Madly in love

Irena

IRENA'S POV:

Ik hoorde de deur dichtklappen. Weg was Jaiden. Had ik mijn relatie met hem nou net serieus verpest voor Yara? Nee, dat had hij gedaan, niet ik.

'Yara gaat het?' Vroeg ik met bevende stem aan het meisje dat op de vloer lag te kermen van de pijn.

'J-j-a-aa.' Ze probeerde recht op te gaan zitten, maar ze gaf het al snel op.

'Blijf rustig liggen Yara, vampiers genezen snel.' Probeerde Grace blij te zeggen, maar haar overslaande stem verraadde haar.

Ik keek om me heen, iedereen was duidelijk geschokt door wat net was gebeurd.

'Jongens het spijt me zo.' Een traan vloeide over mijn wang.

'Het is absoluut niet jouw schuld Irena.'

Zei Caleb gauw.

Dat stelde me wel een beetje gerust, maar toch niet helemaal.

De abnormale hoek in Yara's been trok al snel recht, gelukkig. Deavon leek niks te kunnen doen, hij stond daar maar. Ik snapte het wel, zijn broer had zojuist zijn vriendin aangevallen.

'Deav?' Fluisterde ik zachtjes.

Geen reactie.

'Deavon sta daar niet zo stom, help me eens Yara overeind te heisen.' Zei Caleb veel luider.

'Huh? Oh sorry.' Deavon leek wel gehypnotiseerd, al zijn bewegingen leken geforceerd. Toen de jongens Yara op het bed hadden getild liep Deavon weg.

'Waar sloeg dat nou op? Yara heeft hem nodig!' Zei Caleb boos.

'Laat hem met rust Caleb, als Jaiden Grace had aangevallen had jij net zo gereageerd!' Zei ik boos.

'Ja oke sorry, ik ga wel kijken of hij niet achter Jaiden aan is, want dat zou niet goed aflopen.' En ook Caleb rende weg, waardoor alleen Grace Yara en ik overbleven in de kamer.

'Gaat ie Rena?' Grace sloeg een arm om me heen.

'Niet echt. Ik hoop gewoon niet dat Jaiden iets doms gaat doen.'

'Maar hij kan niet iets dommers doen dan zo'n leuk meisje als jij in de steek laten. Hij draait heus wel bij!' Maar ik hoorde aan haar stem dat ze nog niet heel zeker was van dat laatste.

'Ik wil hem niet kwijt Grace.' Er vormden zich steeds meer vochtige druppels in mijn ogen tot ik het echt niet meer hield en een hele explosie aan tranen over mijn wangen rolden.

'Je bent hem vast niet kwijt!' Hoorde ik ineens vanaf het bed. Yara was rechtop gaan zitten en ze leek geen pijn meer te hebben.

'Daar ben ik nog niet zo zeker van.'

'Maar jullie zijn gemaakt voor elkaar!'

'Nee, Iselore en hij waren gemaakt voor elkaar, ik was daar gewoon toevallig op het goede moment.'

'Maar Iselore's verhaal kan nog zo erg zijn, het is verleden tijd, nu is het jouw en Jaidens tijd.'

'Ik ben gewoon bang dat dat ook al weer verleden tijd is.'

--------------------------------

Heeey lezers! Sorry dat het zo lang duurde en dat dit maar zo'n kort stukje is, maar ik wilde even laten weten dat ik gewoon verder ga met schrijven!

Bij 10 votes en 5 reacties ga ik weer een lang hoofdstuk uploaden!

Lotte

Hint: het volgende hoofdstuk is vanuit Grace's POV!😏