GÜCENİK

El Adamı-Bölüm 8

Cem Dorukan

Elif hayatımızın dönüm noktası, altın vuruşu oldu. Elif'i, Yiğit'in ilk görmesini hatırlıyorum da hiç anlam verememiştim, adamımın tavrına sahiplenip benimsemesine. Demek ki anlamak için Yiğit'i, aşık olmak gerekiyormuş. aşık olmak için de tanımak gerekmiyormuş, öğrendik. Zira biz önce aşık olduk sonra tanıdık ve tanıdıkça daha fazla aşık olduk. Elifimiz samimi, oyunsuz,mücadeleci,akıllı ve en önemlisi iyi, her şeyi ile iyi; niyeti ile huyu ile ruhu ile... Anlayacağınız normal şartlar altında umursamadan gülüp geçeceğimiz hallere mahkum oldu ruhumuz da bedenimiz de. Yiğit, Elif'i ilk gördüğü an tutuldu o bağlandıkça ben sinirlendim Elif'e, salaklıktı çünkü bana göre tanımadığın birine kapılmak. En çok sana güvenirim dedi tam 4 ay boyunca beni peşine taktı Elif'in, tanı onu, öğren,destek ol ona, iyileştir dedi. Oldum da 4 ay boyunca yanındaydım her daim, farkına varmadan Elif'i küçük yaşta kaybettiğim kardeşimin yerine koymuşum şimdi şimdi anlıyorum. Kardeşim 15 yaşında iken olmadık eller olmadık nefesler kardeşime dokunmuş, kardeşim de bu durumu kaldıramayarak intihar etmişti, hala atamadım hıncımı her birinin cezasını elimle vermeme rağmen hala hıncım, nefretim o gün gibi yerinde. Olayların birebir şahitti ve destekçisiydi Yiğit, hep yanımdaydı hiç sorgulamadan, sormadan. Yiğit'in Elif'i ilk mezarlıkta fark etmesinde önemsemedim ki Yiğit'te çok olurdu beğenir ve gider alırdı. Öyle zannettim, yine gidecek alacak ve sonra tanımayacak diye düşündüm. Ama bu sefer farklıymış, otelde Elif'i görünce verdiği tepkiden anladım. Sanki onun kıymetlisini bakmaya dokunmaya kıyamadığı kıymetlisini eller üzmüş, kırmış da Yiğit kendini suçluyormuş gibi kadına bakınca anladım. Bu sefer farklı dedim bu sefer son. Yiğit şimdi gönüllü olarak son durakta, gönüllü olarak bağlı. Bu gerçekliliği gördükten sonra, bizden belledim Elifimizi, o bizdendi ve bizden olan korunmak zorundaydı. Çünkü biz ait olduklarımıza ihanet etmez, bize ait olanı da yolda bırakmazdık. Elif'te bunu en kısa zamanda öğrenecekti. Yaralı Elifimiz, çok yaralı hem de her bir hücresi kanıyor, her bir tarafı darbe almış. Bunu fark etmem ile işlerin çok daha karışık olduğunu, görüldüğü gibi sadece kocasını kaybeden genç bir kadının hikayesi olmadığını kısa zamanda öğrendim. Anlattım, öğrendiğim şekliyle Yiğit' e her şeyi anlattım, Elif'in yaralarını bilsin karşısına gücü yetecekse çıksın diye. O da öyle yaptı. 4 ay Elif' i iyileştirirken aslında Yiğit'te güçlendi, kendini mücadeleye hazırladı. Ve çıktı karşısına, Yiğit'ten başkası da beklenmezdi zaten. Biz hiç bir zaman iyi adamlar olmadık zenginiz ama her zenginlikte olduğu kadar kan var elimizde, legal ya da illegal şekillerde kan bulaştı elimize. Elifimiz bizim iyi tarafımız oldu, onun yanında insan, kendini insan gibi görmüyor, onun hassasiyeti karşısında utanıyor, onunla iyi biri olmaya çabalıyor. Onun mücadelesini görene kadar hırçınlık kavramına tanım yapmayın derim, yeri gelince o kadar saldırgan o kadar gözü kara ki yanında erkekliğinizden utanırsınız. Ama narin de Elifimiz kalbi narin, güzelliği kırılgan kendi gücenik... Yani anlayacağınız Yiğit gönlüne eş ben de kalbime kardeş buldum Elif'le... Hoş geldin güceniğimiz, varlığınla varlığımız anlamlandı, hoşgeldin...

Elif Biçem

Evime yapılan saldırının üzerinden bir hafta geçti ama hala Yiğit'teyiz ve geçen gece Yiğit ile karşılaşmamız, daha doğrusu onu odada beni izlerken yakalamam dışında bir daha görmedim. Bana ilgisi olabileceğini şirket balosunda sezmiş ama umursamamıştım. Çünkü daha beni tanımadığını düşünüyordum, bu nedenle o konuşmayı gözüme baka baka yapması benim için hiç bir anlam ifade etmiyordu. Sonra Yiğit'i geçen gece beni izlerken yakalayınca, cevabını bile bile sordum soruyu. Çünkü ben rol yapamam, ben kimsenin arkasından oyun oynayamam ben de o yetenekler hiç olmadı. Ve Yiğit beni hiç şaşırtmadı, sadece kafasını salladı uyardım uzak dur benden dedim ama gözlerinde gördüklerimle vazgeçtim. Yiğit vazgeçmeyecekti anladım, ancak Yiğit'in bilmediği ve kısa süre içerisinde öğreneceği bir şey var ben mücadele edebileceği biri değilim. Çünkü ortada mücadele edilecek hiç bir şey yok, kazanma veya kaybetme ihtimali yok çünkü ölüler için mücadele edilmez, ölülerle ise mücadeleye hiç girilmez. Çünkü onlar kendi mücadelesini zaten bitirmiş senin sonucu algılamı bekliyor olurlar. Tez zamanda Yiğit bunu algılayacak, öğrenecek ve kabullenecek. İşte o zaman gitmesi gereken zaman da gelmiş olacak.