Brown eyes. (TWD fanfic)

Glenn and Nicholas.

'Is Glenn nog steeds weg met Nicholas?' Vroeg ik. Maggie knikte. Ik zuchtte. 'Hij komt wel terug.' Zei Maggie. Ik knikte. 'Ik hoop het.' Fluisterde ik. Maggie omhelsde me en keek me vol medelijden aan. 'Ik ook.' Zei ze en ze liep weg, ik zag een traan over haar wang stromen. 'Oh Maggie.' Fluisterde ik. Ik liep naar mijn huis toe en plofte neer op het hek van de veranda ik leunde tegen een paal aan en staarde voor me uit. 'Hey Evy!' Hoorde ik iemand roepen, het was Ron. Ik zwaaide naar hem. Hij liep naar me toe en ging voor me staan. 'Hey Ron. Wat doe jij hier?' Vroeg ik. 'Oh, gewoon rondlopen.' Zei hij. Ik knikte en sprong van het hek af. 'Kan ik meelopen?' Vroeg ik. Hij knikte. 'Tuurlijk!!!' Riep hij enthousiast. Ik lachte zachtjes en volgde Ron. 'Zo, nog wat bijzonders gebeurt?' Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. 'Nope. Jij?' Vroeg ik. 'Nada.' Mompelde hij. Ik grinnikte en liep door. 'Wat?' Vroeg hij. 'Oh niks.' Zei ik zo onschuldig mogelijk. Ron glimlachte en kwam naast me lopen. 'Waar zullen we heen gaan?' Vroeg ik. 'Mijn huis?' Stelde Ron voor. Ik knikte. 'Ik heb je huis nog nooit gezien.' Zei ik. Ron glimlachte en liep naar een huis toe. 'Hier woon ik.' Zei hij. Ik knikte. Ron's moeder Jessie kwam voor me staan en glimlachte liefjes. 'Goedemiddag Evy!' Zei ze opgewekt. Ik gaf haar een zwakke glimlach. 'Goedemiddag Jessie.' Zei ik. Ze glimlachte. 'Willen jullie thee?' Vroeg ze. Ron schudde zijn hoofd en greep mijn pols vast. 'We gaan naar boven mam.' Zei hij. Jessie zwaaide naar mij. 'Veel plezier!' Riep ze. Ron rolde met zijn ogen en liep de trap op. Ik keek om me heen zag Sam naar beneden lopen. 'Waar gaat je broertje heen?' Vroeg ik. 'Carol.' Zei Ron. Ik knikte. 'Aha.' Mompelde ik. Ron lachte en liep naar een deur aan het einde van de hal. 'Mijn kamer.' Mompelde hij. Ik liep zijn kamer binnen. Ik zag een bureau in een hoek staan, een tweepersoons bed in het midden en een boekenkast met heel veel strips. 'Deze heeft Carl ook.' Mompelde ik terwijl ik een stapel strips uit de boekenkast haalde. Ron kwam achter me staan. 'Heb je ze al gelezen?' Vroeg hij. Ik knikte. 'De helft. Deze niet.' Zei ik terwijl ik twee strips omhoog hield. 'Je mag ze wel lenen hoor.' Zei Ron. 'Oh! Dat hoeft niet hoor.' Zei ik. Ron lachte en drukte de strips in mijn handen. 'Leen ze maar.' Hij glimlachte. 'B-bedankt.' Zei ik zachtjes. 'Geen probleem!' Zei hij lachend. Ik grinnikte en keek naar buiten, het werd al donkerder. 'Ik moet maar eens gaan. Anders vraagt Michonne zich af waar ik de hele dag had uitgehangen.' Ik giechelde en liep Ron's kamer uit. Ron pakte mijn hand vast en trok me naar zich toe. Onze gezichten waren maar vijf centimeter van elkaar vandaan. Ik voelde me erg ongemakkelijk. 'Ik loop wel met je mee.' Fluisterde hij. Ik knikte en probeerde me los te maken uit zijn greep. Ron liet me eindelijk los. Ik liep naar de trap toe en door naar de deur. 'Tot de volgende keer Jessie!!!' Riep ik. 'Tot de volgende keer Evy!!!' Riep Jessie terug. 'MAM! IK GA NOG EVEN MET EVY MEE!!!' Riep Ron naar zijn moeder. Ik hoorde een mompelend antwoord en liep de deur uit. Ron liep met me mee en uiteindelijk kwamen we aan bij mijn huis. Ik gaf Ron een knuffel en nam de strips van hem over. 'Bedankt en tot de volgende keer.' Mompelde ik. 'Tot de volgende keer Evy.' Zei Ron en hij wachtte op een zoen. 'Ik ehhh.... Ik moet gaan.' Zei ik. 'Maar Evy.' Zeurde Ron. 'Ik heb een vriend.' Zei ik. 'Wie dan?' Vroeg Ron geschokt. 'C-carl.' Fluisterde ik. 'Sorry wie?' Vroeg Ron. 'Carl.' Zei ik iets harder. 'Oh...' Zei Ron zacht. 'Tot later.' Mompelde ik. 'Tot later.' Zei hij en hij liep weg. Ik zuchtte en duwde de deur open. Er was natuurlijk weer niemand thuis. Ik zuchtte luid en knipte het licht aan. Ik schonk wat drinken in en pakte een zak chips. Ik liet me op de bank vallen en pakte een stripboek van de stapel af. Ik stopte een hand chips in mijn mond en begon te lezen.