Madly in love

Jaiden

Jaiden's POV:

Ik keek om me heen in de kamer, naar de mensen die me probeerden over te halen om te helpen met vechten voor iemand die ik niet wil helpen. Stemmen dwarrelden in het rond. Deavon die steeds zei dat Yara anders was en dat zij nooit zoiets zou doen als de rest van de koninklijken. Grace die zei dat ik Irena niet mee mocht nemen als ik naar huis ging. Irena die me probeerde over te halen om niet naar Cloe toe te gaan. En tot slot Caleb die maar door bleef gaan over dat ik dit niet kon maken tegenover de anderen. De enige die stil bleef was Yara, de enige van wie ik juist zou willen dat ze zou praten. Ik snap best dat zij er zelf ook niet voor heeft gekozen, maar ze is en blijft familie van degenen die Iselore en onze dochter hebben vermoord. Ze heeft al iemand vermoord, dus waarom niet nog meer? Okee, ik moet toegeven, toen ik een jonge vampier was, was ik ook geen brave jongen, maar toch. Ik kan het gewoon niet over mijn hart verkrijgen om Irena in gevaar te brengen. En ik kan geen koninklijken meer onder ogen komen.

Kortom, ik word gek van deze beslissingen!

'Gaat het wel, Jaiden?' Vraagt Yara stilletjes tussen al het geschreeuw door.

'Nee, maar met jou wil ik daar in elk geval niet over praten.' Deel ik mee.

'Yara heeft jou toch niks misdaan?' Vraagt Deavon.

'Nog niet nee.'

'Maar toen ik nog niet wist dat ik koninklijk was, was alles toch ook prima? Toen ging het toch ook goed tussen jou en mij?'

'Ja, maar je bent geen normale vampier zoals we dachten. Je bent een monster.'

Dat kwetste haar, maar ze was duidelijk niet van plan weer te vluchten.

'Wat maakt van mij een monster?'

'Dat je een koninklijke bent.'

'Maar daar kan ik toch niks aan doen?'

'Nee, maar daarom ben je het nog wel.'

'Dat slaat echt nergens op Jaiden.' Zei Deavon.

'Ik kan best voor mezelf praten hoor.' Zei Yara.

'Irena en ik gaan gewoon naar huis, punt uit.'

Deavon ging heel dicht bij me staan.

'En anders? Anders haal je Cloe erbij?' Siste Deavon.

'Hoe kom jij daarbij?' Siste ik terug.

'Jij denkt serieus dat wij het geloven als Irena eerst s'avonds zeker weet dat ze mee wilt helpen en dan vervolgens s'ochtends zeker weet dat ze het niet wil?'

'Nouja, als jullie zo dom zijn om met die heks daar om te gaan, dan weet ik het niet meer hoor.'

'Moet ik je op je bek slaan?' Schreeuwde Deavon woedend naar me.

'Kom dan.' Schreeuwde ik terug.

'Hou op jongens!' Probeert Yara.

'Nee, jij bent degene die dit heeft veroorzaakt hoor.' Schreeuw ik naar haar.

'Je bent laf dat je iemand zo bevooroordeelt Jaiden, maar het is nog laffer om naar een vrouw te schreeuwen.'

'Ik schreeuw ook niet naar vrouwen, alleen naar vieze stokers.'

'Je bent te ver gegaan.' Ik voel Deavons speeksel in mijn gezicht.

Even later voel ik ook zijn vuist in mijn gezicht.

'Ik vecht niet met jou Deavon, als ik met iemand vecht, vecht ik met Yara.'

'Yara vecht niet met jou.'

Weer een klap in mijn gezicht.

'Kan Yara ook nog voor zichzelf praten?' Vraag ik kalm.

'Ja dat kan ik ja. Jaiden alsjeblieft, doe Irena niet zo veel pijn.' Ze wijst naar de snikkende Irena.

'Laat Irena erbuiten.' Gromde ik naar Yara. Ik werp nog 1 laatste blik om me heen en spring dan in de richting van Yara. Yara heeft het op tijd door en springt sierlijk opzij zodat ik tegen de muur knal.

'Dit is nergens voor nodig Jaiden.' Zei Yara.

'Dit is de enige oplossing.' Siste ik woedend naar haar. Ik zette me in 1 keer af en sprong weer in haar richting. Deze keer had ze me net te laat door, waardoor ze tegen de muur knalde. Ze kermde geluidjes uit waardoor duidelijk werd dat ze pijn leed.

'Jaiden stop, je doet haar pijn!' Gilde Irena terwijl ze naast Yara neerknielde.

'Ga bij haar weg Irena, ze is een monster. Een monster!'

'Zo praat ik niet met je Jaiden, als je weg wilt ga je in je eentje.'

------------------------------------

Heeey!

Thanks voor het reageren en liken!

Op dit hoofdstuk hoop ik op 10 reacties, dan schrijf ik verder.

Veel leesplezier!

Lotte