The Virus

Dankwoord en nawoord

Oké,
Dat was heftig.
I'm almost fucking crying.

Maar jullie moeten begrijpen dat dit niet een depressief einde is, waar jullie vanaf nu door wakker liggen.
Hopelijk heb ik het goed gebracht.
Het is een bedoelt als een goede afsluiting, en als er zoiets als de hemel bestaat is Seven daar en dus niet voor altijd verdwenen.

Oké, het was ook niet bedoelt om zo diep te worden, maar ik wist vanaf het begin al dat dit het einde moest zijn.

Maar dit hoofdstuk is niet om na te denken over de zin van het leven, maar om jullie te bedanken en na te praten :)
(Jullie kunnen me altijd chatten om ergens over te praten!)

Daar komt ie dan:
Het dankwoord:

Liefste, allerliefste lezers,

Het boek is voorbij, en ik wil jullie zo ontzettend graag bedanken voor alle steun die ik gehad heb om dit boek te schrijven!
(Wat moet ik straks ook zonder jullie?!)
Elke comment die ik gehad heb, en het feit dat ik vaak genoeg nummer 1 stond, is gewoon zo geweldig.
En natuurlijk ook de stille lezers (ja, dat ben ik zelf ook haha) heel erg bedankt, voor het feit dat je mijn boek leest :)

Tot slot:

Ik ga een nieuw boek schrijven!
Denk ik.
Maar eerst eens een pauze.
Jemig, wat ga ik jullie missen...
Het thema zal liefde worden, maar ik heb zoveel ideeën in mijn hoofd dat ik nog niet zeker ben wat ik nou wel en niet ga schrijven!

Lezers, hou je haaks :,)
Ik zie jullie gauw weer hoop ik, en ik ben bereikbaar op Wattpad natuurlijk (:(:(:!

*digitale knuffel*

Groetjes, Laura <3

✖✖✖
Zeven, Nora, John, Mira en Sam.
#Sevenforever