Ook dat nog...

358 22 6
                                    

Die nacht was raar geweest, eerst verscheen Cloe en toen Deavon en ik haar leugen hadden geaccepteerd was ze net zo plots verdwenen als dat ze wad verschenen.

Ik zat in de les en dacht na over alles. Mijn nieuwe leven, maar ook het oude. Toen schoot er iets door mijn gedachten dat me verdrietig maakte. Luke. Mijn broer die ik was verloren. Hij had me willen doden, maar die blik in zijn ogen toen hij het probeerde, sprak 1000 woorden. De blik zei sorry, maar sprak ook woede. Woede bedoeld voor Deavon. Als ik Deavon niet had leren kennen was er niks gebeurd, maar een leven zonder Deavon was onmogelijk. Toch? Als we niet waren verhuisd was ik vast nogsteeds samen geweest met David, dan was ik nogsteeds dat zelfde meisje geweest als eerst. Dan was ik nogsteeds dat populaire meisje geweest die alle minderwaardigen beledigde. Het meisje dat zo ontzettend leek op Claudia en dat groepje waar ik me nu zo aan irriteer. Maar mijn leven was toen zoveel makkelijker geweest, alles ging vanzelf, de feestjes en al mijn vrienden, die achteraf gezien niet echt waren. Ze hadden nooit meer wat van zich laten horen, en wanneer ik ze belde namen ze nooit op. Nu had ik tenminste echte vrienden, Grace, Caleb, Irena en Jaiden. En natuurlijk Deavon. Ik merkte dat toen ik aan vrienden dacht, ik ook even aan Dawsen moest denken. Ik besefte dat ik heb steeds meer begon te mogen.

'BZZZZZZZZ'

De zoemer. Eindelijk, nog maar 1 uur en dan was ik uit.

'Ik til je tas wel, je ziet er zo moe uit!' Ik keek om en zag dat de stem kwam van Jaiden.

'Haha, ik ben inderdaad best wel moe ja, maar je hoeft mijn tas niet te tillen hoor.' Maar hij was al weg, met mijn tas.

'Hee kom terug! Je weet niet eens waar ik les heb!' Ik probeerde hem te volgen, maar hij was al verdwenen in de menigte.

Toen ik me wilde omdraaien botste ik op tegen Claudia. De barbie.

'Ga eens aan de kant bloedzuiger!'

Ik schrok me dood van wat ze zei en verstijfde.

'Nou ga je nog aan de kant of niet? Oh wacht, ben je ervan geschrokken dat ik het weet van je bloedzuigerbestaan? Had Dawsen je nog niet verteld dat ik aan zijn kant sta?' Ze zei het met zo'n bitchy toon en liep vervolgens langs me.

Ik stond daar als verslagen.

Zij, een beschermer? Dat kon niet waar zijn.

Blijkbaar stond ik een hele tijd stil want de 2e bel ging. Ook dat nog. Ik probeerde Deavon via telepathie te bereiken maar ik kon hem niet bereiken. Dan maar ziekmelden.

Ik liep naar de conciërge en acteerde dat ik hevige koorts had. Nu alleen nog mijn tas terug, want daar zaten mijn sleutels in.

Nouja, ik zou wel door het raam kunnen klimmen ofzoiets dergelijks! Ik liep via het schoolplein naar buiten.

Ik moest Deavon wel echt bereiken, anders zou hij me na school gaan zoeken.

Ik concentreerde me op de telepathie dus ik schrok me dood toen ik 2 handen voor mijn ogen voelde en iets voor mijn mond, waardoor mijn gegil niet hoorbaar was.

'Die had je niet aan zien komen he Bloedzuiger!'

Ik schrok toen ik de stem van Claudia herkende.

'Houd je mond Heilig boontje, misschien was deze samenwerking toch niet zo'n succes.' Deze keer was het de stem van Cloe die me deed verbazen. Ik probeerde me los te wurmen uit hun greep maar van binnen wist ik ook wel dat zij met zijn 2en vast veel sterker waren. Ik moest daar maar 3 van maken want ik hoorde nog een stem. Een onbekende.

'Sleep haar het busje binnen dan kunnen we beginnen.' Zei de onbekende.

Ik was volkomen in paniek en probeerde langs de hand voor mijn mond te gillen. Het geluid klonk niet veel harder dan gefluister.

Deavon zou me nu toch moeten kunnen binnenkrijgen. Toch? Het was mijn grootste hoop die ik nog had.

Ondertussen werd ik naar een busje toe gesleept.

'Sla haar bewusteloos.' Hoorde ik Claudia zeggen.

'Ben je werkelijk zo dom? Vampiers kunnen niet bewusteloos zijn.' Was het antwoord van Cloe.

Ik moest alles op een rijtje krijgen, hoe kon het dat Cloe, een vampier, samenwerkte met Claudia, een beschermer. En wie was die derde? Na deze vraag werd het stil in mijn hoofd. Ik kreeg iets in mijn mond gegoten.

het duurde even, maar na een tijdje veranderde alles in een zwart gat...

--------------------------------------------

Hee! Even een vraagje, zijn er lezers die al tot hier hebben gelezen? Wat vinden jullie van dit verhaal? Zijn er tips? Of dingen die je juist heel goed vind?

Votes en Fannen word heel erg gewaardeerd!!

X Lotte

Madly in loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu