Brown eyes. (TWD fanfic)

Scared.

Carl kneep in mijn hand en keek me aan. 'Hey. Alles oké?' Vroeg ik bezorgt. Carl tilde zijn hand op en raakte het verband om zijn hoofd aan. Hij raakte in paniek en keek me bang aan. 'Het is oké.' Zei ik. Carl probeerde zijn hand op mijn wang te leggen, ik pakte zijn pols vast en hielp hem mee. Hij keek mij aan en probeerde iets te zeggen. 'Het is niet oké Evy! Je houd niet meer van me!' Riep hij uit. 'Doe niet zo gek! Natuurlijk hou ik nog van je!' Riep ik. Carl schudde zijn hoofd. 'Je kan me niet eens meer aankijken! Ik ben een griezel.' Riep hij uit. Ik pakte Carl's hand vast en aaide hem over zijn hoofd. 'Ik werd niet verliefd op je om alleen maar je ogen gekkie.' Zei ik. 'Wat vind je dan nog meer leuk aan mij?' Vroeg hij. 'Je lach, je humor en je persoonlijkheid.' Fluisterde ik. Carl omhelsde me. 'Bedankt. Waar zijn Judith, pap en mam?' Vroeg hij. Ik schrok. 'Carl... Je moeder is overleden toen ze beviel van Judith. Weet je dat niet meer?' Vroeg ik en ik voelde een traan over mijn wang stromen. Hij schudde zijn hoofd. 'Nee... Dat wist ik niet.' Fluisterde hij. 'Het spijt me heel, heel erg.' Fluisterde ik. Carl plofte weer terug in de kussens en keek geschokt voor zich uit. 'Ik weet niet wat ik moet zeggen.' Zei hij. Ik plofte naast hem neer in bed en legde mijn hoofd op zijn borst. 'Ik ook niet.' Zei ik. Carl kroop dichter tegen me aan en plantte een kus op mijn voorhoofd. 'Ik hou van jou. Evy Dixon.' Fluisterde hij. 'Ik ook van jou. Carl Grimes.'