Brown eyes. (TWD fanfic)

Lori dies.

We leefden hier nu al maanden. Ik was de tel kwijtgeraakt. Je kon nu wel duidelijk aan Lori zien dat ze zwanger was. Carl en ik zaten aan een tafel samen met Lori. Ze keek ons aan. 'Mam.' Zei Carl opeens. 'Ja Carl?' Vroeg ze. 'Als de baby geboren is. En het is een meisje, noemen we haar dan Sophia?' Vroeg Carl. 'Wat jij wil.' Zei Lori en ze glimlachte naar haar zoon. Maggie kwam aanlopen met haar geweer. 'Ik ga de tombes leeghalen. Gaat er iemand mee?' Vroeg ze. Lori, Carl en ik knikten. Ik pakte mijn mes en volgde Maggie, Lori en Carl. We liepen door de tombes en vermoordden de Walkers. We waren klaar om weg te gaan totdat Lori kreunde. 'Mam!? Alles goed!' Riep Carl bezorgt. Lori knikte en liep verder. Maar ze schreeuwde weer. 'Lori?' Vroeg Maggie. 'Maggie de baby komt eraan!' Riep Lori. Maggie trok ons een oude kamer in. Lori greep twee ijzeren kettingen vast en schreeuwde weer. Lori begon te persen maar Maggie hield haar tegen. 'Lori stop! Er is iets mis.' Zei ze. Ze haalde haar hand weg hij zat onder het bloed. Ik hield mijn hand voor mijn mond. 'Okay. Ik weet hoe we het anders kunnen doen. Maar het moet wel met een verdoving.' Zei Maggie. 'WE ZITTEN MIDDEN IN EEN APOCALYPS LAAT DIE VERDOVING MAAR ZITTEN!' Gilde Lori. 'Maar Lori! Dit wordt je dood!' Riep Maggie. 'DOE HET! Als je de baby er niet uithaalt sterft ze!' Riep ze kwaad. Ik deed mijn best om niet in huilen uit te barsten. 'Carl! Evy! Kom hier.' Zei Lori. Ik knielde naast Lori neer. 'Evy. Pas goed op in dit leven. Je was als een dochter voor mij. Ik hou van je.' Zei ze huilend. Ik huilde nu ook. 'Carl. Pas goed op jezelf en je vader. Jij was het beste wat me ooit was overkomen. Ik hou van je.' Ze huilde. 'Nee mama! Niet gaan!!!' Riep Carl huilend. Lori huilde en gaf Maggie een mes. 'Doe het.' Zei ze. Maggie sneed Lori's buik open. Lori gilde en viel flauw. 'Is ze dood?' Vroeg Carl. 'Nog niet. Carl pak iets om de baby in te wikkelen.' Zei Maggie. Carl trok zijn jas uit en hield hem vast. Maggie haalde de baby uit Lori. Ze sneed de navelstreng door. De baby huilde en Maggie gaf de baby aan Carl. 'Het is een meisje.' Zei Maggie. Lori was dood. Ik huilde net als Carl, Maggie en de baby. Carl stond op en schoot z'n moeder in haar hoofd. Carl brak. Ik omhelsde hem terwijl Maggie de baby vasthield. We huilden voor een tijdje met z'n vieren totdat we opstonden en terug liepen naar boven. Ik knipperde met mijn ogen tegen het felle licht van buiten. We zaten alle vier onder het bloed. De rest van de groep stond buiten. Daryl rende op me af en onderzocht me op enige schrammen of beten. Ik was oké. Ik hoorde Rick schreeuwen. Hij wist dat Lori het niet had overleeft.