Puzzelstukjes

Puzzel 22

Floris had verse soep gemaakt terwijl zij was gaan douchen. De regen had hun helemaal doorweekt en een warme douche konden ze dus wel gebruiken. Hij zou gaan als zij klaar was, en had alvast iets droogs aan getrokken voor in die tussentijd. Toen ze na anderhalf uur nog niet beneden was verschenen besloot hij een kopje soep naar boven te gaan brengen. Misschien dat ze even was gaan liggen, of misschien was ze wel toe aan een douche van een halve eeuw.
Eenmaal boven had hij haar niet in de badkamer gevonden. De vloer was droog en schoon, de spiegels waren niet beslagen en er stonden geen tekeningetjes op. Zoals zij die eigenlijk altijd achterliet na het douchen. Hij klopte op haar slaapkamer deur. 'Eva?' er kwam geen reactie dus besloot hij de deur open te duwen. 'Eef?' de kamer was donker. De gordijnen zaten dicht en de lampen waren uit. Met het licht dat vanuit de gang kwam zag hij haar contouren op bed liggen. Waarschijnlijk sliep ze. Hij glimlachte in zichzelf bij dat aanzicht. Toen hij dichterbij kwam om het kopje op haar nachtkastje te zetten zag hij dat haar ogen open waren. 'Hé je bent wakker.' Ze zuchtte en draaide zich om. Even wist hij niet zo goed wat hij moest doen, wat haar dwars zat en of dat het aan hem lag. 'Wat is er?' ze reageerde niet. 'Wil je soep? Ik heb soep voor je.' Probeerde hij. Ze kwam overeind en knikte. Met haar rug zat ze tegen de muur aan en ze nam het kopje van hem aan. Hij zag hoe ze trilde en ineens viel het hem op dat ze haar natte plakkende kleding nog aan had. 'Wil je niet wat anders aan?' vroeg hij verbaast.
'Ik heb het koud.' Zei ze zacht en schor.
'Dat komt door die natte kleding.. Waarom heb je niet alvast wat anders aan gedaan dan? Lig je hier al de hele tijd zo?' hij was nog steeds lichtelijk verbaast. Ze haalde haar schouders op en hij liep naar haar kast om wat droge kleding te pakken. 'Waarom ben je niet gewoon gaan douchen?'
'Dat mag niet..' zei ze zacht, bijna beschamend. Hij zag het aan haar. In haar ogen, aan haar hele houding.
'Van wie mag dat niet?' hij ging op de rand van haar bed zitten.
'Dat mag toch niet..' herhaalde ze. 'Ik mag niet te vaak douchen van m'n vader. Dat is zonde van het water.'
'Lieverd je vader is er niet.' Hij streelde een pluk haar achter haar oor en verbaast keek ze hem aan.
'Niet?'
'Nee. Hij is overleden. Weet je nog?' ze dacht na en knikte. 'Kom, je mag zo vaak douchen als je wilt.' Hij nam het kopje soep van haar over en zette het terug op haar nachtkastje waarna hij haar van het bed hielp.
'Twee keer per dag?'
'Van mij mag je honderd keer per dag.' Knikte hij, hij wreef over haar hoofd en hij opende de badkamerdeur voor haar. 'Lukt het verder?' ze knikte en deed langzaam de deur achter zich dicht.