AŞK-I ÁZAM.

~B28~

Selamun aleykum uşaklar. Muç'oşire (nasılsınız demekmiş lazca, öyle yazaydiii) ,eyimisuz bakam? Haçan ben çok eyyum.

Gelduk yeni bölüm günumuze, gorunen göy gilavuz istemaz.

Nası buldunuz laz şivemi, umarım beyenmişsinizdir. Eveet canlarım, yeni bölümü yayınladım. Ona geçmeden önce bi kaç bi şey söylemek istiyorum. Bazılarınız bu kısmı geçiyodur ama ben yine de diyeyim. Kitabımızın instagram hesabı açıldı. wattpad.aski.azam. hesabımızın ismi bu. Kitap hakkında bilgiler, yeni bölümle ilgili alıntılar. Karakterler falan. İsteyen bizi ordan takip ede bilir.

Budan sonra ilk yoruma ithaf var. Gizli kahramanlarımı sizlerle tanıyın istedum.

Bide gözümün nuru yani ikinci nuru olan Zamar. Adlı kitabımada bi göz atmanuzu isterum. Beyanacağuniza eminum.

Ayy.....yine şive kaydı. Şivede sorun var sa affola. Bütün karadenizli okuyucularımı çok çok çok öpüyorum. Eminim Karadeniz'li okuyucularım vardır. Karadeniz, ya da şöyle diyeyim bi Rize tutkunuyum.

Hadi iyi okumalar.

''Ha buradan uyana,
Bu yurek yana-yana.
Pay edelum dertleri.
Oy bi saa, bi baa.

Sırmali saçlaruvi,
Gel savura-savura.
Baa etduklarini,
Etmaz gavur, gavura. ,,

Arabayla saatlerdir süren yolculuğun ardından, sanki ucu bucağı hiç olmayan o yeşil cennete kavuşmuştu.

Rize......cennetten kopma eşsiz bir yer.

Ceylin arabanın arka koltuğunda açtığı gözlerini kırpıştırarak, uyandı. Burnunu yakan kokuyu daha yeni yeni fark etmişti, uyku mahmurluğuyla. Gözlerini ilk açtığında, karşılaştığı ilk şey beyaz gömleğin aynı tezatdaki renginde olan düğmeleriydi. Kaşları olduğundan biraz daha çatıp, başını hafif kaldırdı.

Gördüğü tek şey, nefesi yüzüne deyen bi adamdı. Bu öyle bi adamdı ki, onu belinden sarmış kendine çekerek sarılarak uyumuştu. Yakışıklı yüzü, kapalı olan gözleri, yüzünü yakan nefesiyle tam karşısındaydı Barlas Miran. Nefesi kesilmişdi uyanır uyanmaz. Bu nasıl bir manzaraydı böyle. Öyle sarmalamıştı ki, arabanın içinde, kollarıyla sımsıkı tutuyordu.

Uyurken insanlar masum görünür genelde. Ama Barlas......masumluktan ilave çok tatlıydı. 'Bu adam benim kocam mı yani?'dedirtiyordu ona. Nasıl bu hale geldiklerini bi türlü anlamamıştı. Uyurken çekilmişti her halde yanına.

Elini kaldırıp, yakışıklı yüzünü avucunun içine almak istesede, bunu yapamayacağını kendiside biliyodu. Ona çekilmek istemiyordu, ama sözünü dinlenmediğininde farkındaydı. Nolursa olsun, inat değilmi, kapılmayacaktı ona.

Yerinde yüreyi hiç istemesede biraz kıpırdanınca Barlas, aralamıştı hafif gözlerini. Karşılaştığı ilk yüz, soluduğu ilk nefes onun nefesi olması biraz garipsemişti. Ona alışmaya korkuyodu, her an elinden kayıp gidecekmiş gibi hisseder olmuştu.

Bu hiss her ona yaklaştığında kendini gösteriyodu. Çabuk kapılıyodu onun esintisine. Ona karışmak istiyodu ama, dedim ya içini yiyip bitiren anlamsız kaybetme duygusu buna izin vermiyodu. Ama inat değilmi, bırakmayacaktı peşinin bu meltemin, zorlada olsa sevdirecekti kendini ona.

Başını arabanın içinde her hangi bi yere çevirmişti ki daha fazla onun nefesini yüzünde hissetmesin genç kız. Barlas ona sarılı olan kollarını hiç istemesede mecburen çekmişti.