AŞK-I ÁZAM.

~B38~

MER HA BAAAAA. BEN GELDİM.

(Bu bana birini hatırlatdı, ama neyse.)

Nasılsınız, benim tatlı okuyucularım. Umarım iyisinizdir. Ben de iyiyim, çok sağolun(sordunuz sankii assdghjn)

İşte yeni bölümle karşınızdayım. Bu sıcakta hüneşe küfürler ederken, yağmur bulutlarını mumla aradığımız bir günde, size dondurma tadında bir bölümle geldim. Zira bu bölüm çok uzun oldu.

Bölüm ithafim, benim canım kardeşim. herkesebendenhayal e gelsin. Bahar ,canım kardeşim. Bana her abla deyişinde ne kadar mutlu oluyorum bilemezsin. Öz kardeşim değilsin ama, kilometrelerce uzakta olsanda seni çok seviyorum. Bu bölümdeki Bahar karakteride onundur.

Gelelim diğer önemli konulara. Eylül ayında sezon finaline çıkmayı düşünüyorum. Üç dört aylık. Dönüşümde muhteşem olacak. Öyle bir sezon finali bekliyor ki sizi, ve gelecek sezon öyle leyler bekligor ki sizi, bu Aşk-ı Âzam' mı diyeceksiniz.

Arkadaşlar ve hayalet okurlar(sizi görüyor ve hissediyorum) lütfen benden satır içi yorumlarınızı ve küçük yıldızcıklarınızı eksik etmeyiniz. Bölümün daha hızlı gelmesini istiyorsanız, lütfen ricamı kırmayın.

Neyse, hadi size iyi okumalar. Öpüldünüzzz.

"Filiz hanım, bu dosyaları Barlas bey geldiğinde imzalatırmısınız? Önemlilerde."

Başımı zar zor kaldırarak, yerinde kurum kurum kurulan Filiz sürtüğüne baktım.

Ben başımı yorgunluktan kaldıramazken o, üzerinde patlayacakmış gibi duran gömleğine az önce gördüğümden sonra bir düğme daha açmış şekilde gözlüğünün altından bana bakıyordu.

Dudağının kenarına hafif yayılmış kırmızı rujlu dudaklarını büzerek" Tabi Elif hanım."dediğinde yüzümü buruştutmamak için kendimi zor tutdum.

Sevimsiz....

Şeytan diyor çak bir tane boyalı suratına bak bakalım böyle dudak büze biliyormu.

Ben Ceylinin yerinde olucam, bu eksik eteği burda değil tutmak şirketin önünden bile geçirmezdim. Hemde benim kocama bu kadar yakın olucak...hemde böyle giyinmeyi unutmuş şekilde... Allaaaah! Dünyayı dar ederdim onlara.

Ben çapkın biriyle evlenemem ya, gerçekten. Kalp krizinden giderdim oracıkta. Böyle sünepe, çokta yakışıkla olmasında benim olsun havlarında öyle biriyle işte.

Konu nerde benim evlenmeme geldi ya. Ben iyice anneme benzedim.

"Teşekkürler."diye ağızımı aynı şekil öyle büzüp dudaklarımı kıvırmıştım. Arkamı dönüp, odama gidecektimki burnumun dibine girmiş olan tepsiciyi görmemle yerimde durmuşdum. Daha doğrusu durmak zorunda kalmışdım.

Şaşkınlıktan az önce büzdüğüm dudaklarımı bile normal haline getiremezken, tepsici ilk önce büzülü dudaklarımda uzın bir süre bakılarını oyalatıp daha sonra yüzüme baktı.

Elleri ceplerinde dibime kadar gelmişti, hayvancık.

"Öyle büzme, kaparlar."deyip gözleriyle dudaklarımı göstermişti.

Hemen eski haline getirip, "Sanane be, kendi işine bak sen."dediğimde hala sırıtıyordu.

"Benim işim yok, malum bütün işimi sana kitleyince ben boşum işte."dediğimde yüzüne yumruk atmamak için kendimle savaş içersindeydim.