Boş olan bardağını bir kez daha doldurup, içmeden bekledi adam.
Daha sonra ayağa kalkıp, cüzdanından içtiği rakının parasından fazlasını masanın üstüne atmıştı.
Ceylin ona ne yaptığını anlamak istercesine bakıyordu. Bir adım atarak yanına gelip, ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk gün.
Tam karşısında görmeyi beklemiyordu Ceylin Barlası.
Nefesi kesilmişti bir an.
Bu adamın bünyeye zarar halleri vardı. Elinde tuttuğu kutu kayıp düşerken, Barlas ani bir hareketle yakalamıştı onu.
Ceylin gözlerini kocaman açıp bakıyodu karşısındaki adama. Bu kadar yakınlık iyi değildi genç kız için. Derince yutkunup yana kaymak istedi ama Barlas izin vermedi.
Kaşları çatılmıştı adamın, bu kadar tedirginliği hoşuna gitmemişti. Elindeki kutuyu yavaşca genç kıza uzattığında, yüzündeki heyecanı göre biliyodu. Tedirginlik akıyodu resmen gelinliğinin eteklerinden.
Ceylin ürkekce kutuyu almak için ellerini uzattığında bu haline lanet etmişti. Kutuyu aldığında Barlasa bakmamaya çalışıyordu. Ondan başka her yere gözlerini değdirirken, Barlas da yüzünün her detayını inceleyerek geçiriyordu saniyeleri.
Bu hallerinin sebebinin kendisi olduğunu biliyordu.
Genç kız kutuyu aldığı yere koyup, tekrar kalktı. Arkasında hissettiği beden hala ordaydı. Yüzünü tekrar çevirdiğinde ona bakmamaya çalıştı bir kez daha. Onun yerine Barlasın gömleğinin düğmelerine bakmaya başladı......
"Orda durmayı ne kadar sürdüreceksin?"
Sesi bile cılız çıkarken hâlâ meydan okuya biliyordu.
Barlas ellerini Ceylinin her iki tarafına yerleştirip, ona biraz eğilince genç kız belini aynaya taşlamak zorunda kalmıştı.
Ceylinin gözleri ola bildiğinden irileşip, derin derin nefesler almaya çalışırken Barlas genç kızın kaçırdığı gözlerinin içine bakıyodu hâlâ. İçten içe kızıyordu kendine. Ona zorla dokunası değildi ya. Bu kadar tedirginlik niyeydi ki.
''Benden korkuyorsun.''
Sonunda kaçırdığı gözlerini Barlasın kahve harelerine diktiğinde, amacı kimseden korkmadığını göstermekti.
Ama yaptığı büyük bir hataydı. Ne kadar yakın olduklarını bir kez daha anlamışdı çünkü. Barlas az öncekinden biraz daha yaklaşmıştı ona. Nefes alamadığını hissetti. Sanki bütün havayı karşısında ki adam çekiyordu.
Onun nefesi genç kızın yüzünü yalıyodu. Her nefeste ürperiyordu Ceylin.
''Hayır korkmuyorum.''dedi bulduğu cesaretle.
Aslında bu söylediklerine kendisi bile inanmıyordu .
Barlas siyah incilerine dikmişti bakışlarını. Bu kızın gözlerinde başka bir şey fark ediyordu her baktığında. Hiç kimsede bakıpta göremediğini bu kızın gözlerinde görüyodu.
