Îyi okumalar..
Gözlerimi sadece açıp kapatmakla kalmıştım.Özlemiş miydim onu?Beni sevmeyen baba mı?Şuan karşımda Umutla keyifli keyifli konuşuyordu.Ama ben onların bir adım ötesinde ki bankta oturmama rağmen aramıza dağlar girmiş gibi uzaktım.Umut'un yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki.Onun gibi hala çocuk ve hayallerin gerçekleşeceğini sanan bir aptal.Ama inanın ki ne hayaller gerçekleşiyordu şu hayatta nede hayal kuracak umut kalıyordu zamanla bu akılda.Babam gülen suratını kısa bir süre çevirmiş olacak ki biran bakmaya devam etti.Suratımı inceledi,yüzünde ki gülümseme yavaş yavaş silindi.Zaten bizim için hiçbir zaman içtenlikle gülmemişti.Umut'un birşey göstermesi ile son bir kez bana bakıp ilgi alanını Umut'a verdi.İnan ki herşeyden daha zordu şu saniyede az önceki yaşadıklarım.Gidip sarılmak istesenizde size sadece bakmakla yetinen bir babanız olması.Boğaza yumru gibi oturuyordu,insanı boğuyordu.Aslına bakarsak ben bile beni sevmezken babasının bile sevmediği bir kızın yanında olmak..Insanlar için bile zor olsa gerekti.Yanağıma hızla öpücük kondurarak yanıma oturan Sarp'a baktım.Özlediğim birtek o vardı,ama özlemeye bile fırsat vermeden yanımda kalan tek kişide Sarptı.
-Küçük çirkin?Dedi benim saniyelerdir onun suratına baktığımı farkederek.Dalmıştım biran gözlerimi yere indirerek gerçek hayata döndüm.
+Öküz?Dedim sahtece gülümseyerek.
-Noldu?Dedi kaşları yavaşça çatılırken.
+Hiç.
Diyerek yavaşça arkama yaslanıp babamları izlemeye devam ettim.Sarpta baktığım yeri görmüş olacak ki oda arkasına yaslanıp bu sefer o bakmaya devam etti.
-Üzülme.Bak ben geldim çok eğlenceli olucak diyip gülümsedi.Bende gülümsedim.Tekrardan hızla elimi tutarak beni ayağa kaldırdı.Babam ve Umut ilgilendikleri oyunu bırakarak bize bakmaya başladılar.Babam birkaç saniye Sarp'a bakınsada birşey demedi.
Hızlı adımlarla arabaya doğru giderken tekrardan arkama baksamda birşey demeden Sarp'a sokuldum.Oda bunu farketmiş olacak ki elini omzuma koyarak beni kendine çekti.Arabada hiç konuşmamıştık.Nereye gittiğimizi soramayacak kadar dalgındım,tanıdığım bir eve geldiğimizi farkettiğimde durduk.Canların evine gelmiştik.Hepsi biranda kapıya çıkınca gülümseyerek yanlarına gittik.
+Can her seferinde birşey demesen bile beni güldürüyorsun dedim kucağına kendi ağırlığından bile fazla tuttuğu cipslere bakarken.
-Oo kanka eyvallah ne demek diyip gülünce üstümde kızgın bakışlar hissetmiştim ki Sarp'a bakmam ile kaşlarının çatıldığını gördüm.Herkes içeri girerken o tekrardan elini omzuma atarak kulağıma eğildi.
-Öküzcüğünden sonra ne ara başka biri mutlu eder oldu seni?
+Lafın gelişi öyle dedim öküzcüğüm diyip bana yaptığı gibi bende onun burnuna sıkarak güldüm.
-Bunları neden erkeklerin yaptığını şimdi anladın mı?
+Neyleri?
-Burun sıkmalar filan.Kızlarda komik duruyor.Ah unuttum sen ayrısın çünkü boyun küçük diyip öyle bir gülüp evin içine koşmuştu ki gözlerimi bile daha devirememiştim.
+Sarp boyundan azcık kısayım diye küçük mü sayılırım diyip bende kızarak içeri girdim.Herkes koltuklara yayılmıştı.Can'ın yanında oturan Aylin'in onun gibi hunharca cips yediğini görünce İstemsiz güldüm.
+Kendine benzettin şu kızı da.Sonra kilo alıcak beğenmiyceksin.
-Kendisi yemek istiyor kanka.Niye beğenmeyim bizde göbeklerimizle severiz birbirimizi diyince sırıtarak Sarp'ın yanına oturacaktım ki koltukta yatması ile yer kalmayınca ofladım.O ise gülmekle meşguldu.
+Çeker misin ayaklarını?Bende oturmak istiyorum.
-Yoo yanım boş gel yat diyince işaret ettiği ufak kısma baktım.
+Oraya benim nasıl sığmamı bekliyorsun Sarp?
-Ah doğru senin göbeğin vardı değil mi?Pardon dedi özür dilermiş gibi hareketler yapıp gülerken.
+Al işte siz göbeklerinizle seversiniz birbirinizi,benimkide olmayan göbeğimle dalga geçer dedim gözlerimi devirerek Can'a bakarken.Sadece gülmekle yetinip ben karışmıyorum der gibi yapınca onada ofladım.Biran öyle bir şekilde biri beni çekmişti ki koltuğa düştüm.Sarp kayarak banada yer açıp sarılınca sessizce güldüm.
+Noldu?Göbeğimle beni kabul etmezsin gibime geliyordu.
-Sen beni nasıl kaslarımla kabul ediyorsan bende seni 'göbeğinle' diyerek baskı yapıp güldü.Bende sadece gülmekle yetinip sarıldım ve o harika parfümünü içime çektim.Oda beni saçlarımdan öperek gözlerini kapattı.
