Boş olan bardağını bir kez daha doldurup, içmeden bekledi adam.
Daha sonra ayağa kalkıp, cüzdanından içtiği rakının parasından fazlasını masanın üstüne atmıştı.
Ceylin ona ne yaptığını anlamak istercesine bakıyordu. Bir adım atarak yanına gelip, ba...
Sevgililer gününe özel bölümümüze hoş geldiniz. Söylemek istediğim bir kaç şey var. Onları size iletmek isterim.
Öncelikle bu bölüm diğer bölümler gibi değil. Bu bir episod olup, diğer bölümlerden ayrıdır. Sevgililer gününe özel sevdiğiniz bu çiftimiz arasında geçen bir kesit.
Bu bölümü tüm sevenlere, sevipte değer verilmeyenlere, kavuşamayanlara, canı yananlara ama hala içinde bir umut taşıyanlara armağan ediyorum.
Ama en çokta bu kesitti canımın içi olan ilayda622 ona ithaf ediyorum. Canımsın..... Bana bu kitabın getirdiği en güzelsin.
Benimle bu bölüm hakkında olan düşüncelerinizi bölüşürseniz sevinirim.
Seviliyorsunuz...
______________________________
Beyoğlu'nun kenarında, fener ışığının aydınlatmadığı köşelerinin birinde, orta yaşlı Remzi diye bilinen bir adamın küçük meyhanesinin kapısı yavaşca açılmıştı.
Kapının açıldığını bildiren zil sesini duyduğu an kafasını kaldırıp, gelen kişiye baktı.
Dışarda yağan kar yüzünden mantosunun üzeri hafif ıslaktı, bu yüzden üzerini silkeleme gereği duydu.
Gözleri birbirine değdiği an bir kaç saniye tüm dünyadan bağını koparmış gibilerdi. Gelmişti. Geleceğini düşünmemişti. .
İçeri girer girmez gözleri görmek istediği adamı bulunca adımlarına ona attı.
Topuklu ayakkabısının tıkırtısı tahta zeminde yankılanırken, mekanda tek tük insanın olması dikkatini çekmişti. Galiba buranın bu gün şanssız günüydü. Ortam çok loş bir ışıkla aydınlanıyordu. Taşduvarın kenarına dizilmiş masalar, duvarda dikkat çeken eski İstanbul manzaralarıyla çok sıcak bir mekandı. Yavaş bir şekilde eski bir şarkı süzülüyordu etrafta.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onu ilk karşılayan orta yaşlarda adama tebessüm edip, gözlerini tekrar odağının sahibine çevirdi.
Aklında benim burda ne işim var düşüncesini bir saniye bile çıkartmamıştı. Burdan hemen gitmek istiyordu, ama gidemeyeceğini çok iyi biliyordu
Her adımda yüreğinin sesi kulaklarında daha ağır çınlıyordu.
Masanın yanına gelip durdu. Gözlerini üzerinde hissetmek onda garip hisler uyandırıyordu. Ne o konuştu, ne de kendisi.
Karşısındaki sandalyeyi çekip, oturdu.
Rahat olmaya çalışıyordu ama sanki diken üstünde gibiydi.
