Madly in love

De beslissing

HALLO! Ik heb even iets tussendoor, Yara's been is niet gebroken maar verwondt. Anders klopt mijn verhaal natuurlijk niet!

Veel leesplezier

X Lotte

----------------------------------------

'Wat?' Ik draaide me om.

'Je hoorde me wel, wij zijn voor elkaar gemaakt.'

Dit sloeg echt helemaal nergens op. Toch? Nou ja, vampiers bestonden blijkbaar ook, dus alles was mogelijk.

'Lieg niet. Ik moet nu trouwens echt gaan.'

'Nee wacht.' Deze keer rende ik wel weg. Op naar het huis van de vampiers.

-------------------------------

'Wat een flikker! Een beetje gebruik maken van het feit dat je vriend in coma ligt!' Jaiden wond zich helemaal op.

'Rustig lieverd.' Irena bemoeide zich er nu ook mee.

'Ik ga nu naar hem toe, de klootzak!'

'Wil je net zo eindigen als Deavon?' Ik probeerde Jaiden te kalmeren. Zonder veel succes.

'Yara ik doe het voor jou. Jij bent super belangrijk voor Deavon, dus ook voor ons.'

'Als je iets voor mij wil doen, laat hem dan met rust!'

Ik zag ergernis in Jaidens ogen.

'Goed, maar als die gast nog 1 keer zo iets flikt!' Langzaam werd hij een beetje rustiger.

'Waar zijn Grace en Caleb?' Ik keek om me heen maar zag ze nergens.

'Ze zijn naar een goede vriend van ons om te kijken wat we voor Deavon kunnen doen. Ze zullen zo wel terug zijn. Zullen we anders alvast even naar boven gaan om te kijken hoe het met hem gaat?' Irena rekende blijkbaar op een ja, want ze liep alvast voor ons uit.

'Ik blijf even hier.' Jaiden was zo te zien iets van plan.

'Wat jij wilt.'

Irena en ik liepen samen de trap op.

'Wat is er veel gebeurd he? De afgelopen weken.' Irena gaf me een knuffel. Ondertussen liepen we de kamer van Deavon in.

'He lieverd, wordt toch alsjeblieft gewoon snel wakker.' Ik gaf Deavon een kus op zijn voorhoofd.

Net toen ik wilde gaan zitten zag ik de kleur uit Irena's gezicht wegtrekken.

'O nee! Yara, jij blijft hier, ik moet naar het huis van Dawsen. Blijkbaar heeft Jaiden besloten toch te gaan!' Irena holde de deur uit, alweer leek ze te zweven. Ik moest mee, daar ging deze hele ruzie toch over? Over mij?

'Deavon ik ben zo terug.' Ik liep de trap af zo snel ik kon. De voordeur stond nog open.

Daar verderop zag ik Irena. Ik rende naar haar toe, naar Dawsens huis.

'Yara wat doe jij hier, je moest thuisblijven!' Irena en Jaiden keken me boos aan. Dawsen daarentegen leek alleen maar blij te zijn om me te zien.

'Jaiden je moet niet vechten! Hoe zal het voor Irena zijn als je net zo eindigt als Deavon, of nog erger, als je net zo eindigt als Luke.' Bij het laatste stukje van de zin sprongen de tranen in mijn ogen.

'Ik verlies niet van deze sukkel!'

'Maar als je wint eindig je net zo als Deavon, Yara heeft gelijk schat.'

'Wij zijn nog niet klaar Dawsen, als je nog zoiets flikt dan ben je er geweest.' Met een ruk draaide Jaiden zich om, om weg te gaan.

'Jullie hadden niet moeten komen, dan was het nu opgelost.' Jaiden klonk erg geïrriteerd.

We liepen met zijn 3en weg.

'Dan was niks opgelost, dan was je misschien dood nu.' Irena klonk net als zijn moeder.

'Grace!' Wat was ik blij haar te zien.

'Hee, we hebben een oplossing, maar niet zo'n makkelijke. Misschien moeten jullie er even bij gaan zitten.'

We liepen met zijn alle het huis binnen, en ploften op de grote bank.

'Vertel.' Ik was super nieuwsgierig en het maakte me niet uit hoe moeilijk het was, ik had er werkelijk alles voor over om hem te redden.

'Nou, in mensenbloed zitten heel veel goede stoffen. We hebben al een tijd geen mensenbloed meer gedronken, maar dat is het enige wat hem kan redden.'

'Dan halen we dat toch gewoon bij een ziekenhuis vandaan?'

'Yara ik was nog niet klaar. Alleen het bloed van zijn ware liefde kan hem redden. En dat ben jij Yara.' Grace keek me verdrietig aan.

'Maar dan kan ik toch gewoon bloed laten prikken?' Ik wist dat er meer was, want anders zou Grace niet zo ernstig doen.

'Hij heeft heel veel bloed nodig, dat ga je niet overleven.'

Dat zette me aan het denken. Al gouw wist ik het, ik zou nooit kunnen leven met het gevoel dat ik hem had kunnen redden. Ik moest het doen.

'Ik doe het.'

'Yara denk er over na. Het is een grote beslissing.' Irena's gele ogen staarden me aan.

'Nee, ik weet het zeker.'