Puzzel 10

762 45 7
                                    

Floris had voorgesteld een wandeling te maken door het mooie Maastricht. Want dat was het, volgens zijn woorden. Hij had al snel besloten hun rondje langs de Maas te lopen. Iets wat ze voorheen zeer regelmatig deden. Diep van binnen had hij de hoop dat er iets moest zijn wat ze zou herkennen maar hij wist ook wel dat hij daar niet van uit moest gaan. Ze herkende hem niet eens. Ze herkende zichzelf niet eens. 'Je had gelijk hoor Floris, het is mooi.' Moest Eva toegeven.
'Ja hè.' Ze stopte met lopen en leunde tegen het muurtje, zodat ze over de Maas kon kijken.
'Wil je meer vertellen over mij?' vroeg ze, hij hoorde dat ze onzeker was. Hij stapte dichter naar haar toe, net zo lang totdat hij naast haar stond. Ook hij leunde tegen het muurtje aan. 'Wie is Eva, Floris?' ze wilde het zo graag weten. Smekend keek ze hem aan.
'Eva is een geboren en getogen Maastrichtenaar,' begon hij met een glimlach. Ze glimlachte met hem mee. 'Eva heeft een liefde voor bami en chocomel.'
'Echt? Dat hebben we gisteren gegeten.' Onderbrak ze hem blij en hij knikte lachend.
'Eva is heel stoer, en hard. Voor de buitenwereld maar ook voor zichzelf.' Ging Floris verder. 'Maar eigenlijk is ze heel lief en soms wat onzeker. Ze heeft strijdlust, als ze ergens voor gaat dan gaat ze er voor met meer dan ze kan geven.' Hij kon niet stoppen met glimlachen naar haar. Hij merkte dat ze alles in zich opnam terwijl ze naar het water tuurde. 'Ze is stronteigenwijs af en toe, en zal niet snel toegeven.'
'Ja?' lachte ze en hij knikte.
'Hopeloos is het soms.' Maar dat maakte haar nou net zo leuk. Alleen kon hij dat haar niet zeggen.
'Ze houdt van sporten, hardlopen in het bijzonder.' Hij kon nog zoveel bedenken om over haar te vertellen maar hij vond dat het wel genoeg was geweest zo. 'Zullen we teruglopen Eef?' hij merkte dat ze weer moe was. Verrast keek ze op.
'Is dat mijn bijnaam?'
'Ik noem je vaak Eef.' Knikte hij en ze liepen de weg terug naar haar huis. Naar hun huis.
'Je kon veel vertellen.' Zei ze en ze keek hem even dankbaar aan. 'Jij moet wel echt mijn beste vriend zijn, als je zoveel weet.'

PuzzelstukjesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu