Madly in love

Wacht!

'Yara waar was je invredesnaam mee bezig?!' Caleb was zo te horen woedend.

'Nou ik werd ontvoerd en vastgebonden aan een stoel! Wat had ik kunnen doen?'

'Je was veel sterker dan hen, waarom heb je niet met ze gevochten?'

'Ze waren samen met elkaar wel sterker dan Yara.' Opeens hoorde ik Deavons kalme stem zich mengen in ons gesprek.

'Ze had ze 1 voor 1 kunnen uitschakelen.'

'Jongens ik sta hier hoor!' Het begon me een beetje te irriteren dat dit gesprek begon over te lopen in een 'ze' gesprek.

'Sorry schat.' Deavon pakte mijn arm vast en probeerde me mee te sleuren om verdere irritaties met Caleb te voorkomen.

We liepen naar zijn kamer.

'Het spijt me van net.'

'Geeft niet, je hebt heel veel meegemaakt de laatste tijd. Misschien ging alles gewoon te snel.'

'Mijn eerste nacht als vampier komt er aan.' De vorige nacht was ik ook vampier geweest, maar dat kon ik me niet meer zo goed herinneren, aangezien ik me in een hele diepe slaap had bevonden.

'Ik begrijp dat je geen zin meer hebt in ons gesprek?' Hij had gelijk, ik draaide om het gesprek heen. Waarom wist ik ook niet.

'Ik.... Ik..... Het spijt me.'

'Wel veel sorry voor 1 avond he?' Hij begon me uit te lachen.

'Wat is er zo grappig?'

'Het is de spanning denk ik.' Hij ging echt helemaal stuk.

'Gaat alles verder goed?' Ik keek hem aan met opgetrokken wenkbrauwen.

Hij keek me aan met zij mooie groene ogen en ik smolt.

Hij had me aangestoken, ik begon met hem mee te lachen.

Na een kwartier kon ik dan eindelijk normaal iets zeggen.

'Maar hoe brengen vampiers nou eigenlijk de nacht door?'

'Dat verschilt van jagen, tot poker, en af en toe gewoon n boek lezen, ook al heb ik al heel veel boeken gelezen.'

'Wat gaan we vanavond doen?' Ik ging naast hem op het bed zitten.

Hij kwam heel dichtbij en gaf me een kus. Heel langzaam duwde hij me naar achter. Ik wist waar dit naartoe zou gaan.

'Wacht!' Ik ging rechtop zitten.