'Evy! Ik moet met je praten.' Hoorde ik Carol zeggen. Ik stond op van mijn stoel en liep naar Carol toe. 'Wat is er?' Vroeg ik. 'Deanna heeft een baan voor je.' Zei ze. 'Oh, wat dan?' Vroeg ik. 'Hulp bij de crèche.' Zei ze. 'Oh hoezo?' Vroeg ik. 'Ze zagen hoe je met Judith omgaat en ze lijken je een goed persoon voor de crèche.' Zei Carol blij. 'Dat lijkt me geweldig!' Riep ik uit. Carol glimlachte. 'Gaaf! Ik vertel het ze zo. Je kan morgen al beginnen.' Zei Carol trots. Ik glimlachte. 'Mooi.' Zei ik. Carol liep blij weg. Ik grinnikte en draaide me om. Ik keek recht in twee bruine ogen. 'Jezus Daryl!' Mompelde ik. Hij hield zijn hand op. Ik keek hem vaag aan. 'High five zussie!' Riep hij. 'Wat te???' Vroeg ik. 'Ik ben zo trots op je!!!' Zei hij. 'Waarom?' Vroeg ik. 'Je hebt een vaste relatie! Dat is na gisteren wel duidelijk.' Zei hij. Ik bloosde hevig. 'Je hoeft je niet te schamen.' Zei Daryl. 'Hoe weet je het?' Vroeg ik. 'Jullie maakten veel lawaai.' Mompelde hij lachend. Ik bloosde hevig en keek naar de grond. 'Nog wat anders gebeurt dan dat?' Vroeg hij lachend. 'Ik mag helpen in de crèche.' Zei ik trots. Daryl glimlachte. 'Geweldig!' Zei hij. Ik lachte en liep naar de keuken om een tosti te maken. Nadat de tosti klaar was schonk ik wat drinken in en plofte ik neer op de bank. Ik at de tosti langzaam op en staarde voor me uit. Na het eten liep ik naar de boekenkast toe en trok een boek eruit. Ik plofte weer neer op de bank en begon te lezen. 'Is het een interessant boek?' Vroeg iemand. Ik schrok en keek om, Carl zat aan de tafel en gaf Judith te eten. 'Ja, best wel.' Mompelde ik. 'Waar gaat het over?' Vroeg hij. 'Dingen.' Antwoordde ik. Hij was klaar met Judith en zette haar terug in de box. Hij liep naar mij toe en trok het boek uit mijn handen. Ik keek hem teleurgesteld aan. Hij legde het boek op de tafel neer en ging op zijn knieën tegenover me zitten. 'Wat wil je?' Vroeg ik. Hij grinnikte en plofte naast me neer op de bank, ik keek hem vaag aan. 'Wat?' Vroeg ik nu echt ongeduldig. Carl schoof dichter naar me toe en kuste mijn nek. Ik deed mijn best om niet te kreunen en keek recht voor me uit Carl compleet negerend. 'Evy! Doe niet zo flauw.' Zeurde hij. Hij kuste mijn nek keer op keer. 'Ben je boos?' Vroeg hij. 'Ben je ongesteld?' Vroeg hij. Ik gaf hem een stomp in zijn zij. Hij lachte alleen maar. Ik duwde Carl neer op de bank. 'Eens kijken wie nu de baas is.' Mompelde ik en ik kroop naar Carl toe. Hij grijnsde. 'Succes, ik ben niet snel tevreden.' Mompelde hij. Ik rolde met mijn ogen en drukte mijn lippen op de zijne. Zijn tong tikte tegen mijn lip aan. Ik trok terug en Carl keek me teleurgesteld aan. 'Het is nu mijn beurt.' Zei ik. Hij zuchtte geërgerd. Ik drukte mijn lippen op de zijne en kuste hem. Ik deed mijn mond open maar net toen Carl het door had sloot ik hem weer. 'Stop met plagen.' Zeurde Carl. Ik grinnikte en gaf hem waar hij om vroeg. Ik opende mijn mond en Carl glimlachte. Na een tijdje trok ik terug. Hij keek me emotieloos aan. 'Nog niet tevreden?' Vroeg ik. Carl schudde zijn hoofd. Ik grinnikte en kuste zijn nek. Ik beet hem zacht in zijn nek en ik hoorde een zachte kreun uit zijn mond ontsnappen, ik glimlachte tevreden. Ik was nu flink opgewonden en ik merkte het ook aan Carl. Ik trok terug en klom van hem af. Ik pakte mijn boek en plofte neer op een stoel. 'Evy! verdomme!?' Riep Carl geïrriteerd. Ik lachte en begon te lezen. 'Ik krijg je nog wel... Dixon.' Hoorde ik hem mompelen. Ik grinnikte en imiteerde Carl. 'Succes, ik ben niet snel tevreden... Grimes.' Mompelde ik.
JE LEEST
Brown eyes. (TWD fanfic)
Fanfiction'Het leven buiten is anders. Als je even niet oplet dan wordt je in stukken gescheurd en sterf je een pijnlijke dood.'
