Puzzelstukjes

Puzzel 17

'Wat is er nou?' vroeg Floris bezorgd. Hij had direct gemerkt dat ze een beetje chagrijnig was, maar volgens haar was daar niets van waar.
'Niks.' Reageerde ze geïrriteerd. Ze pakte een pak melk, zette het in de kar. Pakte het terug uit de kar en zette het terug in de koeling. Ze bekeek alle verschillende pakken nog even en nam uiteindelijk een andere.
'Wat is het verschil?' vroeg Floris, lichtelijk geamuseerd. Hij wilde weten wat haar van gedachten had laten veranderen.
'Weet ik veel. Ik wil gewoon die.' Dat pak wilde ze altijd, dat pak namen ze altijd. Zonder dat het een specifieke redenen had.
'Inderdaad Eef, je bent echt totaal niet chagrijnig.' Rolde hij met zijn ogen.
'Ik heb onwijze hoofdpijn en ik ben moe, oké.' Haar ogen spuwde bijna vuur toen ze hem zo vernietigend aankeek waarna ze zich weer omdraaide en alvast voor hem uit liep. Hij zuchtte even, ook dit was Eva. Dat wist hij.

'Precies op tijd, ik wilde je net wakker komen maken.' Voordat Eva iets gezegd had, had hij al door gehad dat ze de keuken binnen was gekomen. Hij draaide het vuur uit en nam de pan mee. 'Kom, ik heb de tafel buiten gedekt.' Glimlachte hij en zonder iets te zeggen liep ze achter hem aan. De slaap wreef ze nog uit haar ogen toen ze aan de picknick tafel ging zitten. 'Bami à la Floris.' Met een grote glimlach tilde hij de deksel op en dat zorgde ervoor dat Eva een grote glimlach op haar gezicht kreeg. 'Beter dan die van de Chinees.' Gaf ze glimlachend toe. Met grote ogen en open mond werd ze aangestaard. 'Wat?'
'Meen je dat?' vroeg Floris voor de zekerheid.
'Uhm, ja?' Eva snapte niet waarom hij zo reageerde.
'Serieus?'
'Ja. Echt.' Zij lachte, Floris lachte. Hij maakte een gek overwinningsdansje waardoor hij bijna viel.
'Kijk uit.' Eva schoot gelijk naar voren om hem aan zijn arm staande te houden.
'Ik wist dat de mijne het beste was. Al die jaren bleef je maar ontkennen. Ik wist het.' tevreden schepte hij haar bord vol.
'Oh..' Eva lachte. 'Als ik dat eerder had geweten had ik net natuurlijk niet gezegd dat jouw bami beter is. Ik neem mijn woorden terug.'
'Niks ervan Eef. Bami à la Floris is en blijft nummer één.'
'Oké, vooruit dan.' Lachte ze. Ze kwakte een hoop pindasaus er boven op en roerde alles door elkaar. In stilte begonnen ze te eten. Floris had chocomel voor haar klaargezet, zoals hij altijd wist wat ze wilde en wat ze lekker vond. In het begin verbaasde haar dat nog wel eens, maar nu was ze het gewend.