War!!!

75 3 0
                                    

Carl en ik moesten de wacht houden. Ik verveelde me dood en staarde uit het raam. 'Er gebeurt hier echt letterlijk niks.' Zei ik. 'Wees blij dat hier niks gebeurt.' Zei hij. 'Wat wil je liever? Verveling of een horde Walkers achter je aan?' Vroeg hij en hij hield zijn hoofd schuin. 'Geen van beiden. Maar ik heb wel zin om een paar Walkers te vermoorden.' Fluisterde ik. Carl glimlachte. 'Dan gaan we dat doen.' Zei hij. Ik lachte en volgde hem naar het hek. 'We gaan naar buiten. Vind je dat goed?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Hou je mes goed vast. Oké, drie, twee, een!!!' Riep hij en hij opende het hek. We renden voorbij de Walkers naar het bos. We liepen stil door het bos. Ik hoorde er al een grommen. 'Deze is voor mij.' Mompelde ik. 'Wie hem het eerste heeft!' Riep Carl en hij rende op de Walker af. Ik was sneller en stak de Walker in zijn hoofd. 'Volgende keer beter.' Ik grinnikte. Carl rolde met zijn ogen. Ik hoorde opnieuw gegrom. 'Claimed.' Zei Carl. En hij vermoordde de Walker. Ik lachte. De rest van de middag besteedden we aan het vermoorden van Walkers. We liepen terug, onder het bloed en we glimlachten beiden. 'Jullie zien er niet uit!' Riep Daryl. 'Wat hebben jullie gedaan?' Vroeg hij. 'We hebben alleen maar wat plezier gehad.' Zei ik verdedigend. 'Wat?' Vroeg Daryl niet begrijpend. 'Walkers vermoord.' Zei Carl. 'Als Rick dit hoort.' Zei Daryl. 'Vertel het hem alsjeblieft niet!!! Ik zat gisteren ook al in de problemen.' Zei Carl smekend. 'Best! Ik zal niks tegen Rick zeggen!!!' Zei Daryl. 'Als jullie nu even snel gaan douchen en andere kleren aantrekken, dan hoef je niks aan je pa uit te leggen.' Zei Daryl. We knikten en liepen naar de douches toe. Ik haalde schone kleren uit mijn cel en sprong onder de douche. Ik droogde me af en trok schone kleren aan. Ik liep naar mijn cel toe. Iemand sloeg zijn armen om mijn heupen heen. 'Hey schoonheid.' Hoorde ik Carl fluisteren. Ik draaide me om en legde mijn hoofd in zijn nek. Ik snoof zijn geur op. Carl grinnikte. 'Mmm. Wat voor een shampoo heb je gebruikt?' Vroeg ik. 'Ik heb shampoo van Glenn gejat.' Fluisterde hij. Ik grinnikte. 'Tuurlijk.' Zei ik. Carl snoof ook mijn geur op. 'Je ruikt zelf ook niet slecht.' Zei hij. Ik lachte en sloeg mijn armen om Carl's nek heen. Hij keek me aan. 'Je bent echt zo mooi.' Zei hij. Ik giechelde en keek naar de grond. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd. 'Ik hou van jou Evy Dixon. En er overkomt je niks zolang ik erbij ben.' Fluisterde hij. 'Ik ook van jou.' Fluisterde ik. 'Die sukkels buiten mogen je met geen vinger aanraken.' Zei hij. 'Wat als het wel gebeurt?' Vroeg ik. 'Dat gaat niet gebeuren.' Zei hij. 'Ik ben nog nooit gebeten of gekrabd.' Zei ik. Carl grinnikte. 'Wees blij. Als je niet oplet, dan...' Hij deed een Walker na en beet me zachtjes in mijn nek. Ik kreunde zacht. Carl deed zijn best om niet te lachen en keek me heel serieus aan. 'Dan gil je. En ben je dood.' Zei hij, en toen schoot hij in de lach. Ik lachte ook. 'Wauw. Door zo'n Walker wil ik wel gebeten worden. Het deed geen eens pijn.' Grapte ik. Carl grinnikte. Ik legde mijn hoofd op Carl's schouder. 'We redden het wel.' Fluisterde hij. Ik knikte. Opeens hoorde ik een harde knal die van buiten kwam. Ik maakte een sprongetje van schrik en rende op het geluid af. 'EVY! KIJK UIT.' Carl duwde me opzij. 'Carl!' Riep ik boos. 'Waarom!?' Schreeuwde ik. Carl legde zijn hand op mijn mond. En trok me achter een muur. 'Shhh. Iemand schoot op je.' Siste hij. Mijn ogen werden groot van verbazing. Ik greep mijn pistool. 'Geef me dekking.' Zei ik tegen Carl. Ik liep met mijn pistool voor me uitgestrekt langs de muur. Ik schoot de man neer die ons aanviel. Ik keek om de hoek en zag een tank en een hele groep mensen, plus... 'De gouverneur!' Zei ik. 'Wat?' Vroeg Carl. 'De gouverneur is hier, met een hele groep mensen. Ze willen de gevangenis overnemen. Ze hebben Michonne en Hershel!' Riep ik. Iemand greep me bij mijn middel en tilde me op. Ik gilde en stribbelde tegen. 'Hallo schatje.' Hoorde ik iemand in mijn oor fluisteren. Ik werd tussen Hershel en Michonne ingezet en voelde een pistool tegen mijn achterhoofd. 'Geef ons de gevangenis! Of deze schoonheid gaat eraan!' Riep de gouverneur. 'Je voelt je nu heel stoer hè? Welke mensen heb je nu weer voorgelogen?' Siste ik tegen de gouverneur. Ik hoorde het pistool klikken. 'Je kan beter je mond houden meissie. Of ik jaag een kogel door je kop.' Siste de gouverneur. 'GEEF ONS DE GEVANGENIS!' Riep de man achter mij. Niemand reageerde en ik voelde het pistool op mijn achterhoofd drukken. Ik hoorde een pistoolschot. Ik sloot mijn ogen en wachtte op de klap, maar die kwam niet. Ik opende mijn ogen en zag dat Rick zijn pistool op de man achter mij had gericht. De man was dood. Naast me hoorde ik het misselijkmakende geluid van een zwaard dat iemands nek raakte. Ik voelde bloed op mijn wang spatten. Ik keek opzij en gilde. De gouverneur had Michonne's katana gebruikt om Hershel te verwondden. Hershel leefde nog maar net. Ik voelde de tranen over mijn wangen stromen. De rest van de groep gilde, en de hel brak los. Ik rende naar Carl toe en snikte luid. Carl omhelsde me en trok me weg bij het gevecht. Hershel werd uiteindelijk toch vermoord door de gouverneur. Ik gilde en rende naar Hershel toe. Carl trok me bij Hershel weg en rende naar Rick toe. Ik zag dat Michonne de gouverneur vermoordde. 'We moeten hier weg!' Riep ik. Rick knikte. Hij rende naar Judith's maxicosi toe en schreeuwde. De maxicosi was leeg en zat onder het bloed. Ik huilde. Rick werd in zijn been geschoten. Hij schreeuwde en leunde tegen Carl aan. Carl leidde mij en Rick weg van het gevecht. 'Kijk niet om Carl. Blijf lopen.' Zei Rick. Ik snikte zachtjes. Ons huis. Weg. Judith, weg. De groep? Waarschijnlijk dood.

Brown eyes. (TWD fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu