napaupo parin sa lapag.

"Anong ginagawa mo jan sa lapag?!"

"It's your fault you moron!"

"Haaa?! Bakit ako boss eh ang layo layo ko jan!"