The Lost Princess

Kabanata 57

Aloha!! Last chap na..Minadali...lol..available na ang book 2..The forgotten Love..search niyo nalang guyz...sa mga nakafollow sakin..tingnan nalang sa works ko..;)

At sa mga gusto magpadedicate wag po sa comment nio sabihin...sa message po para nakasave..kasi pag sa comment mag baback read pa ako...wait for my rep po..kung nagreply na ako its your turn na..sa iba naman..antay antay lang po ha? Ty..:)

This chap is for @IHeartStephaaa...:)

~

Paalis na sana ang mga tauhan ni Kristan ng magsalita ito.

"Stay...",seryosong saad nito.

Bigla namang kinabahan si Kristine sa nakikitang madilim na aura nito.

"W-wala po akong kinalaman dito..please po paalisin niyo na po ako..i'm sorry sa pagpapanggap ko...aalis na po ako sa buhay niyo..hinding hindi niyo na po ako makikita kahit kailan...just please let me go",natatakot na wika ni Kristine.

Katahimikan

"What makes you think na paniniwalaan kita? I know the truth.... ang besides wala sa bokabularyo ko ang salitang awa..."

"Kapag kinanti mo kahit isa sa myembro ng pamilya ko..you have to taste hell...."

"H-huwag...maawa po kayo...nagsisisi na po ako..."

"Noong nagmamakawa ba ang anak ko....naawa ka?"

Hindi naman nakasagot si Kristine sa tanong na yun kaya napangisi si Kristan.

"See my point?"

" Hindi porket bata ka I will exclude you. There's no exemption for me kung pamilya ko na ang pinag-uusapan"

"You know what? I can kill you so easily..but why would I do that kung pwede naman kitang pahirapan hanggang sa ikaw na ang magmakaawa sa akin na patayin ka nalang.."

"Make.her.suffer! Do.exactly the.same.like.what.she.did.to.my.princess!",puno ng diing utos nito sa mga tauhan kaya agad namutla si Kristine sa takot.

Tinangkang tumakbo ni Kristine pero kinorner lang sya ng mga tauhan ni Kristan.

"H-huwag!!!",,hiyaw nito ng lapitan siya ng tatlong kalalakihan.

Pinagtatanggal ang lahat ng saplot nito habang nagmamakaawa na tumigil. Iyak ito ng iyak pero wala itong magawa.

Walang awang pinapanuod lang siya ni Kristan habang pinaglalaruan ito ng mga tauhan niya.

"H-uwag!! T-tulong!Huwag po! Tama na!!"

"Boss....", sabi ni Celvin ng makitang wala atang balak pahintuin ng kanilang amo ang mga tauhan nito.

Kahit masama ang ginawa nito ay naaawa din naman siya rito.

"T-tama na boss", wika nito pero wala siyang natanggap na sagot kay Kristan.

Nang hindi na niya makaya ang nakikita ay siya na ang lumapit at pinalayo ang mga lalaki rito saka siya kumuha ng jacket at binalot rito.

Iyak lang ito ng iyak.

"Now..you know how it feels..Ikulong niyo yan and make sure na hinding hindi na siya makakalabas kahit na kailan", maasidong utos ni Kristan saka tumalikod at tinungo ang kotse saka pinaharurot paalis.

"S-salamat po"

"Huwag kang magpasalamat...tsk tsk...nagkamali ka ng binangga hija..ito lang ang kaya kong gawing tulong sayo pero hindi ko pwedeng baliin ang sentensya ni boss sa iyo..makukulong ka ng habang buhay. Magpasalamat ka at hindi ka niya pinatay.Maswerte ka pa sa lagay nato...."