Brown eyes. (TWD fanfic)

Service...

-SPOILERSSSS-

Evy zong Judith in slaap. Het was al een paar dagen geleden sinds het incident met Lucille. Iedereen in Alexandria wachtte met spanning op Negan. Hij zou over een week arriveren in Alexandria en zou checken wat ze hadden gevonden voor hem en zijn groep verlossers. Evy zag dat Judith rustig sliep en liep naar buiten om te kijken wat er ging gebeuren. Rosita en Spencer maakten zich klaar om spullen voor Negan te gaan zoeken. Eugene was iets aan het fixen. Evy liep een paar rondjes totdat ze iets hoorde. "Ok hey!!! Open de poort." Ze stopte met bewegen. Ze herkende deze stem... Het was Negan! Spencer opende de poort voor Negan. "Wel hallo!" Zei Negan met een glimlach. Toen hij Rick in het vizier kreeg. "Laten jullie me nog binnen of wat!?" Spencer liet Negan binnen. "Wat een geweldige plek is dit!" Zei Negan blij. "Je zou pas over een week komen. Je bent te vroeg." Zei Rick. "Ik kom mijn spullen ophalen!" Zei Negan. "We hebben de helft apart gezet." Zei Rick. "Oh nee! Jij bepaalt niet wat wij meenemen! Dat doe ik!" Zei Negan. Hij keek rond en kreeg mij in het vizier. "Och! Ik heb me helemaal niet voorgesteld aan jou!" Zei Negan terwijl hij naar me toe liep. "Wie ben jij ook alweer?" Vroeg hij. "E-Evy." Antwoordde ik terwijl ik zijn blik probeerde te ontwijken. Negen was het daar niet echt mee eens. Hij legde een vinger onder mijn kin en dwong me zo om hem toch aan te kijken. Mijn blik stond scherp. "Wel wel wel. Jij ziet eruit als een persoon waar je beter geen ruzie mee kan maken. Rick zou een voorbeeld aan jou moeten nemen." Complimenteerde Negan. "Ah wat is het toch mooi om te weten dat jullie allemaal van mij zijn. Zelfs jij schoonheid." Ik walgde van deze kerel. Denkend dat hij alles maar kon doen. "Nou mannen! Pak wat je pakken kunt! Ik claim deze dame. Succes." Zei Negan. "Hey! Je zou spullen meenemen! Geen mensen!" Zei Rick. Negen liet me los en liep naar Rick toe. "Ik bepaal wat ik meeneem. Niet jij." Zei Negan. "Ik ben niemands bezit." Siste ik. "Wie ben jij?" Vroeg Negan. "Evy!" Antwoordde ik. "Dat is nou jammer. Het juiste antwoord... Schoonheid." Hij greep me bij mijn pols. "Is Negan. En jij bent nu mijn bezit! Ik kan doen wat ik wil met jou." Waarschuwde hij en hij liet me ruw los. Een paar mannen stapten aan de kant en ik zag Daryl. "Daryl!" Riep ik terwijl ik aanstalten maakte om naar hem toe te rennen. "Hey!" Negan stopte mij. "Hij is de hulp. Je kijkt niet naar hem... En praat niet met hem. Gesnopen?" Fluisterde hij in mijn oor. "Ja." Fluisterde ik. "Ja WAT?" Riep hij ik schrok een klein beetje. "Ja... Meneer." Negan glimlachte. "Kom. We gaan!" Riep hij tegen zijn mannen. Hij nam Lucille uit de handen van Rick en stapte in zijn auto. Carl kwam naar me toe lopen en trok me in een omhelzing. "Heeft hij je pijn gedaan?" Vroeg Carl. Ik schudde mijn hoofd en keek met een gebroken blik naar Daryl. "Wat hebben ze toch met je gedaan?"

(Sorry voor het lange wachtten van de hoofdstukken maar ik heb het superdruk met school!!!)