YAKIŞIKLI ÖKÜZÜM

YAKIŞIKLI ÖKÜZÜM-31

Oy vermeyi unutmayın :)
İyi okumalar..
+Anne saçmalıyosun artık!Hem belkide kadının sinirli haline denk geldik.
-Ne Siniri be!Kadın seni ezdi birde yüzsüz gibi hala Sarpla sevgili olmaya devam mı ediceksin?Yok öyle bir dünya Duru hanım.
+Ya Sanane!
-Düzgün konuş benimle.
Sinirle bakan anneme öfke ile baktım.Hayat benim hayattı,kime ne?
-Noluyor ya?Ne bu bağrışmalarınız diyerek yanımıza gelen Umut'a döndü gözler.
+Onu annene sor Umut!diyerek anneme döndüm ve:
+Sen ne dersen de ben Sarpla ayrılmam!
-Öyle mi Duru hanım?
+Öyle.
Demem ile yanağımda bir acı hissetmiş ve başım dönmüştü.Tokat mı atmıştı bana?Yanağımı tutarak dolan gözlerle anneme baktım.Oda yaptığı şeyin yanlışlığı ile kendisine şaşırmış gibi bana baktı.Ağlayarak odama gidip kapımı kapattım.Neydi bu çektiğim?Şu dünyada beni bir tek seven vardı onuda elimden almaya çalışıyorlardı.Kapımın tıktıklanması ile kulaklarımı kapattım.
-Duru özür dilerim kızım aç kapıyı hadi.
+..
-Duru yavrum aç,konuşalım hadi nolursun.Özür dilerim..
Özür bir insana çarptığın zaman denilen bir terimdi,insanın kalbini kırdığın zaman kullanılmaz.Çünkü işe yaramaz.Zaten kırıkları olan bir kızdım birde annemden görmüştüm herkesten gördüğüm muammeleyi.Yoksa annemde mi herkes olmuştu?
-Abla kapıyı açar mısın?Ben varım tek bak annem gitti.
+..
-Abla banyoya filan mı girdin?Cevap versene.
Asla cevap vermiyecektim.Hava soğuk olsa bile ben yine Herzaman ki gibi o çatıma oturmuş ağlıyordum.Zaten bu çatı beni hiçbir zaman mutlu görmemişti.Daha doğrusu bu ev..
/Sarp'tan/
-Ya sana böyle yap diye mi getirdim ben o kızı!Ne biçim annesin lan sen!
+Sakin ol koçum diyip omzuma dokunan Burağı geri ittim.
-Lan şu hayatta tek birini sevdim,geldin Herzaman ki gibi s*çtın!Senin gibi birisi olmasın istedim anne!Senin gibi kibirli olmasın istedim!En kısa sürede s*ktir git.Diyerek sinirle odama çıktım.Acaba napıyorsun küçük çirkinim?Yine ağlıyordur diye içimden geçen sese kulak verdim.
Sen zaten ne zaman mutlu edebildin o kızı?Ağlıyordur tabi.Annen böyle yaptı diye peşini bırakmayı planlamıyorsun öyle değil mi?Bu ne biçim iç sesti.Ben Duruyu kimsenin mutlu etmediği kadar mutlu etmiştim.Telefonu alarak Duruyu aramaya başladım.
'Aradığınız kişiye şuan ulaşılamıyor.'
Tabi ki telefonunu kapatmıştı.Acaba annesi çok mu kızmıştı,kavga mı etmişlerdi?Burak odaya sessizce girince gözlerimi kaydırdım.
+Biraz fazla tepki gösterdin sanki.Annem bu hatasını anlar merak etme Sarp.
-Ya karşında aptal filan mı var sanıyorsun?O kadın ne zaman kendi hatasını kabullendi.Beni Küçükken..
Devam ettirememiştim cümlemi.Zaten Duruyu bırakıp gitme sebebimde bu değil miydi?Kimsenin bilmediği bir sırrım vardı işte.Utanıyordum söylemeye..
+Annem ozamanlar iyi değildi Sarp,bu konuda kızma ona.
-Ne kızmıycam lan!Sana değil oğlum bana yaptı yapacağını,duydun mu?
Gözlerim dolardı her defasında bu konuda.Durunun her ne kadar baba sorunu varsa benimde anne sorunum vardı işte.Burak sarılmak isteyince geri çekildim.Bana bir tek Duru iyi geliyordu oda yoktu işte yanımda.Annemin bizi dinlediğini görünce gene gözlerimi devirdim.
-Sen hala burda mısın lan!Gitsene istemiyorum seni.
+Oğlum öyle deme!Ben birini iyi bulsam sana söylerdim.
-Lan o kız bana kitap hediye etti!Kitap hediye eden biri hiç kötü olur mu?
+...
Susuyordu işte.Herzaman susardı,
+Şimdi beni suçluyorsun ama senin çocukluğunu elinden alan ben değilim oğlum,baban istedi.Karşı çıkamadım işte Napıyım.
Babam mı?Babam dünya harikasıydı,bana yapmazdı ki böyle bişey.Yapmazdı değil mi?
-Anne siz beni yetimhaneye bıraktınız,dövdüler beni orda.Söyleyemedim kimseye.Ya ben Duru bırakıp gider diye ona bile söyleyemedim.
+Söyleme oğlum,ben varım.Unut o kızı ben sana çok daha iyilerini bulurum.Hem annesinin küstah küstah konuşmasını görmedin mi diyip odadan sessizce çıktılar.Kimseye anlatamadığım konu buydu işte.Annem onlar olmasına rağmen beni yetimhaneye bırakmışlar sebebinin ise yaramazlık yaptığım için olduğunu söylemişlerdi.Benim orda dövülmekten canım çıkardı,içimden geçirirdim hep yaramazlık yapmıycam bırakın artık diye.Ama ne bırakan oldu nede imdadıma yetişen.Utanırdım bu konuda herkesten,belkide o gün bugündür o yüzden agresif yapılı biriydim.Anlatamadım derdimi,çünkü kime anlatmak için yeltensem kulaklarını kapardı dinlememek için.Bir tek Duru vardı,onu da istemiyorlardı işte.Gene kafamda kimsenin cevaplamadığı bir soru oluşmuştu.Görür umuduyla mesaj attım Duruya.
'Peki sevdiceğini kaybederse napması gerekirmiş insanın?Ona yetişmek için koşması mı yoksa döner umuduyla beklemesi mi?' Gönder..
/Duru'dan/
Ağlamaktan gözlerim şişmiş olmalı ki artık ağrıyolardı.Gecenin bilmem kaçı,dertlerden yalnızlık..
Kime sorsan aynı cevabı verirdi.Duru Sarpı seviyor mu?Herkes evet değil 'hemde çok'cevabını verirdi.Bunlara annemde dahildi ama anlayamıyordu işte.Acaba bir umutta olsa aramış mıdır diyerek telefonu uçak modundan çıkarıp bildirim gelmesini bekledim.
"1 cevapsız arama,1 yeni mesaj."
İkisininde Sarp olduğunu görüp zorda olsa gözü yaşlı gülümsedim ve attığı mesaja girdim.
''Peki sevdiceğini kaybederse napması gerekirmiş insanın?Ona yetişmek için koşması mı yoksa döner umuduyla beklemesi mi?"
Gene bana soru sormuştum ama bu konu ile ilgiliydi bu sefer.Sahi napmalıydı insan?Sevdiği biri için annesini çiğneyerek koşması mı yoksa ne olursa olsun beklemek zorunda kalması mı?Cevabı epey bir düşünmüştüm.Annen senin onu ne kadar çok sevdiğini biliyorsa ne diye koşmana izin vermesin ki?Yada başka bir tabir ile canının senden gittiğini bilen birisi ölmeni ister miydi?..
Cevap yazmak için hareketlendiğimde kapının tekrardan tıktıklandığını duyup kulak kesildim.
-Duru hala kırgın mısın bana?öyle masum söylemişti ki bunu annem, benim bile affedesim gelmişti.Ama kıran ben değil o olmuştu zaten benim kırık olduğumu bildiği halde..
'Koşman gerekirse koş,beklenen hiçbir şey gelmez.Kuzuyu kurt kapar.' Gönder.
Tuşuna bastığım anda saatlerdir oturduğum çatıdan kalkarak yatağıma uzandım.Birinin araması ile titreyen telefonum yüzünden irkildim.
/Serayım/..arıyor.
Açıp açmama konusunda kalsam da biriyle konuşmaya ihtiyacım olduğu için açtım.
-Ya kızım niye geç açıyorsun da beni burda meraklandırıyorsun?Çok üzgünsün biliyorum yanına gelip sarılarak uyumamızı ister misin?Bak söz Hiçbirşey demiycem söz sadece ağlamana izi vericem.Ya onun annesini ne takıyorsun sen kesinlikle sinirli bir haline denk..
+Seray sakin ol dedim saniye de 15 kelime konuşmasının verdiği şaşkınlık ile.
-Ya ne sakin olucam?Senin orda suratının halini resmen birtek ben gördüm.Çok mu üzüldün?
+Çoktan da fazla..Sadece bunu diyebilmiştim.
Tam bana birşey söyleyecekti ki arka taraftan ufak sesler duydum.
+Duru canım söz veriyorum seni yarın arıycam hiçbir şekilde üzülmeni istemiyorum.Annem çağırıyor ama şunu bil ki bir gün herşey düzelecek.
-düzelmesi gerekiyor diyerek veda edip kapattım.Ve gelen mesaj ile birden içimi bir heyecan kaplamıştı.
Öküzüm:O kurtun ağzına s*çarım!
Şu halde bile beni güldürmeyi başarıyordu anlamlı bir söz bularak cevap yazdım.
'Kurt kuzuyu kaparken çobanın haberi bile olmaz'
Mesajı atarak bekledim acaba ne cevap verecekti.
öküzüm:kurt kuzuları kapmadan kuzumu da alır kaçarım.
Iddialı bir cevap vermişti doğrusu kıkırdayıp cevap yazdım.
'Nereye kaçıyoruz?'
Öküzüm:Bu gece büyük Park'ta buluşalım.

Yeni kitabım 'KELEBEK'!Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. ❤️