Brown eyes. (TWD fanfic)

Lost.

Ik liet het briefje liggen en liep met mijn pistool uitgestrekt door de straten. Er lagen meer dan genoeg lijken op de grond. Ik pakte mijn mes tevoorschijn en stak de lijken in hun hoofd. Gewoon voor de zekerheid. Ik liep door totdat iemand me bij mijn enkel greep. Het was een Walker die op de grond lag. Hij maakte grommende geluiden en greep naar mijn enkels. Ik stak de Walker in zijn hoofd zijn hand liet mijn enkel los. Er klonk een luide stormhoorn. 'SHIT!' Mompelde ik en ik rende op het geluid af. Een vrachtwagen stond tegen het hek aan, ik sprong er over heen en deed de deur van de vrachtwagen open een Walker probeerde me te grijpen, ik stak hem in zijn hoofd en duwde hem van de hoorn af. Het geluid stopte. Ik klom weer over het hek heen en rende terug naar ons huis. Het briefje lag niet meer voor de deur. Ik liep naar binnen en zag dat Carl het briefje aan het lezen was. 'Waarom zou ze weg gaan?' Vroeg hij mompelend. Ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee.' Mompelde ik. 'Waar was je?' Vroeg Carl bezorgt. 'Buiten.' Antwoordde ik. 'Waarom!? Je kon wel vermoord worden!' Riep hij uit. 'Maak je maar meer zorgen over je vader, Michonne, Daryl, Sascha en Abraham.' Mompelde ik. 'Hoezo?' Vroeg hij. 'Je vader en de anderen proberen een groep Walkers weg te drijven van Alexandria. Maar dankzij die vrachtwagen is hun plan flink mislukt.' Mompelde ik. 'Wat bedoel je?' Vroeg Carl. 'Geluid, drijft ze deze kant op.' Zei ik. 'Over een paar dagen is de muur omringd door Walkers.' Zei ik. 'Shit.' Mompelde Carl. 'Ja. Inderdaad.' Zei ik. Het gegil buiten was gestopt, de groep mensen was weg. Ik liep naar buiten en ging opzoek naar de rest van de groep. Ik vond alleen, Tara en Carol. 'Waar zijn Morgan en Rosita?' Vroeg ik bezorgt aan Tara. 'Ik heb echt geen idee. Waar zijn Rick, Daryl, Michonne, Abraham, Sascha en Carl?' Vroeg Tara. 'Carl is thuis met Judith. En Rick en de anderen zijn buiten de muren. Hebben jullie Maggie gezien?' Vroeg ik bang. 'Evy ik ben hier.' Hoorde ik Maggie zeggen. Ik zuchtte opgelucht. 'Goddank.' Mompelde ik. Een paar uur later hoorde ik iemand buiten de muren om hulp schreeuwen. Ik rende samen met Deanna en Maggie naar de muur. Rick rende onze richting op. 'OPEN DE POORT!!! OPEN DE VERDOMDE POORT!' Riep hij keihard. Deanna opende de poort gauw en Rick sprong naar binnen, een hele groep Walkers greep naar ons. Deanna gooide de poort dicht en keek met grote ogen naar de Walkers. 'Een hele groep. De helft is nog daarbuiten, Michonne?' Rick hijgde en keek om zich heen. 'Michonne is hier Rick.' Zei Deanna. 'Net als Carl, Tara, Morgan, Evy, Rosita, Maggie en Carol.' Zei ze. Rick zuchtte opgelucht. 'Zijn Daryl, Abraham en Sasha al terug?' Vroeg Rick bezorgt. Ik schudde mijn hoofd. 'Wat is er gebeurt?' Vroeg ik bang. 'We raakten elkaar kwijt. Sasha en Abraham reden samen met Daryl voor de groep Walkers. Sasha en Abraham werden aangevallen, net als Daryl. Ik kan ze niet bereiken, want ze reageren niet meer door de walkietalkie.' Zei Rick. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond. 'Zijn ze oké?' Vroeg ik angstig. 'Ik heb echt geen idee Evy. Maar onthoud, het zijn wel Daryl, Abraham en Sasha.' Zei Rick geruststellend. Ik knikte. 'Je hebt gelijk. Ze komen wel terug.' Zei ik meer tegen mezelf dan tegen Rick. 'Maak je niet al teveel zorgen Evy.' Zei Rick. Ik knikte. 'Zal ik proberen.' Mompelde ik.