~B44~

22.9K 973 87
                                        

Selam Sevgili Azamcılarım....Nasılsınız bakalım, umarım iyisinizdir.

Beni sorarsanız hormonlarımın bir inip bir çıktığı enteresan durumlardayım.😆


Bölüm geldi ve bence epey heyecanlı... umarı beğenirsiniz....

FİKİRLERİNİZİ BENİMLE BÖLÜŞÜN

Yorum yapmayı ve ordaki küçük yıldız tuşuna basmayı unutmayın....

İYİ OKUMALAR.

"Bu hayatda herkesin bir an yaptığı 'hayatının hatası' vardır Barlas Miran. Senin hatansa unutduğun o gece.

Sana iyi acı çekmeler.

Mirs Otel 301no."


Gözleri bir kez daha aynı satırları arşınlarken, beyninde dönüp duran bölük pörçük görüntüler çıldırmasına sebebiyet veriyordu.

Bir haftandan beri kaçıncı seferdi yaptığı gibi, bir türlü aynı satırları okumayı vazgeçmiyordu.

Masasına dayadığı kollarının arasına aldığı başını, sanki yerinden koparacakmış gibi bir kez daha sıkmıştı.

Hakan elinde tutduğu fotoğrafları gelişi güzel masanın üzerine sertce fırlatıp, tükürürce"Gerçekten......bak gerçekten söylüyorum, eğer bunu yaptıysan kendim dahil herkesten tiksinirim Barlas. Şimdi bana doğruyu söyle...."dediğinde bir kaç adımda çakışma masasının önünde bitip, kollarını yaslayarak ona taraf eğildi.

Ona söylemişti, yardıma ihtiyacı vardı ve nereden başlayacağını bilemiyordu. Çıkmaz sokakta kapana kısılmış gibi hissediyordu.

Daha sonra aynı tiksinç ifadeyle devam etdi."Ceylini aldatdınmı?"

Barlas kulağına ulaşan soru dolu o cümleyle irkilmişti bir an. Yerinden kıpırdamadan, Hakanın masanın üzerine serptiği fotoğraflara baktı göz ucu.

Bir yatak.....Çarşafları dolanmış, bir birine geçmiş..... Karman çorman....
İçindeyse yarı çıplak bir kadına sarılmış bir adam vardı....

O adam ki, aldatdığı geçmişini ve zehirlediği geleceğinden habersiz. Uyuyordu.

O adam ki, hayatını tek bir kibrit tanesiyle od vurmuş....Bedbahtdı.

O adam Barlas Mirandı....

Karısını aldatdığının belgesine bakıyordu. Saçının teline kıyamadığı, gözünden sakındığı sevdiği kadınını aldatdığını gösteren fotoğraflara bakıyordu...

Tüm hıncıyla, savurmuştu hepsini yere...

"Ben karımı aldatmadım....!!!"diye kükremişti bir anda ayağa kalkarak.

Gözlerinde binbir ifade can buluyordu o an.
Parmağını karşısındaki adama doğru sallayarak"Sakın...."dedi."Sakın...bana karımı aldatdığımı söyleme....!!! Çünkü yapmadım..... Ben sevdiğim kadını aldatmadım... O ölüm döşeğindeyken, uyanıp uyanmayacağı meçhulken onu başka kadınla aldatdığımı söyleme bana....!!!"

Hakan tüm nefretini bakışlarına verip, yere savrulan fotoğraflardan birini eğilerek almış, gözüne sokarca"Peki bu ne...!?"diye tısladı.

Barlasın gözleri fotoğrafın her miliminde oynaşırken, yağmur misali dolmaya başlamışlardı. Dişlerini kırarca sıkıp, başını hızla sallamaya başlamıştı.

AŞK-I ÁZAM.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin