Düzenlendi ✓
Bölüm şarkısı: Bolahenk- Emanet
Peri Kızının Mecburiyeti.
Duyduğu sesle neye uğradığını şaşıran Genç kız, nefes borusuna kaçan börekle öksürük krizine girmişti bir anda.
Gözleri anında fal taşı gibi açılınca, Elifde birşey mi olduğunu anlamıştı çoktan.
''Noldu kız, helal helal?''
Gözleri ve elleriyle susmasını söylemişti Elifin. Telefonun öteki ucunda erkeksi kahkaha Ceylinin kulaklarına dolduğunda, eli ayağına dolaşmıştı istemsizce.
''Helal helal, ne yiyorsan.''
''Sen?''diye inlerken, karşı taraftan tekrar bir gülüş sesi gelmişti.
''Hadi ama Xezal, sesimden de mi tanımadın?.''
Sonunda girdiği öksürük krizinden çıkıp, lokmasını yutmuştu. Kendine çeki düzen verip, telefonu bir kulağından alıp diğer kulağına götürdü.
''Barlas Miran.''dedi ağızında bir iğne varmış edasıyla.
''Bingo...Doğru bildin.''
Sinir kat sayısı saç tellerine ulaşırken, yanındaki arkadaşı duyduğu isimle az kalsın kulağına giriyodu. Tek eliyle onu itip konuşmasına devam etti hızlıca.
''Sen numaramı nerden buldun? ''derken ayağa kalkmış, odanın içinde volta atıyordu.
''Ben Barlas Miranım, bulmak istersem bulurum. ''
Kibirle sırıtmaya başladı, emindi şimditelefonun öteki ucundaki adamda da vardı aynı ifadeden.
Allah aşkına bu adam ne kadarda kendini beğenmiş biri böyle-diye düşündü içinden.
''Keşke kendisi konuşsaydı, ego'su değil. Ne diye arıyosun beni? ''
Yine Barlasın güldüğünü ne sesi, Ceylinin kulaklarında yankılanırken içinden sabır çekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK-I ÁZAM.
Fiction généraleBoş olan bardağını bir kez daha doldurup, içmeden bekledi adam. Daha sonra ayağa kalkıp, cüzdanından içtiği rakının parasından fazlasını masanın üstüne atmıştı. Ceylin ona ne yaptığını anlamak istercesine bakıyordu. Bir adım atarak yanına gelip, ba...