Madly in love

Afluisteren

Na een lange maandag op school, was ik nu eindelijk thuis. Grace en Deavon hadden me door de dag heen geholpen.

Ik zat inmiddels onderuitgezakt op de bank met een glas cola.

'Gast, hoe durf je!!' De woedende stem van mijn broer.

'Rustig nou, ze heeft zelf gekozen!' Huh, was dat Deavon? Wat deed die hier? Ik wist wel dat ik me moest verstoppen, anders zou ik nooit wat te weten komen, ze hadden het duidelijk over mij. Ik rolde achter de bank, waardoor ik uit het zicht was.

'Ze is mijn zusje, mijn zusje wordt geen bloedzuiger!' Waarom schold Luke Deavon uit voor bloedzuiger?

'Technisch gezien is ze je zusje niet eens.' Hij probeerde kalm te blijven onder de woedende stem van Luke.

'Maar ze voelt wel als een echt zusje.'

Okee, nu snapte ik er helemaal niets meer van. Ik was toch gewoon zijn zusje?

'Yara, wat doe jij hier? Dit had je niet mogen horen.' Luke haalde zijn hand door zijn haar uit frustratie. Deavon en Luke stonden inmiddels naast me, achter de bank.

'Ik ehhh, nou ja in ieder geval hebben jullie me heel wat uit te leggen!'

'Ze heeft gelijk Luke, ze heeft het recht om het te weten.'

'Nee, nog niet. Het gaat te snel. Maar in elk geval lijkt het me beter als je gaat, Deavon.'

-----------------------------------

Na nog een preek van mijn broer, over dat ik niet meer met mijn nieuwe vrienden mocht omgaan, lag ik nu lang uit op de bank te kijken naar een misdaadserie. Ik was alleen thuis, want mijn ouders en Luke waren bij onze buren (niet mijn nieuwe vrienden). Mijn ogen begonnen een beetje dicht te vallen, want het was 11 uur, en ik had de laatste tijd niet echt goed geslapen.

Weer zo'n rare dag. Wat hadden de woorden van Luke en Deavon te betekenen?

Voor die vraag überhaupt af was in mijn hoofd, voelde ik mijn lichaam verslappen, en mijn ogen gingen dicht. Ik sliep.

---------------------------------------