-Ee siz buraya uyumaya mı geldiniz oğlum?Hani eğlencektik?Dedi Burak kısık bir ses ile.
-Bizim eğlencemiz..Diyip bana kısa bir süre baktığı anda gözlerim irileşmişti.Anında omzuna vurarak kalkmak istesemde dahada sıkı sarılıp gülünce ne yapacağımı bilememiştim.Arkadan başka gülme sesleri de gelince utançtan yerine dibine girmek terimi tamda şuan benim için en uygun olanıydı.
+Öküz müsün?Ah sormam hata evet öylesin dedim sadece Sarp'ın duyacağı bir şekilde konuşarak.
-Bende seni çok seviyorum dedi bağırarak bu sefer Sarp.
+Sarp öküzlükte sınırları zorluyosun farkında mısın?Dedim ayağına vurmaya çalışarak.
-Ne!Duru başka yerdeyiz bu konuları konuşmak için uygun bir yer mi sence?Dedi gene bağırıp konuşarak.Gözlerim büyümeyi zorlarken kalbim çıkacak gibiydi.Anında onun da dalgınlığına vererek hızla kalkıp başka bir koltuğa oturdum.Ama ne olursa olsun Sarp'a sarılmayı istesemde şuan öküzlük yapıyordu.Bana yanıma gel der gibi baksada Buraklara bakmaya başlayıp ona aldırış etmedim.
-Görüyor musunuz?Akşam onlara gelmeyeceğimi söylediğim için trip atıyor demesi ile hızla ayağa kalkıp ona vurmaya çalışsamda ellerimden tutup gene o güzel gülüşüyle bana baktı.
-Tamam küçük çirkin,akşam size gelicem.Ne bu heyecan?Demesi ile gözlerim hafiften Buraklara kaymıştı ki hepsinin sesli güldüğünü görünce gözlerimi devirdim.Kollarımı tutmuş ellerinden kurtularak mutfağa koşup su aramaya başlasamda hiçbir yerde yoktu.Üstelik bu suydu.Herkesin ihtiyacı olan şey nasıl olurda bir mutfakta olmazdı ki musluğu açmayı denesemde ondan da su akmıyordu.Tekrardan içeri giderek Can'a seslendim.
+Can,sular nerde?Buzdolabına baktım bomboş musluk zaten çalışmıyor.Yaşadığına emin misin sen?
-Ben yıkanmıyorum kanka demesi ile aynı anda Aylinle öyle bir böğürerek gülmüşlerdi ki herkes onlara baktı.Tence yuvarlanmış kapağını bulmuş ancak birine bu kadar çok uyabilirdi.
+Ya Caan!
-Tamam tamam,buzdolabı bozuldu kanka servis çağırdım iki saate burdalar.Birde faturayı ödememişim sular kesildi diyip sırıtınca gözlerimi devirdim.Birkaç saniye Sarp'a bakmam ile anında mutfağa gittim.Herzaman olmayan o imalı sırıtışı suratındaydı ve bana bakıyordu.Anlasanıza son anda öküzlükten kurtulmuştum.Biran içerden resmen 'anırmak' tabirinde gülüşler gelince kafamı hafiften kapıdan uzatarak onlara baktım.Sarp fısıltı ile birşeyler diyordu ama anlamamıştım.Bir süre gülüştükten sonra telefonunun çalması ile oturma pozisyonunu alarak kulağına götürdü ısrarla çalan telefonu.Bir süre karşı tarafı dinledikten sonra ayağa kalkıp gitmek için kapıyı açmıştı ki benim soran bakışlarımı görünce birkaç saniye durdu.Sonra söylemek istemediği için kapı kolunu tutup açacaktı ki engel olmam ile bu sefer o gözlerini devirdi.
-Çekilir misin küçük çirkin?
+Hayır çekilmem.Nereye gidiyorsun?
-Önemli bir işim çıktı.Gelicem merak etme.Siz birkaç saat takılın diyip gülümsese de genede içimde beni kemiren bir his oluşmuştu.Aldırış etmeden parmak uçlarımda boyuna ulaşarak yanağını öperek gülüp geri çekildim.Oda bana sarılarak acele ile dışarı çıktı.
Tamı tamına bir gün olmuştu,ne aramış nede yanıma gelmişti.Ogün önemli birşey değil dediği şey ile çıkmış ve birdaha hiç dönmemişti.Benide evime Can bırakmıştı,bunun olmasını asla istemezdi.Herzaman herşekilde onun yanında olmamı dileyen Sarp tam bir gündür yanımda değildi.Başına birşey gelme ihtimali kafamı kemirirken akşam olmak üzere olduğunu gördüm.Resmen birkaç saat sonra iki gün olacaktı.Bir süre sonra neden bilmiyorum ama içerde haber sunan spikerin sesi kulağıma doldu.
'Ünlü Yavuz Akın'ın oğlu Sarp Akın'a noldu?Karizmatik yakışıklı neden hastanede?Az sonra!'
Kulağım çınlar gibi olmuştu sanki.Keşke ben ölseydim de ona birşey olmasaydı.
...Yeni kitabım 'KELEBEK'!Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAKIŞIKLI ÖKÜZÜM
Teen Fiction'Beğenilerek kitapların arasına konulmuş sonradan ise unutulmuş çiçekleriz biz.Kimimizin suya kimimizin toprağa ihtiyacı varken benim güneş ışığına ihtiyacım olurdu her zaman.Kitapların arasındaki karanlıkta kalmaktan hep korkardım nedensiz.Bir gün...